Podstawy warunkowego umorzenia

Odpowiedź prawnika: Podstawy warunkowego umorzenia

Zgodnie z art. 66 KPK Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności.

W wypadku gdy pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, sprawca naprawił szkodę lub pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody, warunkowe umorzenie może być zastosowane do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. Jako że przestępstwo określone w art. 177 par.1 KK jest zagrożone karą pozbawienia wolności do lat trzech, zgodnie z Art. 339 KPK Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie, jeżeli zachodzi potrzeba rozważenia kwestii warunkowego umorzenia postępowania. Prezes zatem po wpłynięciu aktu oskarżenia powinien z urzędu skierować sprawę na posiedzenie.