Zasady ustalania wymiaru urlopu dodatkowego dla niepełnosprawnych - opinia prawna
Stan faktyczny
Pracownica jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy od dnia 01.01.1999 r. W dniu 22.11.2003 roku dostarcza do zakładu pracy orzeczenie o zaliczeniu do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Pełny przepracowany rok przypada na dzień 21.11.2004 roku. W jakim wymiarze należy udzielić pracownicy dodatkowego urlopu wypoczynkowego za 2004 rok (biorąc pod uwagę fakt, iż jest on traktowany za zasadach identycznych jak „zwykły” urlop wypoczynkowy, co za tym idzie zasadę proporcjonalności)? Informacja uzupełniająca: wymiar urlopu wypoczynkowego „normalnego” dla powyższej osoby wynosi 26 dni. Czy należy udzielić pracownicy za 2004 rok (listopad i grudzień) pełnych dziesięciu dni dodatkowego urlopu plus od stycznia 2005 roku kolejnych dziesięciu dni, czy po proporcjonalnym jego obliczeniu dwóch dni (10 dni: 12 mies. X 2 mies. = w zaokrągleniu 2 dni) plus od stycznia 2005 roku kolejnych dziesięciu dni.
Opinia prawna
Opinia prawna została opracowana w oparciu o przepisy:
-
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 1997 r., Nr 123, poz. 776 ze zmianami) - w dalszej części opinii - ustawa o rehabilitacji zawodowej
-
Kodeks pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (tekst jednolity: Dz. U. 1998 r., Nr 21, poz. 94 ze zmianami) - w dalszej części opinii - k. p.
Ustawa o rehabilitacji zawodowej w przepisie art. 19 ust. 1 stanowi, iż osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.
Odnosząc treść przepisu do opisanej sytuacji pracownica nabyła prawo do pierwszego dodatkowego urlopu w wymiarze 10 dni roboczych z upływem roku od dnia zaliczenia jej do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności czyli zgodnie z opisem stanu faktycznego w dniu 21 listopada 2004 r.
Przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej nie wprowadzają tu zasady proporcjonalności jak Pan sugeruje. Regulacja zawarta w cytowanym wyżej przepisie w zakresie nabycia prawa do pierwszego urlopu dodatkowego jest kompletna. W związku z tym nie zachodzi potrzeba odpowiedniego stosowania przepisów kodeksu pracy a dotyczących nabycia prawa do pierwszego urlopu wypoczynkowego (art. 153 § 1 k. p.).
Ustawa o rehabilitacji zawodowej nie reguluje jednak kwestii nabycia prawa do kolejnych urlopów dodatkowych. W tym też zakresie odpowiednie zastosowanie znajdą przepisy kodeksu pracy.
Zgodnie z art. art. 66 ustawy o rehabilitacji zawodowej w sprawach nie unormowanych przepisami ustawy stosuje się Kodeks postępowania administracyjnego, Kodeks cywilny oraz Kodeks pracy.
Przepis art. 153 § 2 k. p. stanowi, iż prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
W związku z powyższym pracownik, o którym mowa w stanie faktycznym nabędzie prawo do kolejnego dodatkowego urlopu w wymiarze 10 dni roboczych z dniem 1 stycznia 2005 r.
Reasumując: przyjmując, iż daty w stanie faktycznym zostały podane prawidłowo pracownik nabył prawo do pierwszego urlopu dodatkowego w wymiarze 10 dni z dniem 21 listopada 2004 r., prawo do kolejnego urlopu dodatkowego w tym samym wymiarze pracownik nabędzie z dniem 1 stycznia 2005 r. a dodatkowo tego dnia nabędzie również prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze jak Pan wskazuje 26 dni roboczych.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?