Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2004r. Podatnik może zaliczać do kosztów uzyskania (...)

Z przedstawionego przez Stronę w ww. wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik posiada status zakładu budżetowego. Przedmiotem działalności Zakładu jest świadczenie usług komunalnych na terenie Miasta i Gminy, w zakresie utrzymania porządku i czystości, wywozu i składowania oraz wykorzystania nieczystości stałych, eksploatacji wysypisk śmieci, utrzymania zieleni miejskiej, eksploatacji szaletów publicznych, gospodarki gminnymi zasobami lokalowymi, wykonywania usług remontowo - budowlanych, zaopatrzenia ludności w wodę oraz obsługi i eksploatacji urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. Z chwilą rozpoczęcia działalności, jak i w późniejszym okresie jej trwania, Podatnik otrzymywał od Gminy nieodpłatnie środki trwałe celem realizacji powierzonych zadań.

W związku z powyższym Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2004r. może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nabytych nieodpłatnie od samorządu Gminy środków trwałych?

Zdaniem Podatnika nie stanowią, na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztu uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od nabytych w przedstawiony wyżej sposób środków trwałych, z uwagi na to, iż nabycie to (nieodpłatne) nie stanowiło przychodu w naturze, dochód natomiast cyt.: 'z tego tytułu był i jest nadal zwolniony od podatku dochodowego.'

Postanowieniem z dnia 17 maja 2005r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu uznał za prawidłowy pogląd Podatnika wyrażony we wskazanym wyżej wniosku.

Organ podatkowy, powołując przepisy art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a) oraz przepisy art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdził, iż zarówno w 2004 jak i w 2005r., Zakład, będący zakładem budżetowym, nie może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych, które otrzymał od jednostki samorządu terytorialnego, gdyż na podstawie obowiązujących przepisów prawa nie zaliczył ich wartości do przychodów podatkowych.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki i postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu stwierdzam, iż ww. postanowienie rażąco narusza prawo.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym podmiotem podatku dochodowego od osób prawnych są jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej (...).

Zakład budżetowy jest jednostką nie posiadającą osobowości prawnej. Stanowi o tym przepis art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 1998r. o finansach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2003r. Nr 15, poz. 148 ze zm.), z którego wynika, iż zakłady budżetowe są jednostkami organizacyjnymi sektora finansów publicznych, odpłatnie wykonującymi wyodrębnione zadania. Koszty natomiast związane z prowadzoną działalnością pokrywają przede wszystkim z przychodów własnych.

Zakład budżetowy jest więc w rozumieniu przepisu art. 1 ust. 2 ustawy podatkowej, podatnikiem podatku dochodowego, co oznacza, że postanowienia ustawy o podatku dochodowym będą miały do niego zastosowanie, w pełnym brzmieniu i zakresie.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2005r.) stanowi, iż przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe (...) od Skarbu Państwa jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z zacytowanego wyżej przepisu wynika, iż z obowiązku ustalania przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń wyłączone zostały zakłady budżetowe, jeżeli środki trwałe, niezbędne do realizowania zadań gospodarczych, na podstawie odrębnych przepisów, otrzymały m.in. w nieodpłatne używanie od wskazanych w tym przepisie podmiotów. Zgodnie zatem z wolą ustawodawcy, w takim przypadku, nieodpłatne korzystanie z majątku innego podatnika jest neutralne podatkowo.

W omawianej sprawie bezspornym jest, iż gmina wyodrębniła ze swojego majątku poszczególne jego składniki i przekazała je zakładowi budżetowemu, realizującemu wyodrębnione (z zadań gminy) zadania, w nieodpłatne używanie.

W tej sytuacji niezbędne jest ustalenie, w oparciu o przepisy art. 16a - 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy i w jakim zakresie otrzymane w ten sposób składniki majątku mogą być kwalifikowane do środków trwałych.

Zgodnie z przepisem art. 16a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1/ budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2/ maszyny, urządzenia i środki transportu,

3/ inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi; jak również (w pkt 3 ust. 2 art. 16a), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, wymienione w ust. 1, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów dokonuje korzystający.

Podstawę kwalifikowania składników majątkowych do środków trwałych jest zatem ich skuteczne nabycie związane z przejęciem tych składników na własność (bądź współwłasność). Przepisy ustawy wskazane wyżej dopuszczają także możliwość amortyzowania środków trwałych nie będących własnością podatnika, jeżeli są to składniki wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy cywilnej.

W omawianym stanie faktycznym, przekazane przez gminę do używania składniki majątku nadal stanowią jej własność, podstawę zaś ich przekazania stanowiła ustawa o finansach publicznych, a nie umowy cywilne, o których mowa we wskazanym wyżej przepisie.

Z tego względu 'nabyte' w ten sposób składniki majątku nie stanowią w zakładzie budżetowym środków trwałych, nie podlegają więc amortyzacji podatkowej.

Jednocześnie wskazać należy, iż składniki majątkowe wytworzone lub nabyte (sfinansowane ze środków wypracowanych przez zakład) zgodnie z przepisem art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegają amortyzacji podatkowej. Także w przypadku odpłatnego używania środków trwałych nie będących własnością zakładu, kosztami uzyskania przychodu będą opłaty z tytułu ich używania.

Wyżej opisane zasady obowiązywały także w 2004r.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.