Decyzja o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania

Odpowiedź prawnika: Decyzja o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania

Na podstawie art. 3 ustawy o opłacie skarbowej nie są objęte opłatą skarbową podania i załączniki do podań, czynności urzędowe, zaświadczenia i zezwolenia, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają innym opłatom o charakterze publicznoprawnym lub są od tych opłat zwolnione.  Opłata przewidziana w art. 11[1] ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z całą pewnością ma charakter publicznoprawny, ponieważ jest opłatą przymusową, ustalaną jednostronnie i bezzwrotną, a także stanowi dochód gminy. Nie ma znaczenia, czy opłata, o jakiej mowa w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, jest pobierana za wydanie zezwolenia, czy też za korzystanie z niego. 

Zgodnie z uregulowaniami kodeksu postępowania administracyjnego decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji, są ostateczne. Uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie lub w ustawach szczególnych. Decyzje mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego z powodu ich niezgodności z prawem, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych ustawach.

Jeżeli podanie nie czyni zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach prawa, należy wezwać wnoszącego do usunięcia braków w terminie siedmiu dni z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania.

Pozostawienie podania bez rozpoznania nie następuje w formie decyzji administracyjnej (lecz postanowienia). Organ administracji publicznej w takiej sytuacji ma nie tylko obowiązek urzędowej rejestracji wniesienia tego podania (żądania), lecz także obowiązek dokonania w aktach stosownej adnotacji o przyczynie pozostawienia podania bez rozpoznania.

Pozostawienie przez organ administracji podania bez rozpoznania nie wyłącza dopuszczalności wniesienia przez autora podania skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu administracji (tak też uchwała składu siedmiu sędziów SN - z 8 czerwca 2000 r., III ZP 11/00 - OSNAP 2000, nr 19, poz. 702). 

Niezapłacenie opłaty skarbowej od podania nie stanowi podstawy do wezwania autora podania do uiszczenia opłaty.

Jeżeli w wyznaczonym terminie należności nie zostaną uiszczone, podanie podlega zwrotowi lub czynność uzależniona od opłaty zostanie zaniechana. Organ administracyjny wydaje w tym celu postanowienie. Na postanowienie w sprawie zwrotu podania służy zażalenie.

Gdyby jednak zamiast wydania postanowienia organ administracji wydał decyzję lub pozostawił wniosek bez rozpoznania wtedy takie pozostawienie podania bez rozpoznania może być kwestionowane skargą. Ponieważ przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.