W którym momencie należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki (t.j. prowizje od kredytu, (...)

Pismem z dnia 26.09.2006r. X i Y wspólnicy spółki jawnej zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kozienicach o udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.) w sprawie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z zakupem gruntu pod budowę domów jednorodzinnych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, opodatkowaną na zasadach ogólnych, zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane są w księgach rachunkowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika , że spółka zaciągnęła kredyt inwestycyjny na zakup gruntu, na którym mają być budowane domy jednorodzinne przeznaczone go dalszej odsprzedaży. Zakupiony grunt został wpisany do majątku trwałego firmy. W związku z zakupem poniesione zostały określone wydatki takie jak: prowizje od kredytu, opłata za weksel, odsetki od kredytu, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowe.

Zdaniem stron, koszt zakupu gruntu wg aktu notarialnego sfinansowanego kredytem inwestycyjnym będzie kosztem uzyskania przychodu w momencie przeniesienia własności na kupującego, w dniu sporządzenia tego aktu, natomiast wydatki związane z transakcją zakupu będą stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia.

W odniesieniu do gruntu wnioskodawcy oparli swoje stanowisko na przepisie art.23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi, jakich wydatków nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów za wyjątkiem, gdy określa się dochód z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art.10 ust.1 pkt.8 lit d, oraz art.10 ust.3, gdy odpłatne zbycie rzeczy jest przedmiotem działalności gospodarczej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kozienicach mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawców stan faktyczny wyjaśnia, że cyt. wyżej ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyszczególnia wszystkich rodzajów kosztów uzyskania przychodów i ogranicza się w art. 22 ust.1 do ich ogólnej definicji. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23.

Ustawodawca nie posłużył się kategorią kosztów prowadzonej działalności, lecz powiązał pojęcie kosztu z pojęciem przychodu.

W świetle przepisu art.22 ust.

5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącalne tylko w roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego, oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Ww. przepis wiąże wprost koszt uzyskania przychodu z okresem jego uzyskania. Nie jest więc możliwe potrącenie kosztów w roku, w którym je poniesiono, jeśli rok ten nie jest równocześnie rokiem ?którego dotyczą?.

Jak wynika przedstawionego stanu faktycznego grunt zakupiony został do celów handlowych tj. pod budowę domów jednorodzinnych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, zatem grunt z uwagi na swoje handlowe przeznaczenie nie może być zaliczony do środków trwałych, lecz do rzeczowych składników majątku obrotowego.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawców, w myśl powołanych wyżej przepisów koszt zakupu gruntu według aktu notarialnego sfinansowanego kredytem inwestycyjnym jak i pozostałe wydatki tj. prowizje od kredytu, opłata za weksel, odsetki od kredytu, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowe poniesione na nabycie gruntu pod budowę budynków mieszkalnych na sprzedaż, będą kosztem uzyskania przychodu w momencie osiągnięcia przychodu ze sprzedaży, w przypadku częściowo realizowanej sprzedaży ? proporcjonalnie do wielkości sprzedaży.

Zatem przedstawione w tej kwestii własne stanowisko wnioskodawców należy uznać za nieprawidłowe

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta , wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia (art.14b§ 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kozienicach w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art.14a § 4 i art.236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Zażalenie , zgodnie z art.222 w związku z art.239 ustawy Ordynacja podatkowa , powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.