Ustawa ws. szczególnych rozwiązań związanych z koronawirusem

Celem ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych jest określenie zasad i trybu zapobiegania oraz zwalczania zakażenia i rozprzestrzeniania się choroby zakaźnej COVID-19, wywołanej koronawirusem SARS-CoV-2.

Co przewiduje tzw. specustawa związana z koronawirusem?

Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, uchwalona na podstawie projektu rządowego, przewiduje m.in., że pracodawca, by przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się choroby COVID-19, może polecić pracownikowi wykonywanie obowiązków zdalnie z domu.

Z dodatkowego zasiłku opiekuńczego za okres nie dłuższy niż 14 dni będą mogli skorzystać rodzice dzieci do lat 8 w wypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły.

Określono ponadto zasady udzielania i finansowania świadczeń opieki zdrowotnej w związku z rozprzestrzenianiem COVID-19. Świadczenia będą udzielane przez podmioty wykonujące działalność leczniczą wpisane do wykazu, opracowywanego przez właściwego miejscowo dyrektora oddziału wojewódzkiego NFZ w porozumieniu z wojewodą, i finansowane przez NFZ.

Zgodnie z ustawą, w skrajnym przypadku, gdy stan epidemii i zagrożenia przekroczy możliwość działania administracji rządowej i samorządów rząd może rozporządzeniem określić zagrożony obszar wraz ze wskazaniem rodzaju strefy, na którym wystąpił stan epidemii lub stan zagrożenia epidemicznego oraz rodzaj stosowanych na tym terenie rozwiązań.

Wśród szczegółowych rozwiązań wprowadzanych ustawą należy wymienić m.in.:

• możliwość polecenia pracownikowi przez pracodawcę wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania,
• przyznanie dodatkowego zasiłku opiekuńczego za okres nie dłuższy niż 14 dni ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, w przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły do których uczęszcza dziecko z powodu COVID-19,
• możliwość ustalenia przez zarządzającego lotniskiem szczególnych zasad kontroli bezpieczeństwa lub odstąpienia od kontroli w stosunku do personelu medycznego,
• ustalenie maksymalnych cen produktów leczniczych, wyrobów medycznych i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które mogą być wykorzystane w związku z przeciwdziałaniem COVID-19,
• udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, wykonywanych w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 przez podmioty wykonujące działalność leczniczą wpisanych do odpowiedniego wykazu i finansowanie ich przez Narodowy Fundusz Zdrowia, ze środków pochodzących z budżetu państwa,
• możliwość nałożenia przez Prezesa Rady Ministrów na jednostkę samorządu terytorialnego obowiązku wykonania określonego zadania w związku z przeciwdziałaniem COVID-19,
• możliwość wydawania przez wojewodę poleceń organom administracji rządowej w województwie i państwowym osobom prawnym, organom samorządu terytorialnego, samorządowym osobom prawnym oraz samorządowym jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Od kiedy obowiązują nowe przepisy?

Ustawa weszła w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, czyli 8 marca br. 

Przepisy ustawy mają charakter epizodyczny i mają utracić moc po upływie 180 dni od dnia wejścia w życie ustawy.

– "Mam nadzieję, że już w najbliższych dniach umożliwi ona działanie wszystkim tym, którzy odpowiadają za szpitale – po to, żebyśmy byli jeszcze lepiej przygotowani – mówił Prezydent Andrzej Duda.

A.J.
Zespół e-prawnik.pl