Naruszenie dobra osobistego prawa do prywatności

Odpowiedź prawnika: Naruszenie dobra osobistego prawa do prywatności

Z uwagi na to, że nie znamy formy w jakiej prowadzona jest działalność gospodarcza odnieść się należy do podstawowych form, a mianowicie prowadzenia działalności jako osoba fizyczna oraz jako osoba prawna, w tym również jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej np. spółka jawna. Wszystkie te podmioty są chronione przez przepisy kodeksu cywilnego jako że posiadają określone dobra osobiste, które mogą zostać naruszone przez inne podmioty.

Kodeks cywilny stanowi, że dobra osobiste człowieka (odpowiednio do osób prawnych i jednostek nie posiadających osobowości prawnej), jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. Użycie słowa jak w szczególności oznacza, że ustawodawca nie chroni tylko wymienione sfery życia, ale również takie jak prywatność, czy dobre imię.

Zgodnie z kodeksem cywilnym ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W sytuacji naruszenia dóbr osobistych może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności żeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie (wykazanie winy) może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa (utrata klienta, wycofanie się z umowy), poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.