Odpowiedź prawnika: Kiedy droga jest drogą publiczną
Zgodnie z art. 1 ustawy, drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg. Zgodnie z art. 7 ustawy do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych. Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu. Jednocześnie zastrzeżono, że ustalenie przebiegu istniejących dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy.
Dodatkowo należy wskazać, że poza powyższym trybem zaliczenia dróg do kategorii publicznych, kategoria taka powstaje z mocy samego prawa w ramach art. 10 ust. 4 i 5 ustawy. Zgodnie z tymi przepisami nowo wybudowany odcinek drogi zostaje zaliczony do kategorii drogi, w której ciągu leży, a odcinek drogi zastąpiony nowo wybudowanym odcinkiem drogi z chwilą oddania go do użytkowania zostaje pozbawiony dotychczasowej kategorii i zaliczony do kategorii drogi gminnej (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2008 roku, sygn. IV SA/Wa 260/2008).
Zgodnie wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 września 2007 roku, sygn. I SA/Wa 129/2007, o tym czy dana droga jest drogą publiczną, stanowią względy techniczne i prawne. Brak jednego z tych elementów powoduje zaliczenie drogi do dróg wewnętrznych. Oznacza to, że nie każda droga spełniająca funkcję ciągu komunikacyjnego może zostać uznana za drogę publiczną. By uzyskała taki status musi zostać zaliczona w trybie przewidzianym ustawą o drogach publicznych do jednej z kategorii dróg wymienionych w art. 2 ustawy o drogach publicznych i jednocześnie spełniać warunek możliwości powszechnego z niej korzystania.
Tym samym należy jednoznacznie stwierdzić, że nie można przedmiotowego gruntu uznać za drogę publiczną.
