Odpowiedź prawnika: Rejestracja samochodu zakupionego przez syna w USA
W opisanym stanie faktycznym trudno będzie udowodnić, że syn rzeczywiście działał w ramach zlecenia (w imieniu zleceniodawcy), a jeśli nawet - to się z niego nie wywiązał. Można by spróbować zwrócić się do kontrahenta z USA o wystawienie faktury korygującej oraz załatwić nowy - poprawiony "dowód własności" - już z Pańskim nazwiskiem.
Przepisy celne obowiązują tylko w obrocie między państwami członkowskimi UE a nieczłonkowskimi (np. USA). Obrót towarami wspólnotowymi realizowany na obszarze celnym Wspólnoty (pomiędzy państwami UE) nie podlega już regulacji prawa celnego. Obowiązki przedsiębiorców związane z realizacją takiego obrotu wynikają z innych przepisów, tj. m.in. przepisów podatkowych, statystycznych.
Przepisy Wspólnotowego Kodeksu Celego (dalej: WKC) o przedstawicielstwie (prawo przedstawicielstwa) w sprawach celnych są dość liberalne. Zgodnie z WKC każda osoba ma prawo do działania przez przedstawiciela reprezentującego ją przed organami celnymi, celem dopełnienia wszelkich czynności i formalności przewidzianych w ustawodawstwie celnym. Jedynym kodeksowym wymaganiem jest, aby przedstawiciel był osobą mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania we Wspólnocie. Przedstawicielstwo może być:
-
bezpośrednie - przedstawiciel działa w imieniu i na rzecz innej osoby,
-
pośrednie - przedstawiciel działa we własnym imieniu, ale na rzecz reprezentowanego.
Przepisy WKC wskazują też, że każde z państw członkowskich ma prawo zastrzec, aby na jego obszarze przedstawicielem bezpośrednim lub pośrednim (np. do dokonywania zgłoszenia celnego) musiał być tylko agent celny wykonujący swój zawód na terytorium tego państwa. Szczegółowa regulacja tej instytucji została pozostawiona do kompetencji państw członkowskich. W polskich przepisach krajowych na mocy takiej delegacji po 1 maja instytucja agenta celnego została utrzymana i szczegółowo ujęta w ustawie - Prawo celne.
Niestety nie jesteśmy w stanie rozstrzygnąć kwestii będących przedmiotem regulacji prawa innych państw.
Zgłoszenie celne, wg WKC, to czynność, poprzez którą osoba wyraża, w wymaganej formie i w okreslony sposób, zamiar objecia towaru określoną procedurą celną (np. procedurą dopuszczenia do obrotu). Zgłaszający to osoba, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu albo osoba, w której imieniu dokonywane jest zgłoszenie celne (zob. art. 4 WKC).
Terminy nadania towarowi przeznaczenia celnego (np. do procedury dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej) na podstawie przepisów Wspólnotowego Kodeksu Celego wynoszą: w wypadku towarów przywożonych drogą morską - 45 dni, a w pozostałych sytuacjach - 20 dni. Organ celny może podjąć decyzję o skróceniu tego okresu lub jego przedłużeniu z tym, iż wydłużenie, zgodnie z art. 49 WKC, nie może być dłuższe niż faktycznie niezbędne w określonej sytuacji.
Dopuszczenie do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status celny towaru wspólnotowego. Wymaga ono zastosowania środków polityki handlowej, spełnienia pozostałych formalności wymaganych przy przywozie towarów, jak również zastosowania opłat prawnie należnych. Zgłoszenie celne do procedury dopuszczenia do obrotu może zostać dokonane w sposób standardowy bądź z zastosowaniem procedury uproszczonej. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu należy dołączyć:
- fakturę, na podstawie której deklarowana jest wartość celna towarów,
- deklarację wartości celnej zgłaszanych towarów,
- dokumenty niezbędne dla zastosowania preferencji taryfowych lub każdego innego środka uchylającego przepisy mające zastosowanie w odniesieniu do zgłaszanych towarów,
- każdy inny dokument niezbędny dla zastosowania przepisów regulujących dopuszczenie zgłaszanych towarów do obrotu.
Organy celne mogą zażądać, przy składaniu zgłoszenia, przedłożenia dokumentu transportowego lub, w zależności od przypadku, dokumentów właściwych dla poprzednio zastosowanej procedury celnej.
Istnieje możliwość zgłoszenia towaru do procedury dopuszczenia do obrotu w formie zgłoszenia niekompletnego, która to forma pozwala organom celnym na przyjęcie - ale tylko w uzasadnionych przypadkach - zgłoszenia nie zawierającego wszystkich wymaganych elementów lub zgłoszenia, do którego nie załączono wszystkich niezbędnych elementów wymaganych dla procedury dopuszczenia do obrotu.
Termin na przekazanie danych lub dokumentów brakujących przy przyjmowaniu zgłoszenia, udzielony zgłaszającemu przez organy celne, nie może przekraczać miesiąca, licząc od dnia jego przyjęcia, jednak na uzasadniony wniosek zgłaszającego termin ten może zostać przedłużony.
