Rękojmia wiary publicznej w dz. I ksiąg wieczystyc

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 17 września 2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów oraz Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 20 sierpnia 2003 r. w sprawie zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym przewidują, iż dział I księgi wieczystej składa się z działu I-O "Oznaczenie nieruchomości" i działu I-Sp "Spis praw związanych z własnością".

Art. 5 Ustawy  księgach wieczystych i hipotece stanowi, iż w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według treści księgi nabył własność lub inne prawo rzeczowe (rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych). Komentatorzy uznają, iż niezgodność z danymi faktycznymi objętymi wpisami w dziale I-O księgi wieczystej dotyczącymi oznaczenia nieruchomości nie mieści się w pojęciu niezgodności, o której mowa w art. 5 Ustawy, nie jest zatem objęta rękojmią wiary publicznej ksiąg wieczystych. Na takim stanowisku stoi także orzecznictwo sądowe, w tym najnowsze wypowiedzi Sądu Najwyższego.

Podobnie należy traktować domniemanie jawności materialnej ksiąg wieczystych z art. 3 Ustawy, wedle którego domniemywa się, że prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym. Obejmuje ono tylko prawa i nie dotyczy danych faktycznych ujawnionych w dziale I-O.