Doręczanie pism wg Ordynacji Podatkowej
Pytanie:
"Na podstawie art. 145 § 2 Ordynacji Podatkowej członek zarządu ustanowił pełnomocnika. Przepis ten brzmi, że pisma doręcza się pełnomocnikowi, jeżeli strona takiego ustanowiła. Dokument pełnomocnictwa zawiera treść, że udziela się pełnomocnictwa do reprezentowania tej osoby przed właściwymi organami podatkowymi. Pismo o udzieleniu pełnomocnictwa do reprezentowania przed właściwymi organami podatkowymi zostało przedłożone w urzędzie skarbowym i została uiszczona opłata skarbowa. Wiem, że jeżeli strona działa przez pełnomocnika, to pisma doręcza się tylko pełnomocnikowi, a nie pełnomocnikowi i osobie reprezentowanej, czy tylko osobie reprezentowanej. Osoba, która ustanowiła pełnomocnika, wyjechała za granicę nie zawiadamiając o tym organów podatkowych. Informację tę przy innej okazji przekazał urzędowi w oświadczeniu pełnomocnik, przy okazji załatwiania innych spraw (zwiazanych z firmą, której członkiem zarządu jest ta osoba). Czy pełnomocnictwo o tej treści jest wystarczające do posiadania "w pełni" statusu pełnomocnika uprawnionego do reprezentowania strony w każdej sprawie przed organami podatkowymi, czy raczej należałoby dodatkowo, zgodnie z art. 147 § 1 Ordynacji ustanowić pełnomocnika do spraw doręczeń w przypadku wyjazdu za granicę na okres co najmniej dwóch miesięcy? Według mnie, nawet, jeżeli należałoby postąpić zgodnie z art. 147 § 1, to urząd wysłał pismo do osoby nieobecnej, nie wiedząc, że przebywa za granicą, a zobowiazany był postąpić zgodnie z art. 145 § 2, doręczając pismo pełnomocnikowi."
Odpowiedź prawnika: Doręczanie pism wg Ordynacji Podatkowej
Z pytania wynika niezbicie, że urząd skarbowy wiedział o tym, że dla strony został ustanowiony pełnomocnik. W takiej sytuacji należy uznać, że był on obowiązany do doręczenia pisma pełnomocnikowi strony, nie zaś samej stronie zgodnie z dyspozycją powołanego w pytaniu art. 145 par. 2 Ordynacji Podatkowej. Pełnomocnictwo udzielone przez stronę, którego treść wskazano w pytaniu, jest co do meritum wystarczające. Wzajemna relacja między między ustanowieniem pełnomocnika w postępowaniu podatkowym w zgodzie z art. 145 par. 2 Ordynacji Podatkowej, a ustanowieniem pełnomocnika do doręczeń na podstawie art. 147 par. 1 tej Ustawy przedstawia się w ten sposób, że obowiązek ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń w razie wyjazdu za granicę na okres co najmniej 2 miesięcy obciążałby stronę jedynie wówczas, gdyby nie miała ona żadnego pełnomocnika i występowała przed organem podatkowym osobiście. W sytuacji zaś, gdy strona ma już pełnomocnika do występowania w jej imieniu przed organami podatkowymi, nie ma potrzeby, aby ustanawiała ona "specjalnego" pełnomocnika do spraw doręczeń - organ podatkowy jest bowiem obowiazany doręczyć każde pismo "zwykłemu" pełnomocnikowi strony na podstawie art. 145 par. 2 Ordynacji Podatkowej.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?