Katalog dóbr osobistych

Kodeks cywilny, art. 24 ust. 1 i 2: „Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych”. Kodeks cywilny nie zawiera definicji dóbr osobistych, lecz jedynie ogranicza się dostwierdzenia, że są nimi "w szczególności : zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska" (art. 23 k.c.). Wyliczenie to nie jest w pełni wyczerpujące, gdyż wynika to z istoty zmienności katalogu dóbr osób. Wraz ze zmianami stosunków społecznych mogą pojawiać się i znikać pewne wartości, podlegające ochronie prawnej. W związku z tym lista tych dóbr jest stale poszerzana przez doktrynę i orzecznictwo. W odniesieniu do opisanego stanu faktycznego można przykładowo wskazać uznanie za dobra osobiste takich wartości jak: sfery życia prywatnego, w tym sfery życia intymnego oraz szeroko rozumianej wolności od obawy, strachu i działania pod przymusem.