Skarga na działalność sekretarza gminy
Pytanie:
"Pani X jest sekretarzem gminy Y. Oprócz obowiązków służbowych wynikających z określonego dla jej stanowiska zakresu czynności, społecznie pełni funkcję redaktora naczelnego biuletynu informacyjnego gminy. Redagowanie informatora w żaden sposób nie wynika z jej zakresu czynności. Jeden z radnych gminy złożył skargę do rady gminy na sekretarza gminy Panią X w związku z rzekomym zamieszczeniem w biuletynie informacyjnym kłamliwych i oszczerczych informacji dotyczących jego osoby. W podnoszonej skardze żąda przeprosin i sprostowania informacji podawanych do publicznej wiadomości. Rada Gminy w drodze uchwały zgodnie z właściwością skargę przekazała do wójta gminy by ten rozpatrzył podnoszone w skardze zarzuty. Czy wójt jest organem właściwym do rozpatrzenia tej skargi skoro Pani X nie dopuściła się zaniedbań czy naruszeń obowiązków służbowych określonych w jej zakresie czynności? Czy skarga jest w sposób oczywisty bezzasadna, a radny winien zwrócić się do Pani X jako redaktora naczelnego z żądaniem przeprosin i sprostowania? W przypadku odmowy zamieszczenia przeprosin czy sprostowania mógłby jedynie dochodzić swoich racji na gruncie prawa prasowego?"
Odpowiedź prawnika: Skarga na działalność sekretarza gminy
Ustawa o samorządzie gminnym w żaden sposób nie reguluje trybu postępowania ze skargami obywateli na działalność sekretarza gminy. Trudno tu mówić o postępowaniu skargowym, uregulowanym w kodeksie postępowania administracyjnego. Z kolei czynności z zakresu prawa pracy wobec sekretarza gminy wykonuje wójt (zarówno na podstawie poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych, jak i obecnie obowiązującej ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych). W tym znaczeniu wójt może być organem „właściwym”.
W pytaniu nie sprecyzowano, jaki charakter ma biuletyn informacyjny, w którym zamieszczono sporny tekst. Przyjmujemy, że nie chodzi tu o Biuletyn Informacji Publicznej, ale innego rodzaju periodyk, będący prasą w rozumieniu art. 7 prawa prasowego (p.p.). W takim wypadku na redaktorze naczelnym spoczywa, stosownie do art. 31 p.p., obowiązek bezpłatnego opublikowania rzeczowego i odnoszącego się do faktów sprostowania wiadomości nieprawdziwej lub nieścisłej oraz rzeczowej odpowiedzi na stwierdzenie zagrażające dobrom osobistym. Dalsze wymogi co do formy i treści sprostowania zawierają przepisy art. 32-33 p.p. W razie odmowy, zainteresowana osoba może dochodzić publikacji na drodze sądowej, zgodnie z art. 39 p.p.
Ewentualną podstawą roszczeń związanych z obrazą czci mogą być też przepisy kodeksu cywilnego o dobrach osobistych, tzn. art. 23 i 24 k.c. oraz, w zakresie dotyczącym odszkodowania lub zadośćuczynienia, art. 415 i n. oraz 448 k.c.
Zespół prawników
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?