Formalna podstawa roszczenia
Pytanie:
"Klient uniemożliwił realizację umowy rezultatu w jej środkowej fazie. Wystawiłem mu fakturę pro-forma za niezrealizowane prace na podstawie art. 639 kc. Chciałem złożyć pozew o zapłatę w trybie upominawczym, ale klient w międzyczasie od umowy odstąpił. Czy powinienem wystawić nową fakturę pro-forma na tę samą kwotę na podstawie art. 644 kc i dopiero składać pozew do sądu, gdyby klient nie zapłacił, czy też wystarczy pierwsza niezapłacona faktura?"
Odpowiedź prawnika: Formalna podstawa roszczenia
Przede wszystkim faktura nie jest niezbędnym dowodem w postępowaniu upominawczym. Ponadto dokument określany jako faktura pro forma nie jest fakturą w rozumieniu przepisów prawa. Faktura, podpisana przez dłużnika, jest natomiast podstawą do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowy. Może też stanowić dowód także w postępowaniu upominawczym, chociaż, jak zostało to wyżej wskazane, nie jest ona przesłanką wydania nakazu w tym postępowaniu (nie jest niezbędna). Jako dowód w obu postępowaniach nie musi to być faktura, może być też inny dokument, np. faktura pro forma. Chodzi tu po prostu o dokument, w którym dłużnik uznaje dług – musi więc być przez niego podpisany. Dług ten powinien być jak najbardziej precyzyjnie oznaczony, stąd warto wystawić kolejną fakturę, jeśli zmienia się podstawa roszczenia i jeśli dłużnik ją podpisze. Bardziej istotne jest, by w precyzyjny sposób określić roszczenie w pozwie.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?