Co musi się znaleźć na etykiecie?

Zanim produkt trafi do obrotu, musi spełnić określone wymagania. Dotyczy to również informacji na jego opakowaniu. Dowiedz się, jakie informacje powinna zawierać etykieta na towarze.

Odpowiednie oznaczenie towarów wprowadzanych do obrotu

To, jakie informacje powinny być zamieszczone na opakowaniu, zależy od kategorii danego produktu.

Co do zasady przedsiębiorca, który wprowadza towar do obrotu na terytorium Polski musi zamieścić na opakowaniu, etykiecie, w instrukcji lub dostarczyć w inny zwyczajowo przyjęty sposób pisemne informacje w języku polskim, które:

• określają firmę producenta i jego adres, a także państwo siedziby wytwórcy, jeżeli ma on siedzibę poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
• umożliwiają identyfikację towaru, chyba że przeznaczenie towaru jest oczywiste (na przykład owoce).

Nie dotyczy to produktów przewożonych lub jedynie przechowywanych na terytorium Polski.

Przedsiębiorca, który po raz pierwszy udostępnia dany towar na terenie Polski, musi spełnić obowiązki związane z wprowadzaniem go do obrotu. Nie ma przy tym znaczenia, czy:

• towar został wytworzony przez wprowadzającego do obrotu czy zakupiony od innego podmiotu (spoza terytorium Polski);
• jest wprowadzany do obrotu odpłatnie czy nieodpłatnie (w tym w formie próbek);
• jest oferowany konsumentom, przedsiębiorcom czy innym podmiotom.

Jeżeli wprowadzisz do obrotu towar bez wymaganych oznaczeń, będziesz podlegać karze grzywny.

Dodatkowo na opakowaniu produktu można umieścić kod kreskowy. Nie jest to obowiązkowe, choć przydatne – jego posiadania wymagają niektóre sieci handlowe, aby móc sprzedawać w nich produkty.

Jeśli chcesz na swoim produkcie zamieścić kod kreskowy, skontaktuj się z fundacją GS1 Polska. To jedyne, oficjalne źródło kodów kreskowych w Polsce.

Pamiętaj! W przypadku wybranych kategorii produktów obowiązują odrębne lub dodatkowe wymagania. Dotyczy to między innymi zabawek, kosmetyków, substancji i mieszanin chemicznych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia, towarów paczkowanych.

Szczególne wymogi - żywność

Osobne regulacje dotyczą znakowania żywności. Określa je rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności.

Etykiety żywności oferowanej konsumentom w opakowaniach muszą być: czytelne, nieusuwalne, zrozumiałe, nie mogą wprowadzać w błąd i pomijać istotnych informacji.

Ponadto:

• minimalna wielkość czcionki na etykiecie to 1,2 mm, a na bardzo małych opakowaniach – 0,9 mm;
• obowiązkowe jest umieszczenie na etykiecie informacji, takich jak: nazwa (nie nadana przez przedsiębiorcę, tylko wskazująca na rodzaj produktu), wykaz wszystkich składników (wraz z alergenami i dodatkami do żywności), zawartość netto, data minimalnej trwałości (albo termin przydatności do spożycia), warunki przechowywania lub przygotowania, dane producenta;
• etykiety muszą informować o rodzaju składnika powodującego alergię, który musi być wyróżniony, na przykład napisany inną czcionką, kolorem, na innym tle. W przypadku produktów sprzedawanych luzem – informacji o alergenach szukajmy na wywieszce przy produkcie;
• na pierwszym miejscu na etykiecie musi znajdować się składnik, którego w produkcie jest najwięcej.

Szczególne wymogi - środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego

Osobne regulacje dotyczą znakowania środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. Określa je rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego.

Środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, to środki spożywcze, które:

• ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różnią się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i
• zgodnie z informacją zamieszczoną na opakowaniu są wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych

Takimi środkami są na przykład preparaty do żywienia niemowląt.

Na opakowaniu środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego trzeba umieścić jego nazwę wraz z informacją dotyczącą szczególnych cech żywieniowych tej żywności. W przypadku żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci w miejsce informacji o szczególnych cechach żywieniowych zamieszcza się informację na temat przeznaczenia środka spożywczego.

Na opakowaniu środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, dla których przepisy nie określają szczegółowych wymagań zdrowotnych, muszą się znaleźć również informacje dotyczące:

• szczególnych cech dotyczących składu ilościowego i jakościowego produktu lub informacje dotyczące specjalnego procesu produkcji, nadającego środkowi spożywczemu szczególne wartości żywieniowe;
• dostępnej wartości energetycznej (energii) wyrażonej w kJ i kcal, zawartości węglowodanów, białka i tłuszczu w 100 g lub 100 ml produktu oraz – w odpowiednich przypadkach – w określonej porcji produktu proponowanej do spożycia.

Szczególne wymogi - zabawki

Osobne regulacje dotyczą oznakowania zabawek. Określa je rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 października 2016 r. w sprawie wymagań dla zabawek powinny być one opatrzone nazwą typu, numerem partii, serii lub modelu lub inną informacją umożliwiającą ich identyfikację albo – w przypadku gdy wielkość lub charakter zabawki to uniemożliwiają – wymagane informacje powinny znaleźć się na opakowaniu lub w dokumencie załączonym do wyrobu.

Zabawki muszą być też opatrzone nazwiskiem lub nazwą, zarejestrowaną nazwą towarową lub zarejestrowanym znakiem towarowym i adresem kontaktowym producenta oraz importera na zabawce, a jeśli to niemożliwe – na opakowaniu lub w dokumencie dołączonym do zabawki.

Podany adres kontaktowy musi wskazywać jedno miejsce, w którym można skontaktować się z producentem.

Ponadto, oprócz oznakowania znakiem CE, przed wprowadzeniem zabawki do obrotu należy umieścić na niej piktogram lub innego rodzaju znak wskazujący na szczególne zagrożenie lub na przeznaczenie danej zabawki, jeżeli ma to zastosowanie.

Szczególne wymogi - kosmetyki

Osobne regulacje dotyczą znakowania kosmetyków. Określa je ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych.

Oznakowanie takiego produktu musi być sporządzone w języku polskim i zawierać:

• imię i nazwisko lub zarejestrowaną firmę i adres osoby odpowiedzialnej,
• nominalną zawartość w momencie pakowania,
• datę, do której dany produkt kosmetyczny, przechowywany w odpowiednich warunkach, zachowuje w pełni swoje pierwotne właściwości,
• opis szczególnych środków ostrożności, których należy przestrzegać podczas stosowania,
• numer partii produktu lub oznaczenia pozwalające na identyfikację produktu kosmetycznego,
• nazwę funkcji produktu kosmetycznego,
• wykaz składników.

Szczególne wymogi - substancje i mieszaniny chemiczne

Osobne regulacje dotyczą znakowania substancji chemicznych i ich mieszanin. Określa je tak zwane rozporządzenie CLP, czyli rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin.

Etykieta na produkcie kosmetycznym powinna być sporządzona w języku urzędowym lub w językach urzędowych państw członkowskich Unii Europejskiej, na terytorium których dana substancja lub mieszanina jest wprowadzana do obrotu – chyba że dane państwo członkowskie postanowi inaczej.

Na etykiecie powinny znaleźć się następujące informacje:

• nazwa, adres i numer telefonu dostawcy lub dostawców,
• ilość substancji lub mieszaniny, jeżeli substancja lub mieszanina jest dostępna dla ogółu społeczeństwa i jeżeli informacja ta nie jest podana w innym miejscu na opakowaniu,
• identyfikator produktu,
• piktogramy określające rodzaj zagrożenia (znaki ostrzegawcze),
• hasło ostrzegawcze, czyli wyraz wskazujący na odpowiedni stopień zagrożenia w celu ostrzeżenia użytkownika substancji czy mieszaniny o potencjalnym zagrożeniu, na przykład: "NIEBEZPIECZEŃSTWO" – hasło ostrzegawcze stosowane w przypadku kategorii zagrożeń wyższego stopnia – lub "UWAGA" – hasło ostrzegawcze stosowane w przypadku kategorii zagrożeń niższego stopnia. W przypadku, gdy na oznakowaniu opakowania pojawi się hasło ostrzegawcze "NIEBEZPIECZEŃSTWO", nie umieszcza się dodatkowo napisu "UWAGA",
• zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia,
• zwroty wskazujące środki ostrożności,
• inne informacje.

Opisane regulacje dotyczą substancji chemicznych i ich mieszanin, które zostały zaklasyfikowane jako stwarzające zagrożenie.

Szczegółowy sposób klasyfikowania substancji chemicznych i ich mieszanin jako stwarzających zagrożenie został opisany w rozporządzeniu CLP.

Szczególne wymogi - towary paczkowane

Dodatkowe regulacje dotyczą oznakowania produktów paczkowanych. Określa je rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 lipca 2009 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących oznakowań towarów paczkowanych.

Towar paczkowany to każdy produkt umieszczony w opakowaniu jednostkowym dowolnego rodzaju, jeśli ilość nominalna produktu jest jednakowa dla całej partii i nie przekracza 50 kilogramów lub 50 litrów.

Ilość ta musi być odmierzona bez udziału nabywcy oraz nie może zostać zmieniona bez naruszenia opakowania.

Towarami paczkowanymi będą więc na przykład sery kupowane w zamkniętych opakowaniach lub płynne kosmetyki, takie jak mydło czy szampon.

Poza wymaganiami dotyczącymi oznakowania produktów, określonymi w przepisach odrębnych (jak w przypadku kosmetyków), towary paczkowane wprowadzane do obrotu muszą posiadać następujące oznakowania:

• nazwę produktu,
• ilość nominalną produktu,
• firmę paczkującego, zlecającego paczkowanie, sprowadzającego lub importera.

Oznakowanie umieszczone na towarach paczkowanych musi być łatwe do odczytania i dobrze widoczne oraz wykonane w sposób niedający się usunąć bez uszkodzenia opakowania. Na opakowaniu trzeba umieścić nazwę jednostki miary zapakowanego produkty, ich skróty, a także minimalną wysokość cyfr i liter na opakowaniu. W zależności od ilości towaru paczkowanego waha się ona od 2 do 6 milimetrów.

Gdzie szukać pomocy?

Jeśli nie jesteś pewny, jakie informacje umieścić na opakowaniu produktu, którym zamierzasz handlować, może zwrócić się z pytaniem do Departamentu Inspekcji Handlowej Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów:

• https://www.uokik.gov.pl/departamenty_uokik.php#faq537
• adres e-mail: dih@uokik.gov.pl

lub do właściwego miejscowo Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej.

Podstawa prawna:

• ustawa z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - art. 21;
• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004;
• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych;
• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006;
• ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia - art. 26;
• ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych - art. 4;
• ustawa z dnia 7 maja 2009 r. o towarach paczkowanych - art. 7;
• rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego;
• rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 października 2016 r. w sprawie wymagań dla zabawek;
• rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 lipca 2009 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących oznakowań towarów paczkowanych.

Źródło: biznes.gov.pl

A.J.
Zespół e-prawnik.pl