Czy ulga odsetkowa przysługuje współkredytobiorcy kredytu zaciągniętego przez podatnika?

Dlaczego niektórzy podatnicy mogą nadal kosrzystać z ulgi odsetkowej?

Uchylony z końcem 2006 r. przepis art. 26 b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowił, że od podstawy obliczenia podatku ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, wymienionej w pkt 1-4 tego przepisu.

Wszyscy podatnicy, którzy zdążyli zaciągnąć kredyt w celu sfinansowania wskazanej wyżej inwestycji do końca 2006 r. i którzy tym samym zdążyli nabyć prawo do ulgi odsetkowej przed końcem 2006 roku, będą mogli odliczać od dochodu wydatki na spłatę odsetek od kredytu, nawet do 2027 r. (zgodnie z przepisami nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 16 listopada 2006 r.). Zob.: Ulga odsetkowa do końca 2027 r. dla tych, którzy się "załapali"            

Czy prawo do ulgi odsetkowej służy również współkredytobiorcy?

W związku z korzystaniem z prawa do ulgi odsetkowej wiele osób ma wątpliwości, czy współkredytobiorcy kredytu zaciągniętego przez podatnika, który nabył prawo do ulgi odsetkowej przed końcem 2006 r. przysługuje  prawo do odliczenia odsetek od tego kredytu. Pomocne w rozwiązaniu tego problemu może okazać się tu pismo z dnia 30 sierpnia 2006 r. p.o. Zastępcy Dyrektora Departamentu Podatków Dochodowych w Ministerstwie Finansów (sygn. pisma DD/PB5/IK-066-4-26/06).

Wyjaśniono w nim, iż w świetle przepisów u.p.d.o.f. prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi, który faktycznie w roku podatkowym dokonał spłaty odsetek od kredytu (pożyczki) mieszkaniowego udzielonego przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych przez ustawodawcę W przypadku omawianej ulgi istotne znaczenie ma więc m.in. to, kto faktycznie dokonał spłaty odsetek.

Resort finansów podkreślił, iż przepisy u.p.d.o.f. - w zakresie ulgi odsetkowej - nie zawierają regulacji (analogicznie, jak miało to miejsce w przypadku ulgi związanej z budową budynku wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem), zgodnie z którą kwotę odliczeń przysługującą każdemu ze współkredytobiorców w ogólnej kwocie spłaconych odsetek należy ustalać proporcjonalnie do udziału w kredycie, a w razie braku dowodu określającego wysokość udziałów współkredytobiorców należy przyjąć, że udziały są równe.

Tym samym brak jest podstaw do zobowiązania podatnika, by dzielił wydatki uprawniające do skorzystania z ulgi odsetkowej stosownie do współwłasności w częściach ułamkowych.

Zatem, jeśli z umowy kredytowej wynika, że kredytobiorcą jest więcej niż jedna osoba i każda odpowiada solidarnie za spłatę zadłużenia (w tym odsetek), to prawo do odliczeń, na podstawie art. 26b ust. 1 u.p.d.o.f., przysługuje temu kredytobiorcy (współkredytobiorcy), który faktycznie dokonał spłaty odsetek od udzielonego kredytu, o ile spełnia pozostałe warunki określone przez ustawodawcę.

Jak wykazać faktyczną spłatę odsetek?

Odliczeń tych kredytobiorca dokonuje w kwocie faktycznie spłaconych odsetek, w ramach limitu, o którym mowa w art. 26b ust. 4 pkt 2 u.p.d..o.f. Zgodnie z art. 26b ust. 2 pkt 6 u.p.d.o.f. wysokość i termin zapłaty odsetek powinien być udokumentowany dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2. 

Jeżeli z zaświadczenia banku (lub innego uprawnionego podmiotu) nie wynika, w jakiej części poszczególni kredytobiorcy ponosili faktycznie wydatki na spłatę odsetek, należy przyjąć, że każdy z nich ponosił je w częściach równych, niezależnie od udziału we współwłasności - chyba że podatnicy wykażą, w jakiej wysokości zostały faktycznie poniesione przez nich wydatki. Każdy też z kredytobiorców ma wówczas prawo do odliczeń w ramach limitu, o którym mowa w art. 26b ust. 4 pkt 2 u.p.d.o.f.

Jeśli zaś z zaświadczenia wynika, że spłata kredytu i odsetek następuje z rachunku bankowego, którego podatnik jest jedynie współposiadaczem, należy przyjąć, że to podatnik faktycznie dokonał spłaty odsetek, o ile zaświadczenie wydane jest na jego imię i nazwisko.

Ministerstwo Finansów podkreśliło też, że skorzystanie przez podatnika z odliczeń w ramach ulgi odsetkowej jest jego uprawnieniem, zatem to na podatniku ciąży ciężar udowodnienia, w jakiej wysokości poniósł on faktycznie wydatki na spłatę odsetek, jeżeli nie wynika to w sposób jednoznaczny z zaświadczenia banku. Należy przy tym mieć na uwadze naczelną zasadę postępowania dowodowego określoną w art. 180 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem – wyjaśnił resort finansów.

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.);
• Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. 2006 r., Nr 217, poz. 1588)

Zespół
e-prawnik.pl