Zaświadczenie lekarskie a nieobecność świadka

Odpowiedź prawnika: Zaświadczenie lekarskie a nieobecność świadka

Zagadnienie przeprowadzenia dowodu w ramach pomocy sądowej reguluje art. 235 kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym: postępowanie dowodowe odbywa się przed sądem orzekającym, chyba że sprzeciwia się temu charakter dowodu albo wzgląd na poważne niedogodności lub niewspółmierność kosztów w stosunku do przedmiotu sporu. W takich wypadkach sąd orzekający zleci przeprowadzenie dowodu jednemu ze swych członków (sędzia wyznaczony) albo innemu sądowi (sąd wezwany).

Wynika z tego, iż to od oceny sądu w tej konkretnej sprawie zależeć będzie czy zdecyduje się on na zlecenie przesłuchania w ramach pomocy sądowej (od tego, czy uzna on Pana stan zdrowia za tak poważny, iż może on stanowić „poważną niedogodność w rozumieniu art. 235 kpc). W literaturze dotyczącej tego zagadnienia podkreśla się, iż pomoc sądowa, jako wyjątek od zasady bezpośredniości w procesie cywilnym (zgodnie z którą sąd powinien osobiście zetknąć się z całością materiału dowodowego), powinna być interpretowana ściśle, tzn. nierozszerzająco. Ta dyrektywa może mieć wpływ na rozstrzygnięcie sądu.  

Wysłany przez Pana wniosek o przesłuchanie w ramach pomocy sądowej stanowi jednocześnie usprawiedliwienie pańskiej nieobecności w czasie wyznaczonej rozprawy. Stąd też powinno się do tej sytuacji zastosować art. 214¹ kpc, wymagającego potwierdzenia Pana choroby przez zaświadczenie wydane przez lekarza sądowego. Nie uwzględnienie takiego obowiązku w pouczeniu nie ma znaczenia. Pouczenie ma charakter czysto techniczny, wiążące zaś znaczenie mają przepisy prawa.

Art. 214¹.  § 1. kodeksu postępowania cywilnego: Usprawiedliwienie niestawiennictwa z powodu choroby stron, ich przedstawicieli ustawowych, pełnomocników, świadków i innych uczestników postępowania, wymaga przedstawienia zaświadczenia potwierdzającego niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie sądu, wystawionego przez lekarza sądowego.