Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Wspomniany w pytaniu art. 231 kodeksu cywilnego stanowi, iż samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósł na powierzchni lub pod powierzchnią gruntu budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby właściciel przeniósł na niego własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem. Zgodnie z powyższym przepisem, takie roszczenie o przeniesienie własności zajętej pod budowę działki przysługuje tylko samoistnemu posiadaczowi, który dokonał budowy. Samoistnym posiadaczem jest np. ten, kto uzyskał władanie nieruchomością na podstawie nieformalnej umowy mającej na celu przeniesienie własności nieruchomości. Dla przedstawionego stanu faktyznego istotne jest uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 6 grudnia 1991 r., III CZP 108/91, w której tezie stwierdzono: "Osoba, która weszła w posiadanie nieruchomości na podstawie umowy mającej na celu przeniesienie własności, zawartej bez zachowania formy aktu notarialnego, nie jest samoistnym posiadaczem w dobrej wierze". Wynika to z tego, iż dobra wiara jest rozumiana jako usprawiedliwione przekonanie posiadacza, że przysługuje mu wykonywane przezeń prawo.