Przychody i koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków w walutach obcych związanych (...)

W ocenie pytającego:

• przychód z tytułu różnic kursowych powstaje w przypadku wypłaty z konta walutowego gotówki / np : euro/ otrzymanej bezpośrednio od kontrahenta na którego rzecz świadczone były usługi , gdy kurs kupna z dnia wypłaty będzie wyższy od kursu kupna z dnia wpływu środków na rachunek bankowy i podlega zaewidencjonowaniu w kol. 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów , natomiast w sytuacji odwrotnej powstają ujemne różnice kursowe stanowiące koszt podlegający zaewidencjownowaniu w kol. 14 podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
• w przypadku dokonania zapłaty dostawcy zagranicznemu ze środków otrzymanych od usługobiorcy różnice kursowe od środków na rachunku bankowym w walutach obcych ustala się jako różnicę pomiędzy kursem sprzedaży z dnia zapłaty a kursem kupna z dnia otrzymania waluty i jeśli kurs sprzedaży z dnia zapłaty będzie wyższy od kursu kupna z dnia otrzymania to powstaną różnice stanowiące przychód księgowany w kol. 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów . Natomiast w sytuacji odwrotnej powstanie koszt podlegajacy zaksięgowaniu w kol. 14.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe.

Przepisy podatkowe przyporządkowują różnice kursowe do przychodów, badź do kosztów dzialalności gospodarczej.

Przychody podatników podatku dochodowego od osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą zostały określone w art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt. 3 w/w ustawy z dnia 26 lipca 1991r. przychodem z działalności gospodarczej są różnice kursowe .

W przypadku posiadania przez podatnika rachunku walutowego mogą powstać przychody lub koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pienieniężnych w walutach obcych.

Kwestia różnic kursowych stanowiących przychody z działalności gospodarczej została uregulowana w przepisach art. 14 ust. 1a i 1b w/w ustawy , zaś zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów - w przepisach art. 22 ust. 1 i 1a tej ustawy. Przepisy art. 14 ust. 1b i art. 22 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawiają zasady ustalania przychodów i kosztów z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych. W tym przypadku stosuje się kursy walut ogłaszane przez bank obsługujący podatnika. Zgodnie z regulacja art. 14 ust. 1a cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody w walutach obcych przelicza sie na złote, według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. W sytuacji gdy między dniem uzyskania przychodów w walutach obcych, a dniem faktycznego otrzymania należnosci występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikajace z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujacy przychód, oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 14 ust.1b ustawy podatkowej przychody z tytułu róźnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą ustala się jako różnice między wartością tych środków, obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

W przypadku kosztów uzyskania przychodów z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych obowiązuje zasada wynikajaca z przepisów art. 22 ust. 1a powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nakazująca ich ustalanie jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Przepisy podatkowe ściśle wiążą sposób wyliczania różnic kursowych od własnych środków z koniecznością stosowania kursu walutowego ogłaszanego przez bank , z którego usług korzystał podatnik.

W świetle art. 14 ust. 1b i art. 22 ust.1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy wyliczający różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązani są stosować następujące kursy walut :

1. w przypadku otrzymania walut na dewizowy rachunek bankowy - kurs kupna walut banku , z usług którego korzysta podatnik / art. 14 ust. 1b/,
2. w przypadku faktycznej zapłaty z dewizowego rachunku za zobowiązania opiewające na walutę obcą - wg kursu sprzedaży walut stosowanego przez bank , z którego usług korzystał podatnik / art. 22 ust. 1a/,
3. w przypadku odsprzedaży posiadanych na rachunku walut - wg kursu kupna stosowanego przez bank , z którego usług korzystał podatnik / art. 14 ust. 1b/.

We wszystkich tych przypadkach zastosowanie mieć będą kursy walut z dnia wystąpienia określonego zdarzenia gospodarczego, tj. uzyskania przychodu / sprzedaż walut/ bądź poniesienia kosztu / zapłata na rzecz kontrahenta/.

Z przedstawionego stanu prawnego wynika, że sposób ustalania róźnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych uzależniony jest od źródeł pochodzenia walut. Ponadto powstanie róźnic kursowych od własnych środków pieniężnych w walutach obcych uzależnione jest od charakteru transakcji, z której różnice te powstają. W przypadku gdy podatnik posiada na rachunku bankowym środki w walutach obcych i je odsprzedaje lub wypłaca z rachunku , zastosowanie ma art. 14 ust. 1b ustawy. Natomiast w przypadku wykorzystania walut obcych do regulowania zobowiązań stosuje się przepisy art. 22 ust.1a ustawy.Wyliczone wg zasady określonej w tym artykule różnice kursowe powodują zwiększenie kosztów , lub ich zmniejszenie . Ich wartość matematyczna nie ma wpływu na kwalifikację do kosztów lub przychodów . Jeżeli różnice kursowe od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych są związane z kosztami uzyskania przychodów to nie mogą być kwalifikowane do przychodów.

W związku z tym , że przepis art. 14 ust.1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy różnic kursowych kreujących przychód , to wyliczenie na jego podstawie ujemnych różnic kursowych nie może powodować zmniejszenia o te różnice kosztów uzyskania przychodów , tylko zmniejszenie przychodów.Ustalone w oparciu o ten artykuł. różnice kursowe zwiększają te przychody lub je pomniejszają .

W przypadku gdy podatnik posiadając konto walutowe pobiera z tego konta zgromadzone środki w celu ich odsprzedaży / zamiany /na złotówki, nie ma znaczenia sposób dysponowania w/w środkami. Przychód podatkowy powstaje bowiem nie w momencie odsprzedaży tych środków np. dla kantorów, a z chwilą ich wypływu z konta walutowego, prowadzonego przez bank. Zatem w momencie wypłaty gotówki z konta dewizowego po przeliczeniu przez bank na złote, należy ustalić różnice kursowe i ująć je w podatkowej księdze przychodów i rozchodów /następuje bowiem odsprzedaż waluty dla banku/. Jeżeli podatnik wypłaca walutę z konta, różnic kursowych nie ustala się.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony w Pani wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu nie podziela Pani stanowiska w sprawie i uznaje je - za nieprawidłowe.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Opisany stan prawny dotyczący różnic kursowych zawarty w art. 14 ust. 1b i art. 22 ust. 1a obowiązuje w 2006r. Z dniem 1 stycznia 2007r. w/w przepisy ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zostały uchylone i wprowadzono nowe uregulowania w powyższym zakresie dodając art. 24c, zgodnie z którym różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy pomiędzy wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Ponadto powyższy przepis określa szczegółowe sposoby ustalania dodatnich i ujemnych różnic kursowych oraz wskazuje zasady ich stosowania.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.