Zawieszenie postępowania z wniosku oskarżonego

Odpowiedź prawnika: Zawieszenie postępowania z wniosku oskarżonego

Zgodnie z art. 22 kpk jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania, a w szczególności jeżeli nie można ująć oskarżonego albo nie może on brać udziału w postępowaniu z powodu choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby, postępowanie zawiesza się na czas trwania przeszkody. Przesłanką zawieszenia postępowania jest długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca jego prowadzenie. Sporną kwestią jest to, czy przeszkoda ta może powstać wyłącznie po stronie oskarżonego, czy także po stronie innych uczestników procesu. Wyliczone w art. 22 przyczyny zawieszenia postępowania mają odniesienie wyłącznie do oskarżonego, jednakże wyliczenie to ma charakter przykładowy. Pozwala to przyjąć, że przeszkoda dotycząca świadka lub innego osobowego źródła dowodowego, w postaci np. długotrwałej choroby lub nieobecności w kraju, może powodować skutek w postaci zawieszenia postępowania.

Sąd karny nie ma jednak kompetencji do tzw. zawieszenia prejudycjalnego, czyli zawieszenia ze względu na konieczność oczekiwania na orzeczenie innego sądu lub organu. Z tego względu sąd może nie uznać toczącego się postępowania przygotowawczego w sprawie o złożenie przez świadka fałszywych zeznań za powód do zawieszenia postępowania. Sąd karny może, w ramach swobodnej oceny dowodów, stwierdzić, iż zeznania danego świadka są niewiarygodne i nie oprzeć się na zeznaniach tego konkretnego świadka. Gdyby sad uznał zeznania świadka za wiarogodne i w oparciu o nie wydał wyrok, wówczas, w razie skazania świadka za fałszywe zeznania, będzie możliwość wniesienia wniosku o wznowienie postępowania.

Należy również pamiętać, że kodeks postępowania karnego nie wprowadza rozróżnienia na zawieszenie postępowania na wniosek strony i z urzędu. Zawieszenie postępowania karnego następuje z urzędu, a wniosek strony może stanowi jedynie impuls dla sądu.

Na postanowienie w przedmiocie zawieszenia postępowania przysługuje zażalenie (art. 22 § 2). Należy przyjąć, że zażalenie przysługuje zarówno na postanowienie o zawieszeniu, jak i na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania oraz na decyzję o podjęciu zawieszonego postępowania.