Odsetki od zobowiązań z tytułu WNT

Odpowiedź prawnika: Odsetki od zobowiązań z tytułu WNT

Na gruncie prawa polskiego w opisanej w pytaniu sytuacji wierzyciel miałby prawo do naliczenia odsetek ustawowych za zwłokę, które w obecnej chwili wynoszą 11,5 % w skali roku. Pytanie jednak, jakie prawo znajdzie zastosowanie w tym przypadku – polskie czy prawo innego kraju. Kwestie te w pierwszym rzędzie rozstrzyga ustawa Prawo prywatne międzynarodowe. Zgodnie z jej przepisami, jeżeli strony nie mają siedziby albo miejsca zamieszkania w tym samym państwie i nie dokonały wyboru prawa o zobowiązań z umowy sprzedaży rzeczy ruchomych lub umowy dostawy stosuje się prawo państwa, w którym w chwili zawarcia umowy ma siedzibę albo miejsce zamieszkania sprzedawca lub dostawca, czyli prawo państwa kontrahenta. Jeżeli nie można ustalić siedziby albo miejsca zamieszkania strony, stosuje się prawo państwa, w którym umowa została zawarta. Do zobowiązań z umów zawieranych w zakresie przedsiębiorstwa, zamiast prawa państwa, w którym ma siedzibę osoba prawna albo miejsce zamieszkania osoba fizyczna, stosuje się prawo państwa, w którym znajduje się siedziba przedsiębiorstwa.

W państwa wypadku prawo polskie nie znajdzie więc zastosowania, a prawo UE tych kwestii nie reguluje.

Zastosowanie może (nie wiemy z jakiego państwa pochodzi kontrahent) znaleźć zamiast wspomnianej ustawy Konwencja ONZ o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów. Z tym zastrzeżeniem, że umowy na dostawę towarów przewidzianych do wytworzenia lub wyprodukowania będą uważane za umowy sprzedaży, chyba że strona zamawiająca towary nie przyjmie na siebie obowiązku dostawy zasadniczej części materiałów niezbędnych do ich wykonania lub wyprodukowania.

W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli strona posiada więcej niż jedną siedzibę handlową, za siedzibę handlową uważa się tę, która ma najściślejszy związek z umową i z jej wykonaniem, ze względu na okoliczności znane stronom lub rozważane przez nie w jakimkolwiek czasie przed zawarciem lub w chwili zawarcia umowy.

Zgodnie z art. 78 Konwencji, jeżeli strona nie dokona zapłaty ceny lub innej należności, druga strona ma prawo do odsetek od zaległej sumy, niezależnie od żądania odszkodowania należnego na podstawie artykułu 74.

Przy braku odmiennego porozumienia stron uważa się, że strony przyjmują w sposób dorozumiany stosowanie do ich umowy lub do sposobu jej zawarcia zwyczajów, które znały lub powinny były znać i które są w handlu międzynarodowym ogólnie znane i powszechnie stosowane przez strony do umów tego rodzaju w danej dziedzinie handlu.

Niestety konwencja nie określa wysokości tych odsetek, dlatego też w tej kwestii należy odnieść do ustalonych zwyczajów panujących w danej branży, a w razie sporu – odwołać do sądu.