Dostawa w zamówieniach publicznych

Dostawę dla potrzeb zamówień publicznych definiuje art. 2 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. Przepis ten przewiduje, iż przez dostawę w zamówieniach publicznych należy rozumieć nabywanie rzeczy, praw oraz innych dóbr, w szczególności na podstawie umowy sprzedaży, dostawy, najmu, dzierżawy oraz leasingu. Definicja ta jest ogólna z natury rzeczy – prawo zamówień publicznych zakłada bowiem różnorodność podstaw zawiązywania stosunków prawnych przez podmioty objęte zakresem podmiotowym ustawy. Dostawy w rozumieniu zamówień publicznych nie można w żaden sposób utożsamiać z umową dostawy w rozumieniu kodeksu cywilnego, jest ona pojęciem zdecydowanie szerszym. Zgodnie z powołaną definicją drugim – obok zamawiającego – podmiotem występującym w sferze stosunków prawnych z zakresu zamówień publicznych może być zatem sprzedawca, dostawca, leasingodawca itp. Wyliczenie przewidziane w ustawie nie ma charakteru wyczerpującego, stanowi jedynie przykład stosunków prawnych, które mogą stanowić źródło czynności z zakresu zamówień publicznych.

Definicja dostaw przewidziana w Prawie zamówień publicznych ma na celu przede wszystkim odróżnienie tej kategorii czynności od objętych przepisami ustawy usług i robót budowlanych. Nie jest potrzebne rozważanie, czy dostawcą może być jedynie sprzedawca, czy tylko producent. Istotą rzeczy jest sformułowanie warunków zamówienia publicznego. Charakter tego zamówienia wskaże, jakiego rodzaju podmiot będzie de facto występował obok zamawiającego - czy będzie to pośrednik, producent, firma leasingowa, czy wynajmujący.