Czy prawidłowy jest sposób rozliczania kosztów wysyłki towaru rozprowadzanego przez Spółkę, w (...)

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż Strona zajmuje się detaliczną sprzedażą obuwia oraz artykułów skórzanych i akcesoriów. Od niedawna Spółka uruchomiła również sprzedaż internetową, z czego wynikają pewne wątpliwości Spółki, dotyczące głównie rozliczania kosztów wysyłki. Spółka sprzedaje towar klientowi poprzez zamówienie internetowe. Transakcję sprzedaży Spółka ewidencjonuje poprzez wystawienie paragonu fiskalnego w momencie wysyłki towaru, opiewającego jedynie na jego wartość. Następnie firma kurierska dostarcza ten towar do klienta, pobierając od niego kwotę za towar, jak również za koszty przesyłki.Firma kurierska wpłaca na konto bankowe Spółki całą pobraną kwotę od klienta, łącznie z kosztami wysyłki, w rozliczeniu tygodniowym i jednocześnie wystawia na Spółkę fakturę za usługę kurierską, w rozliczeniu miesięcznym.Spółka ewidencjonuje fakturę za usługę kurierską w koszty, w kwocie netto. Następnie na koniec miesiąca wystawia fakturę wewnętrzną na wszystkie wykonane usługi (przez firmę zewnętrzną), za które zapłacili klienci (podłączając zamówienia zrealizowane w danym miesiącu), rozliczane w następujący sposób: kwota netto jako przychód, VAT jako należny do budżetu.W związku z powyższym Spółka zwraca się o potwierdzenie, czy wyżej przedstawiony sposób rozliczania kosztów przesyłki towaru do klientów Spółki jest zgodny z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki

Zdaniem Spółki, ponieważ usługa kurierska to tylko 'refaktura', a nie sprzedaż podstawowa, to przychód z tego tytułu powinien być wykazany na podstawie faktury wewnętrznej wystawionej na koniec miesiąca.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po dokonaniu analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz prawnego sprawy uznaje stanowisko Spółki zawarte we wniosku za nieprawidłowe.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, jest co do zasady, dochód, czyli nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. W przypadku, gdy koszty uzyskania przychodów przewyższają wysokość tych przychodów, kwota ta określana jest mianem straty. O powyższym stanowi art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r.

o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.).Przychodami, zgodnie z art. 12 ust. 1 w/w ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Należy więc przyjąć, iż przychodem jest każde przysporzenie majątkowe, niezależnie od sposobu jego powstania, chyba że konkretny przepis ustawy stanowi w tej kwestii inaczej.Jednocześnie za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej osiągnięte w roku podatkowym, uważa się na podstawie art. 12 ust. 3 w/w ustawy także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zgodnie z art. 547 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jeżeli ani z umowy, ani z zarządzeń określających cenę nie wynika, kogo obciążają koszty wydania i odebrania rzeczy, sprzedawca ponosi koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, a koszty odebrania ponosi kupujący. Ten przepis ma zastosowanie wówczas, gdy brak jest stosownych klauzul umownych lub przepisów szczególnych. Ustala on zasadę, według której koszty przesłania ponosi sprzedawca, ale tylko wówczas, gdy miejsce przeznaczenia przesyłanego towaru jest zarazem miejscem jego wydania, a więc miejscem spełnienia świadczenia przez sprzedawcę. Wynika z tego, że całość świadczenia należnego od nabywcy obejmuje wówczas także koszty przesłania towaru.Powyższe oznacza, że świadczenie sprzedawcy zobowiązującego się dostarczyć towar kupującemu do wskazanego przez niego miejsca obejmuje także koszty transportu. Sprzedawca, przenosząc koszty dostarczania towaru na nabywcę sytuuje się w roli wykonawcy dodatkowych czynności związanych z dostarczeniem sprzedawanych towarów. Transport sprzedawanego towaru jest niezbędnym elementem świadczenia usługi i brak jest prawnych podstaw do jego wyodrębnienia z tego świadczenia, niezależnie od tego, czy transport ten wykonywany jest środkami własnymi sprzedawcy, czy też przez zlecenie tej czynności wyspecjalizowanemu przewoźnikowi.

Powyższe oznacza, że podstawa opodatkowania takiej sprzedaży winna objąć również koszty przesyłki, niezależnie od podmiotu realizującego ten przewóz.

Biorąc więc powyższe pod uwagę, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu, Spółka winna w momencie ewidencjonowania transakcji sprzedaży towaru dokonać fiskalizacji również usługi kurierskiej, tym bardziej, że za wykonaną usługę i za towar płaci odbiorca jednorazowo w momencie odbioru towaru.Tym samym przychód z tego tytułu winien być rozpatrywany w kontekście w/w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako przychód z działalności gospodarczej.Zatem przychód ten powinien być wykazany w dacie wystawienia paragonu fiskalnego nie później jednak niż w ostatnim dniu miesiąca, w którym wydano rzecz. Powyższe wynika z treści art. 12 ust. 3a pkt 1 w/w ustawy, zgodnie z którym za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym wydano rzecz lub zbyto prawo majątkowe.Ze względu na wskazane okoliczności oraz powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nieprawidłowe jest postępowanie Spółki, polegające na wyodrębnianiu kosztów przesyłki ze sprzedaży towarów i ewidencjonowaniu przychodu z tego tytułu na podstawie faktury wewnętrznej na koniec miesiąca, w którym otrzymano fakturę za wykonane usługi kurierskie przez firmę zewnętrzną.

Odnośnie zaś zaliczania wykonanej usługi kurierskiej do kosztów uzyskania przychodów, Spółka w przypadku zaewidencjonowania usługi kurierskiej w przychodach podatkowych w wyżej przedstawiony sposób, będzie miała prawo do uznania w/w kosztów usług kurierskich za koszty uzyskania przychodów na podstawie otrzymanej od firmy kurierskiej faktury, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 oraz z uwzględnieniem art. 15 ust. 4 tej ustawy, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów są potrącalne w tym roku podatkowym, którego dotyczą.

Reasumując, należy stwierdzić, że Spółka poprzez nie ujmowanie w przychodach z działalności gospodarczej, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, kosztów wysyłki towaru, za którą otrzymywała zapłatę, nieprawidłowo interpretowała sposób rozliczania tych kosztów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowejw Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).