Jak uzyskać zgodę na służbę w obcym wojsku?

Zgodnie z ustawą z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 2010 r. w sprawie trybu udzielania obywatelom polskim zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej, obywatel polski może przyjąć służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych, a w przypadku byłych żołnierzy zawodowych za zgodą Ministra Obrony Narodowej.

Jak ubiegać się o zgodę na służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej?

Zgody udziela się wyłącznie na pisemny wniosek obywatela polskiego, złożony do właściwego organu. 

Do wniosku należy dołączyć załączniki (oryginały):

• zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego,
• zaświadczenie właściwego naczelnika właściwego urzędu skarbowego o braku zaległości podatkowych,
• zaświadczenie właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o braku zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne,
• zaświadczenie z Krajowego Rejestru Sądowego o niefigurowaniu w rejestrze dłużników niewypłacalnych,
• potwierdzenie zapłaty opłaty skarbowej (10 zł) na konto Nr 18 1030 1508 0000 0005 5002 3113, Urzędu Dzielnicy Warszawa-Mokotów, ul. Rakowiecka 25/27, 02-517 Warszawa, a od dnia 1 lutego 2019 r., 
• pisemne oświadczenie osoby wnioskującej, że nie jest ujawniona w Centralnym Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości – zgodnie ze zmienionym art. 199a ust. 6 pkt 5 powołanej ustawy.

Poprawnie wypełniony wniosek wraz z załącznikami należy przesłać pocztą na adres: Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, ul. Batorego 5, 02-591 Warszawa lub doręczyć osobiście do Punktu Obsługi Klienta, znajdującego się w Warszawie przy ul. Rakowieckiej 2A - budynek Biura Przepustek, który jest czynny codziennie w godzinach od 8:00 do 16:00. 

Dokumenty należy przesłać lub doręczyć, w terminie nie późniejszym niż na około 3 miesiące przed planowanym terminem rozpoczęcia wnioskowanej służby.

W przypadku byłych żołnierzy zawodowych wniosek (z załącznikami) należy kierować do Ministra Obrony Narodowej za pośrednictwem właściwej Wojskowej Komendy Uzupełnień.

Obywatele polscy zamieszkujący lub przebywający czasowo powyżej 3 miesięcy za granicą składają wniosek wraz z załącznikami (bez opłaty skarbowej) za pośrednictwem polskiego urzędu konsularnego w kraju przebywania – zamiast opłaty skarbowej zostanie wówczas pobrana opłata konsularna.

Złożenie wniosku nie powoduje obowiązku skierowania obywatela polskiego do komisji lekarskiej w celu określenia kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej.

Udzielenie zgody na podjęcie służby nie rodzi odpowiedzialności organów Rzeczypospolitej Polskiej za następstwa jej podjęcia.

O uzyskanie zgody nie muszą wnioskować obywatele polscy będący jednocześnie obywatelami innego państwa, jeżeli stale zamieszkują na jego terytorium i zamierzają przyjąć służbę w siłach zbrojnych lub organizacji wojskowej tego państwa.

Kto uzyska zgodę, a kto nie?

Zgody nie udziela się w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny oraz w razie wprowadzenia na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanu wojennego lub stanu wyjątkowego.

Zgoda może być udzielona obywatelowi polskiemu tylko w przypadku, gdy:

1. posiada uregulowany stosunek do służby wojskowej;
2. nie posiada nadanego przydziału kryzysowego, przydziału mobilizacyjnego, pracowniczego przydziału mobilizacyjnego lub przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego, a właściwy wojskowy komendant uzupełnień nie prowadzi postępowania w sprawie nadania temu obywatelowi któregokolwiek z tych przydziałów;
3. spełnione są łącznie następujące warunki: służba ta nie narusza interesów Rzeczypospolitej Polskiej, nie jest zakazana przez prawo międzynarodowe oraz nie wpłynie na zadania wykonywane przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

Nie udziela się zgody obywatelowi polskiemu, pomimo spełnienia innych warunków, który:

1. został przeniesiony do rezerwy wskutek uznania przez właściwą komisję lekarską za niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju (kat. „D”);
2. nie spełnił choćby jednego z wymienionych niżej obowiązków:
   • nie dopełnił obowiązku zgłoszenia się do rejestracji, jeśli był do niej wzywany,
   • nie dopełnił obowiązku stawienia się do kwalifikacji wojskowej,
   • nie zgłosił się do wojskowego komendanta uzupełnień w celu uregulowania stosunku do powszechnego obowiązku obrony,
   • nie dopełnił obowiązku stawienia się przed wojskowym komendantem uzupełnień niezwłocznie po upływie okresu odroczenia,
   • w przypadku kobiet posiadających kwalifikacje przydatne do czynnej służby wojskowej, zobowiązanych do stawienia się do kwalifikacji wojskowej, które nie dopełniły tego obowiązku,
   • nie zgłosił się na wezwanie właściwych organów w sprawach dotyczących powszechnego obowiązku obrony,
   • nie zgłosił właściwemu wojskowemu komendantowi uzupełnień zmian imienia, nazwiska, wykształcenia i zawodu, oraz miejsca pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad trzy miesiące lub adresu do korespondencji, a także wyjazdu za granicę na okres dłuższy niż sześć miesięcy oraz powrotu z tego wyjazdu.
3. nie uzyskał zgody właściwego organu wojskowego na wyjazd i pobyt za granicą, będąc do tego zobowiązanym;
4. nie został powołany i nie odbył zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego, ćwiczeń wojskowych, ćwiczeń w jednostkach przewidzianych do militaryzacji lub służby w obronie cywilnej, z przyczyn leżących po stronie obywatela;
5. został uznany przez właściwą komisję lekarską za trwale i całkowicie niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju oraz w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny (kat. „E”);
6. złożył wniosek o przeznaczenie go do służby zastępczej, został przeznaczony do tej służby, został skierowany do odbycia służby zastępczej, odbywał służbę zastępczą, został przeniesiony do rezerwy po odbyciu służby zastępczej lub bez jej odbycia;
7. został skazany prawomocnym wyrokiem sądu na karę co najmniej jednego roku pozbawienia wolności, w tym także z warunkowym zawieszeniem jej wykonania;
8. odbywa karę pozbawienia wolności lub oczekuje na jej wykonanie;
9. znajduje się w okresie próby w wykonywaniu warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;
10. odbywa karę ograniczenia wolności;
11. ma zaległości podatkowe lub zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne;
12. jest wpisany do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego lub ujawniony w Centralnym Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości.

Informacje odnośnie stosunku wnioskodawcy do służby wojskowej organ uprawniony do wydania decyzji uzyskuje od właściwego wojskowego komendanta uzupełnień.

Informacje w zakresie, czy służba we wnioskowanym wojsku nie narusza interesów Rzeczypospolitej Polskiej oraz czy nie jest zakazana przez prawo międzynarodowe, organ uprawniony do wydania decyzji uzyskuje od Ministra Spraw Zagranicznych, w formie postanowienia, które do wiadomości otrzymuje również wnioskodawca.

Rozpatrzenie wniosku

Udzielenie zgody lub odmowa jej udzielenia następuje w drodze decyzji administracyjnej, od której służy odwołanie.

Wniosek rozpatrywany jest zgodnie z terminami określonymi w art. 35 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 poz. 2096) - nie później jednak niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania.

Kto, będąc obywatelem polskim, przyjmie bez zgody właściwego organu obowiązki wojskowe w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 - art. 141 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. z 2017 r. poz. 2204 z późn. zm.).

Zob.:

- Wniosek o udzielenie obywatelowi polskiemu zgody na służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej

- Wzór wypełnienia wniosku

- Klauzula informacyjna dotycząca przetwarzania danych osobowych

Podstawa prawna:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 2010 r. w sprawie trybu udzielania obywatelom polskim zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej (Dz.U. Nr 68 poz. 438);
• ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2018 r. poz. 1459 z późn. zm.).
  

A.J.
Zespół e-prawnik.pl