Poronienie a urodzenie martwego dziecka
Pytanie:
"U mojej ciężarnej żony stwierdzono śmierć dziecka - płodu w 21 tygodniu ciąży, następnie nastąpił poród martwego płodu sztucznie wywołany środkami farmakologicznymi. Ciało dziecka zostało wysłane do badania w celu stwierdzenia przyczyny śmierci. Czy w takim przypadku powinienem zgłosić (zgodnie z Prawem o aktach stanu cywilnego Dz. U. Nr 36, poz. 180 ze zm.) narodzenie martwego dziecka w ciągu 3 dni czy nie? A jeżeli tak to jakie dokumenty powinienem przedstawić? Czy istnieje prawna granica między poronieniem i narodzinami martwego dziecka? Lekarz stwierdził, że kwalifikuje się to jako poronienie."
Odpowiedź prawnika: Poronienie a urodzenie martwego dziecka
Na gruncie ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego nastąpiło rozróżnienie urodzenie dziecka żywego lub martwego. Przepisy tej ustawy nie zawierają natomiast pojęcia poronienia. Prawna granica między poronieniem a urodzeniem martwym istnieje natomiast na gruncie rozporządzenia o rodzajach dokumentacji medycznej. Za poronienie uważa się wydalenie lub wydobycie z ustroju matki płodu, który nie oddycha ani nie wykazuje żadnych innych oznak życia, jeśli nastąpiło to przed upływem 22 tygodnia ciąży. Urodzeniem martwym jest natomiast zgon, który nastąpił przed całkowitym wydaleniem lub wydobyciem z ustroju matki i po upływie 22 tygodnia ciąży. O zgonie świadczy fakt, że po takim wydaleniu dziecko nie wykazuje żadnych oznak życia. Ze względu na fakt, że zgłoszeń dokonuje się na podstawie zaświadczenia lekarza, naszym zdaniem rozróżnienie zawarte we wspomnianym rozporządzeniu znajdzie zastosowanie do spraw dotyczących akt stanu cywilnego. W opisanym wypadku nie istnieje więc obowiązek dokonania zgłoszenia urodzenia dziecka. Granica 22 tygodni trwania ciąży dotyczy tylko i wyłącznie dokumentacji medycznej. Dokument potwierdzający urodzenie dziecka dla USC nie jest dokumentem medycznym, dlatego rozróżnienie poronienie czy przedwczesny poród nie ma znaczenia.
Należy jednak wskazać, że rodzice mają prawo do zarejestrowania dziecka, które urodziło się (nawet wskutek poronienia) przed upływem 22 tygodnia ciąży.
Wówczas pisemne zgłoszenie urodzenia dziecka na podstawie dokumentacji medycznej może wypełnić: pracownik zakładu opieki zdrowotnej, w którym urodziło się dziecko lub do którego została przyjęta kobieta z dzieckiem bezpośrednio po urodzeniu poza zakładem opieki zdrowotnej, oraz lekarz lub położna, którzy byli obecni przy urodzeniu lub też lekarz położnik po przeprowadzeniu badania matki i dziecka (§ 2 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 2.2.2005 r. w sprawie pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka). W takim zgłoszeniu wskazuje się okres trwania ciąży w tygodniach.
Ustawa z dn. 29 września 1986 r. (Prawo o aktach stanu cywilnego Dz. U. Nr 36, poz. 180 ze zm.) w art. 38 ust. 2 wyraźnie stanowi, że „jeśli dziecko urodziło się martwe, zgłoszenie takiego zdarzenia powinno nastąpić w ciągu 3 dni. W takim wypadku sporządza się akt urodzenia z adnotacją w rubryce „Uwagi” że dziecko urodziło się martwe, aktu zgonu nie sporządza się.” Żaden przepis w/w ustawy nie wprowadza ograniczenia, że zgłoszenie urodzenia dziecka, a tym samym wydanie aktu urodzenia martwo urodzonego dziecka nie dotyczy sytuacji, gdy ciąża trwała krócej niż 22 tyg. Oznacza to, że rodzice mają prawo (lecz nie obowiązek) dokonania rejestracji w USC.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?