Istota umowy pożyczki jako umowy dwustronnie zobowiązującej

Odpowiedź prawnika: Istota umowy pożyczki jako umowy dwustronnie zobowiązującej

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego
samego gatunku i tej samej jakości. W powyższym ujęciu pożyczka jest umową konsensualną, polegającą na zgodnym oświadczeniu woli stron - dającego i biorącego pożyczkę - mocą którego dający zobowiązuje się przenieść na biorącego własność określonej ilości pieniędzy albo innych
rzeczy oznaczonych co do gatunku, natomiast biorący zobowiązuje się zwrócić takie rzeczy, jakie otrzyma. Ze względu na fakt, że obie strony umowy pożyczki zaciągają zobowiązania, umowa ta jest umową dwustronnie zobowiązującą. Nie jest jednak umową wzajemną, gdyż będący
obowiązkiem dłużnika zwrot przedmiotu pożyczki ani nie stanowi świadczenia wzajemnego, ani nie jest przyczyną (causa) lub odpowiednikiem świadczenia dającego pożyczkę (tak Jacek Gudowski, op. cit.). Umowa pożyczki może mieć charakter nieodpłatny (grzecznościowy) - i
wtedy zbliża się swym charakterem do użyczenia (por. art. 710) - albo odpłatny. Jest tak wtedy, gdy dający zastrzegł wynagrodzenie za korzystanie z kapitału w postaci odsetek (także odsetek pobieranych w rzeczach zamiennych, jeśli one były przedmiotem umowy) lub udział w zysku
osiąganym przez biorącego w związku z używaniem przedmiotu pożyczki. Odpłatność (lub nieodpłatność) nie należy jednak do postanowień przedmiotowo istotnych umowy pożyczki.