Czy prawidłowym jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z najmem lokalu (...)

Czy prawidłowym jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z najmem lokalu mieszkalnego ?

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sieradzu działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19 marca 2007r. (data wpływu do tut. organu 21.03.2007r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione w w/w wniosku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, przedmiotem której jest świadczenie usług sportowych. W 2006 roku podatnik zawarł umowę z klubem sportowym, na mocy której zobowiązał się pełnić obowiązki zawodnika pierwszej drużyny piłki siatkowej prowadzonej przez klub. Z uwagi na dużą odległość miejsca zamieszkania podatnika od miejsca w którym wykonuje obowiązki związane z zawartą umową, oraz w celu świadczenia usług dla tego klubu na najwyższym poziomie, Strona zawarła umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego we Wrocławiu. Do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, Strona zalicza 100% ponoszonych wydatków za wynajem mieszkania na podstawie otrzymywanych rachunków. Do wniosku została załączona umowa zawarta z klubem sportowym.

Porady prawne

W tym stanie faktycznym podatnik zwrócił się z pytaniem czy prawidłowo postępuje zaliczając do kosztów uzyskania przychodów, wydatki związane z najmem lokalu mieszkalnego i czy ujmuje je w prawidłowej wysokości.

Podatnik swoje stanowisko w sprawie uzasadnia stwierdzeniem iż cała powierzchnia mieszkania we Wrocławiu jest mu niezbędna w celu prowadzenia działalności i ma związek z uzyskaniem przychodu. Specyfika wykonywanej działalności wymaga poza siedzibą firmy, posiadania również pomieszczeń pozwalających na zregenerowanie sił, spożywanie odpowiednich posiłków, przygotowywanie się do treningu oraz pracy nad kondycją fizyczną co ma wpływ na konkurencyjność zawodnika na rynku. W tym celu nie mógłby wykorzystywać mieszkania w Sieradzu gdzie posiada miejsce zamieszkania gdyż dojazdy do Wrocławia dwa razy dziennie zajmowałyby zbyt dużo czasu co wpłynęłoby negatywnie na jakość świadczonych usług. Podatnik podkreśla iż mieszkanie wynajął chcąc świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Powyższe okoliczności uzasadniają w ocenie podatnika zaliczanie 100% wydatków za najem do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

Tutejszy organ podatkowy po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego zauważa co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr. 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Z definicji zawartej w art. 5a pkt 6 wyżej powołanej ustawy wynika, iż pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9

Źródłem dochodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 jest działalność wykonywana osobiście. Stosownie do treści art. 13 pkt 2 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zatem, aby można było uznać daną działalność za pozarolniczą działalność gospodarczą, musi ona spełniać łącznie dwie przesłanki: musi być działalnością usługową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 tej ustawy. Oznacza to, iż jeśli jakiś przychód osiągany w ramach działalności zarobkowej, jest zaliczany do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2, 4-9 ustawy, to nie można uznać go za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż uzyskiwane przez podatnika przychody z tytułu pełnienia obowiązków zawodnika w klubie sportowym, z którym podpisuje kontrakt należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, wymienionych w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako zawodnik profesjonalnie uprawiający piłkę siatkową w ramach zawartego kontraktu, podatnik otrzymuje wynagrodzenie, które jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście.

W myśl art.22 ust.9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z działalności wykonywanej osobiście o których mowa w art. 13 pkt 2, określa się w wysokości 20 proc. uzyskanego przychodu (...).Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, koszty uzyskania przychodu z ww. tytułu przyjmuje się w wysokości faktycznie poniesionej, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe, niż z zastosowania normy procentowej.

W tym miejscu należy odnieść się do ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Koszty faktycznie poniesione w celu osiągnięcia przychodu z działalności wykonywanej osobiście nie należy interpretować w sposób dowolny. W tym zakresie na gruncie przepisów prawa podatkowego nie mieszczą się wydatki, które osoba fizyczna ponosi na swoje prywatne cele (zapewnienie dodatkowego mieszkania w miejscu wykonywania zawodu). W analizowanym stanie faktycznym wydatki ponoszone w związku z zawartą umową najmu stanowią niewątpliwie wydatki o charakterze osobistym. W szczególności nie można podzielić stanowiska podatnika, iż na potrzeby prowadzonej działalności wykorzystuje on całą powierzchnię wynajmowanego mieszkania. Zgodnie z przedłożoną umową najmu (§ 2 umowy), najemca zobowiązał się wykorzystywać przedmiot najmu na cele mieszkalne. Pobyt podatnika w tym lokalu ma więc charakter prywatny a wydatki ponoszone za najem lokalu nie stanowią kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Strony uznaje się za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Nie jest ona wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika