Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Wezwanie do zapłaty, wedle przepisów ogólnych kodeksu cywilnego, uważa się za złożone z chwilą, gdy doszło do adresata w taki sposób, że adresat mógł się z im zapoznać. Z prawnego punktu widzenia istotna jest zatem sama możliwość zapoznania z treścią oświadczenia, a nie rzeczywiste zapoznanie się. Ze względu na interes i bezpieczeństwo obrotu oraz ułatwienia dowodowe domniemywa się, że adresat zapoznał się z treścią oświadczenia, gdy doszło ono do niego w taki sposób, że powzięcie o nim wiadomości stało się możliwe, np. poprzez dostarczenie do siedziby przedsiębiorstwa listu poleconego i pozostawienie awizo w razie braku osoby uprawnionej do odbioru listów z ramienia przedsiębiorstwa. Samo dwukrotne awizowanie listu poleconego ma jedynie skutek doręczenia w przypadku doręczania pism procesowych przez sąd i jest to uregulowane przepisami kodeksu postępowania cywilnego. Trudno jednocześnie wskazać inne, skuteczniejsze sposoby dostarczenia oświadczenia woli. Dostarczenie pisma przez kuriera lub osobiście do siedziby przedsiębiorstwa w opisanym stanie faktycznym, może w praktyce przynieść taki sam skutek jak wysłanie listu poleconego. Gdyby w opisanym stanie faktycznym doszło do złożenia pozwu przeciwko kontrahentowi, na składającym oświadczenie spoczywa ciężar dowodu, że doszło ono do adresata sposób umożliwiający mu - według zasad doświadczenia życiowego - zapoznanie się z jego treścią. Wydaje się, że wystarczającym w tej sprawie dowodem mogłoby być wykazanie, iż wezwanie do zapłaty było wysyłane wielokrotnie na adres kontrahenta ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym lub w ewidencji działalności gospodarczej, w siedzibie przedsiębiorstwa nie było pracownika upoważnionego do odbioru pism, a kontrahent celowo pisma nie odebrał. Wówczas można by przyjąć, iż złożenie oświadczenia było skuteczne.