By złożyć skargę, trzeba mieć interes prawny
Zgodnie z postanowieniami uchwały w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego dla pewnego terenu, należąca do wspólników spółki cywilnej nieruchomość zaliczona została do terenów o przewadze zabudowy jednorodzinnej. Rada Miasta uchwaliła następnie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość należąca do wspólników została zaliczona do terenów pełniących funkcję zieleni urządzonej, co w sposób oczywisty ograniczało możliwość jej zagospodarowania. Wspólnicy wnieśli skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego o stwierdzenie nieważności uchwały. Sąd skargę oddalił, gdyż skarżący nabyli działkę już po wejściu w życie zaskarżonej uchwały. Wspólnicy złożyli skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny skargę tę jednak oddalił. Stwierdził przy tym, że
Skarżący, którzy nabyli działkę już po dniu wejściu w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie mogą skutecznie zarzucać planowi naruszenie ich interesu prawnego do zagospodarowania działki innego niż ustala plan, gdyż nabywając działkę pod rządem zaskarżonego planu skarżący nabyli tylko takie uprawnienia, które zostały współukształtowane w szczególności przez zaskarżony plan i są z tym planem zgodne.
Potwierdzając stanowisko Sądu I instancji, NSA podkreślił, że osoba skarżąca musi wykazać naruszenie interesu prawnego polegające na istnieniu bezpośredniego związku pomiędzy zaskarżoną uchwałą a własną, indywidualną i prawnie gwarantowaną sytuacją (nie zaś sytuacją faktyczną). Taki związek zaś musiałby istnieć w chwili wprowadzenia w życie danego aktu i powodować następstwo w postaci ograniczenia lub pozbawienia skarżącego konkretnych uprawnień.
W niniejszej sprawie skarżący nie posiadali takiego interesu prawnego ani przed uchwaleniem zaskarżonego planu, ani w dniu jego uchwalenia, ani w dniu jego wejścia w życie. Do tego dnia skarżący nie mieli tytułu prawnego do tej działki. Naruszenie jest możliwe tylko w odniesieniu do takich interesów, które istniały na danym obszarze przed wydaniem aktu. Skarżącym nie przysługiwała legitymacja skargowa, a to uniemożliwiło Sądowi I instancji dokonanie oceny zasadności zarzutów na temat planu, a nawet - formułowanie jakichkolwiek ocen na temat zaskarżonego planu. W szczególności, z braku prawidłowej skargi niedopuszczalne było badanie zgodności planu z wcześniejszym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gminy.
Wyrok NSA z dnia 13 maja 2009 roku, sygn. akt II OSK 1715/08
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?