Do jakiej kategorii źródeł przychodów należy zaliczyć wypłacane pracownikowi przychody z tytułu (...)

Zdaniem Wnioskodawcy, prokura ? jak stanowi art. 109 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) ? jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, udzielone pełnomocnictwo jest umocowaniem wyłącznie do dokonywania czynności prawnych w imieniu i na rzecz osoby dającej umocowanie. Nie jest to zatem powołanie do organów spółki. Przepisy o prokurze wyłączają również możliwość ustanowienia tej samej osoby członkiem zarządu spółki i prokurentem.

Zdaniem Wnioskującej, wynagrodzenie otrzymywane przez pracownika z tytułu pełnienia prokury można zakwalifikować do przychodów ze stosunku pracy, o ile umowa o pracę swoim zakresem obejmowałaby również czynności związane z prokurą i otrzymywane z tego tytułu wynagrodzenie. W przypadku braku stosownych uregulowań w umowie o pracę, należy przyjąć, że czynności prokurenta są wykonywane w ramach umowy zlecenia, zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody, których źródłem jest umowa zlecenia, opodatkowane są na podstawie zasad zawartych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści w/w przepisu zaliczka na podatek dochodowy wynosi 20% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 ustawy, a także o składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, potrącone w danym miesiącu przez płatnika. Zaliczkę zmniejsza się następnie o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobraną przez płatnika, nie przekraczającej jednak 7,75% podstawy jej naliczenia.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie prawidłowości stanowiska.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu stwierdza, co następuje:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 12 ust. 1 wskazanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przytoczona powyżej definicja przychodów ze stosunku pracy określa, iż do przychodów pracownika zaliczyć należy zarówno świadczenia pieniężne jak i niepieniężne. Przychodem pracownika jest więc każde świadczenie otrzymane w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z danym pracodawcą, bez względu na źródło finansowania tego świadczenia, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych w art. 21 ust. 1 wskazanej ustawy podatkowej. Przepis ten zawiera katalog zwolnień przedmiotowych, tj. przypadków, w których określone przychody lub dochody podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem, przychodami ze stosunku pracy będą zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężna świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że osoba powołana do pełnienia funkcji prokurenta jest jednocześnie pracownikiem Spółki, zatrudnionym w oparciu o umowę o pracę. Zatem, uzyskane przychody z tytułu pełnienia tej funkcji mogłyby być zakwalifikowane do przychodów ze stosunku pracy, jednak wyłącznie w sytuacji, gdyby umowa o pracę swoim zakresem obejmowała wykonywanie czynności związanych z prokurą oraz otrzymywane z tego tytułu wynagrodzenie. Wobec braku postanowień umowy o pracę w tym względzie ? uznanie stosunku pracy za źródło tych przychodów jest niemożliwe.

Brak jest również podstaw do uznania, że tytuł wypłaty stanowi umowa zlecenia (art. 13 pkt 8 ustawy podatkowej) i w konsekwencji do zastosowania regulacji określonej w art. 41 tej ustawy. Wynagrodzenie prokurenta nie odpowiada bowiem definicji żadnego z rodzajów przychodów z działalności wykonywanej osobiście, wskazanych w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prokura, jak stanowi art. 109 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93, ze zm.), jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż udzielenie prokury jest uznawane za jednostronną czynność prawną. Do udzielenia prokury wystarczające jest zatem złożenie oświadczenia woli przez podmiot do tego uprawniony. Powołanie do pełnienia określonych funkcji jest więc stosunkiem prawnym jednostronnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż tytułem do wypłaty świadczenia pieniężnego prokurentowi jest uchwała zarządu Spółki, nie zaś umowa zlecenia, zgodnie z którą przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (art. 734 § 1 Kodeksu cywilnego).

Wobec powyższego w/w świadczenie pieniężne należy zakwalifikować do podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychodów z innych źródeł ? na podstawie art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie bowiem do treści wskazanego przepisu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12?14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Dokonująca wypłaty wynagrodzenia dla prokurenta Spółka nie jest obowiązana do pobrania zaliczki na podatek. Ma ona jedynie obowiązek sporządzić informację o wysokości uzyskanych przez prokurenta przychodów (PIT?8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać ją prokurentowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg miejsca zamieszkania podatnika. W myśl bowiem art. 42a w/w ustawy podatkowej, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Prokurent winien wykazać uzyskane przychody ? ujęte w informacji PIT?8C ? w zeznaniu rocznym, w pozycji inne źródła.

Mając na względzie okoliczności faktyczne sprawy oraz przywołane regulacje ustawy podatkowej, należało orzec, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Jednocześnie, organ podatkowy wskazuje, iż w przedmiotowej interpretacji ustosunkowuje się wyłącznie do argumentacji i stanu faktycznego zawartych w piśmie Wnioskodawcy. Regulacje art. 14a?14d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Przedmiotowa interpretacja, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Referencje

ILPB1/415-268/08-2/RP, interpretacja indywidualna