Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Co do zasady odmowa udzielenia informacji powinna mieć formę decyzji administracyjnej, która zawiera uzasadnienie, imiona, nazwiska i funkcje osób, które zajęty stanowisko w toku postępowania o udostępnienie informacji oraz oznaczenie podmiotów, ze względu na których dobra odmówiono informacji. Chodzi tu o takie dobra jak prywatność osoby fizycznej czy tajemnica przedsiębiorcy. Ponadto decyzja powinna zawierać oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji. W decyzji powinno również znaleźć się pouczenie o możliwości i sposobie odwołania się od decyzji.
Powyżej wskazano, iż regulacja ta obowiązuje co do zasady, gdyż dotyczy ona sytuacji, w których odmowa dostępu dotyczy informacji, która zgodnie z ustawą jest informacją publiczną. Natomiast w przypadku, gdy osoba żąda na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej udostępnienia informacji nie mającej takiego charakteru, odmowa nie przybiera formy decyzji administracyjnej (tak wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2002 r., sygnatura II SA 2867/02, opublikowany w „Wokanda" z 2003 r., nr 6, s. 33). Zgodnie z treścią uzasadnienia do wyroku NSA z dnia 19 grudnia 2002 r. (sygnatura II SA 3301/2002, opublikowanego w Monitor Prawniczy 2003/5 str. 195) w takiej sytuacji organ nie miał podstawy do wydania decyzji w sprawie, lecz powinien wnioskodawcę poinformować pismem, że sprawa nie dotyczy informacji publicznej bądź dotyczy takiej informacji, w stosunku do której istnieje odmienny tryb dostępu.
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 marca 2003 r. (II SA 4059/2002) informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Informacja publiczna odnosi się jednak do faktów.
Zakres wskazany w art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej nie jest katalogiem zamknięty, a w związku z tym, inne niż tam wymienione, informacje mogą zostać uznane za publiczne. Jednakże należy pamiętać, że od zasady dostępu do informacji publicznej wyłączeniu podlegają dokumenty ze względu m.in. na obowiązkową ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa (informacji handlowych) osoby trzeciej.
Jak zostało wskazane w opisie sytuacji, gmina zawarła umowę o świadczenie usług, przyjmujemy więc, że są to usługi publiczne, w związku z tym faktem powinien być uprzednio przeprowadzony przetarg, w wyniku którego miałoby dojść do zawarcie wspomnianej umowy. Zgodnie, bowiem, z art. 139 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, umowy, zawarte w wyniku przetargu, są jawne i podlegają udostępnianiu na zasadach określonych w przepisach o dostępie do informacji publicznej.
Jak więc wynika z powyższego, w przestawionym stanie faktycznym (przyjmując, że umowa została zawarta w wyniku przetargu) umowa gminy z firmą świadczącą na jej rzecz usługi, jest jawna i podlega udostępnieniu jako informacja publiczna. Jednakże można odmówić udostępnienia takiej informacji w zakresie naruszającym tajemnicę przedsiębiorstwa. Naszym zdaniem Burmistrz powinien udostępnić Panu przedmiotową umowę, a ewentualną odmowę (np. z uwagi na tajemnicę przedsiębiorstwa) powinien wydać w formie decyzji administracyjnej.
We wskazanej sytuacji, pomimo niedochowania formy decyzji administracyjnej, należałoby odwołać się (w terminie 14 dni) od doręczonego Panu zawiadomienia jak od decyzji, wskazując na powyższe fakty.