Wyjaśnienia treści postanowień układu zbiorowego
W art. 241[6] Kodeksu pracy stwierdzono, że treść postanowień układu wyjaśniają wspólnie jego strony, a wyjaśnienia treści postanowień układu, dokonane wspólnie przez strony układu, wiążą także strony, które zawarły porozumienie o stosowaniu tego układu. Według wskazań Sądu Najwyższego przepisu tego nie należy rozumieć, jako przepisu zakazującego w ogóle wykładni postanowień układu zbiorowego. W swoim orzeczeniu Sąd Najwyższy wskazał bowiem, że:
Z art. 2416 KP nie wynika zakaz dokonywania przez sąd wykładni postanowień układu zbiorowego pracy.
W uzasadnieniu do tego orzeczenia Sąd Najwyższy wskazał, że z treści art. 2416 KP nie można interpretować jako przyznania stronom układu monopolu na wykładanie jego postanowień. Zgodnie z tym przepisem treść postanowień układu wyjaśniają wspólnie jego strony. Gdy w układzie ustalony został tryb dokonywania wyjaśnień i strony, korzystając z tej możliwości zinterpretują, wspólnie jego postanowienie, jest to dla nich wiążące. Wyjaśnienie nie ma jednak takiej samej mocy jak układ, gdyż nie ma postaci protokołu dodatkowego. Natomiast układ zbiorowy pracy jest źródłem prawa pracy. Sąd Najwyższy wskazał, że sąd jest bez wątpienia uprawniony do wykładania prawa (a więc i układu zbiorowego) mającego zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, a kompetencja sądu w tym zakresie stanowi konsekwencję uznania układu za źródło prawa.
W uzasadnieniu do powyższego orzeczenia stwierdzono ponadto, że jeżeli strony zakładowego układu zbiorowego pracy nie dokonały wspólnego wyjaśnienia jego treści na podstawie art. 241[6] KP, to wyjaśnień takich nie mogą zastąpić zeznania świadków, ani w innej formie przedstawione stanowisko strony układu, chociaż i one nie są oczywiście pozbawione znaczenia.
W innym orzeczeniu Sąd Najwyższy wskazał, że, jeżeli wyjaśnienia takie istnieją, to:
Sąd nie może odmiennie interpretować przepisów układu zbiorowego pracy dotyczących zasad wynagradzania pracowników, niż uczyniły to strony układu na podstawie art. 2416 KP, chyba że wykładnia ta prowadzi do rozwiązania sprzecznego z aktem prawnym wyższego rzędu.
Wyrok z dnia 14 lutego 2001 r. (I PKN 249/00; OSNAP 2002/21/523)
Wyrok z dnia 19 lipca 2001 r. (II UKN 477/00; OSNAP-wkł. 2002/10/8)
Michał Włodarczyk
Radca Prawny
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?