W przedmiotowej sprawie wątpliwości podatnika dotyczą terminów i zasad zwrotu bezpośredniego podatku (...)
W przedmiotowej sprawie wątpliwości podatnika dotyczą terminów i zasad zwrotu bezpośredniego podatku od towarów i usług związanego z zakupami służącymi sprzedaży eksportowej.
Podatnik, pomimo sprzedaży eksportowej nie wykazał podatku naliczonego do zwrotu bezpośredniego ze względu na brak zapłaty zobowiązania wynikającego z tej faktury. Choć podatnik dokonał płatności za fakturę w miesiącu lipcu, w dalszym ciągu nie skorzystał z prawa do zwrotu bezpośredniego tego podatku.
Wnoszący zapytanie poddaje pod wątpliwość, czy możliwe jest domaganie się zwrotu bezpośredniego podatku wynikającego z ww. faktury w miesiącach późniejszych, np. w październiku, czy też winien On skorygować deklarację VAT-7 za miesiąc lipiec i dopiero wtedy wystąpić o zwrot bezpośredni tego podatku.
Zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącego m. in. sumę kwot podatku określonych w fakturach stwierdzających nabycie towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Jeżeli kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 19 ust. 2 i 2a, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo z zastrzeżeniem art. 21ust 2-9, do obniżenia o tę różnicę podatku należnego za następne okresy sprawozdawcze. Stosownie do postanowienia art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy obniżenie kwoty podatku należnego następuje, co do zasady, nie wcześniej niż w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, i nie później niż w rozliczeniu za miesiąc następny. Oznacza to, że Spółka ma prawo przedmiotową fakturę ująć w rejestrze zakupu w miesiącu jej otrzymania (maju) lub w miesiącu następnym (czerwcu) uwzględniając ją w deklaracjach VAT-7 za jeden z tych miesięcy.
Ustawa o podatku od towarów i usług dopuszcza jednak możliwość zwrotu bezpośredniego nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w sytuacjach, gdy podatnik:
- dokonuje sprzedaży opodatkowanej stawkami niższymi niż stawka podstawowa tj. 22% (a zatem stawkami 0%, 3%, 7%) albo,
- dokonuje zakupów, które zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak wynika z treści zapytania, w analizowanym przypadku wystąpi pierwsza z wymienionych możliwości.
Zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r., podatnikom dokonującym czynności opodatkowanych w całości lub w części, stawką niższą niż 22%, przysługuje prawo do zwrotu z urzędu skarbowego nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Niemniej jednak zwrot ten ulega pewnym ograniczeniom, wynikającym z ust. 2a i 4 tego artykułu.
Artykuł 21 ust. 2a stanowi, że: Kwota zwrotu różnicy podatku, o której mowa w ust. 2 nie może być wyższa od kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur, z których należności zostały w całości uregulowane, oraz z dokumentów celnych, jeżeli podatek z nich wynikający został zapłacony?. Przepis ten uzależnia więc bezpośredni zwrot od zapłaty kwot należności dotyczących faktur zakupu. Tym samym zwrot podatku może nastąpić wyłącznie w takiej części, w jakiej zostały uregulowane należności.
Odnosząc się do zapytania Podatnika, czy może on wystąpić o zwrot bezpośredni podatku naliczonego wynikającego z analizowanej faktury, w miesiącach późniejszych niż miesiąc jej zapłaty, stwierdzić należy, że regulacja art. 21 ust. 2a nie wprowadza ograniczenia odnośnie żądania zwrotu bezpośredniego wyłącznie w miesiącu ujęcia faktur zakupu, które następnie zostały opłacone. Artykuł ten, co prawda nie przewiduje terminu, do którego należy uregulować należności i zapłacić podatek, lecz w praktyce przyjmuje się, że jest to dzień składania deklaracji za dany miesiąc, a więc zapłata powinna nastąpić najpóźniej do 25 dnia następnego miesiąca (taką interpretację przyjęło również Ministerstwo Finansów w piśmie PP5 -810-157/2002/JB/1197 z dnia 10.
10.2002 r.). Wprowadzając do ustawy o VAT warunek zapłaty należności wynikającej z faktury, w sytuacji gdy podatnik żąda zwrotu bezpośredniego ustawodawca bliżej nie sprecyzował technicznych rozwiązań tego problemu. W związku z tym rodziły się uzasadnione wątpliwości, czy w sytuacji, gdy część nadwyżki podatku naliczonego nad należnym nie podlega zwrotowi z uwagi na fakt, że należności wynikające z danej faktury nie zostały w danym miesiącu zapłacone ? podatnik ma prawo zażądać zwrotu w miesiącach następnych, gdy należności te zostaną uregulowane. W tej kwestii wypowiedziało się Ministerstwo Finansów w piśmie nr PP5 ? 810-196/482/2202/JB z dnia 29.11.2002 r., w którym wyjaśnia, że do wyliczenia kwoty podlegającej zwrotowi uwzględnia się również faktury otrzymane w poprzednich okresach, jeżeli należności z nich wynikające zostały uregulowane w danym okresie rozliczeniowym. Co prawda pismo to nie stanowi oficjalnej wykładni prawa, to jednak wydaje się, że ograniczenie zwrotu VAT wyłącznie do faktur z danego miesiąca, za które należność została uregulowana w danym miesiącu prowadziłoby do sytuacji, w której w szczególnych przypadkach narastałyby kwoty nadwyżki wykazywane z miesiąca na miesiąc do przeniesienia zamiast do zwrotu na rachunek bankowy.
Kwota zwrotu różnicy podatku nie może być jednak wyższa od kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur zapłaconych w danym miesiącu, niezależnie od tego, kiedy podatnik te faktury otrzymał i w jakiej deklaracji je rozliczył (nie muszą to być faktury ujęte w bieżącym rozliczeniu).
Zatem uznać należy, że skoro podatnik w miesiącu lipcu 2003 r. dokonał płatności wynikającej z faktury otrzymanej w maju, to podatek z niej wynikający może stanowić podstawę do określenia kwoty zwrotu różnicy, o której mowa w art. 21 ust. 2a w rozliczeniu za miesiąc lipiec 2003. Podatnik może więc skorzystać z prawa do zwrotu nadwyżki, również poprzez złożenie deklaracji korygującej ww. miesiąc.
Dlatego też stanowisko przyjęte przez podatnika uznać należy za nieprawidłowe.
Kwota zwrotu różnicy podatku nie może być jednak wyższa od kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur zapłaconych w danym miesiącu, niezależnie od tego, kiedy podatnik te faktury otrzymał i w jakiej deklaracji je rozliczył (nie muszą to być faktury ujęte w bieżącym rozliczeniu).
Zatem uznać należy, że skoro podatnik w miesiącu lipcu 2003 r. dokonał płatności wynikającej z faktury otrzymanej w maju, to podatek z niej wynikający może stanowić podstawę do określenia kwoty zwrotu różnicy, o której mowa w art. 21 ust. 2a w rozliczeniu za miesiąc lipiec 2003. Podatnik może więc skorzystać z prawa do zwrotu nadwyżki, również poprzez złożenie deklaracji korygującej ww. miesiąc.
Dlatego też stanowisko przyjęte przez podatnika uznać należy za nieprawidłowe.