Ubezpieczenie społeczne rolników

Zgodnie z art. 7 ust. 1 oraz 16 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, ubezpieniu z mocy ustawy (odpowiednio: wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu oraz emerytalnemu) podlega rolnik, którego gospodarstwo obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub dział specjalny. Pojęcie rolnika na użytek ustawy jest zdefiniowane w jej art. 6 pkt 1. Przepis ten głosi, że rolnikiem jest pełnoletnia osoba fizyczna, zamieszkującą i prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście i na własny rachunek, działalność rolniczą w pozostającym w jej posiadaniu gospodarstwie rolnym, w tym również w ramach grupy producentów rolnych, a także osoba, która przeznaczyła grunty prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego do zalesienia. Z kolei gospodarstwem rolnym jest każde gospodarstwo służące prowadzeniu działalności rolniczej (art. 6 pkt 4 u.s.r.). Na podstawie podanego opisu stanu faktycznego nie można stwierdzić, czy osoba, o której mowa, spełnia ustawowe przesłanki tego pojęcia. Jeżeli ma to miejsce, podlega ona z mocy ustawy ubezpieczeniu społecznemu w KRUS. Jeśli jednak nie, nawet opłacenie składki nie sprawi, że będzie ona podlegać ubezpieczeniu społecznemu rolników (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 1990 r., sygn. aktII UR 9/90).