?Czy w związku przebudową należy od kwot wydatkowanych na powyższą modernizację budynku odprowadzić (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego przez kościelną osobę prawną z działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Parafia zamierza rozbudować istniejący budynek przeznaczony do wynajmu. Na rozbudowę Parafia wyda więcej niż 3.500,00 tys. zł w roku podatkowym. Dobudowana część będzie również przeznaczona pod wynajem w części, a w części poprawi funkcjonalność budynku. Parafia w zakresie przychodów z najmu prowadzi działalność gospodarczą, a całość uzyskanych dochodów przeznacza na cele kultu religijnego, przekazując je Parafii poprzez przelewy bankowe na konta nie związane z działalnością gospodarczą. W zakresie przychodów z najmu Parafia prowadzi ewidencję zgodnie z ustawą o rachunkowości. Wiadomo, że wydatki na inwestycję nie są w dacie ich poniesienia zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, a dopiero poprzez odpisy amortyzacyjne. Kwoty przeznaczone przejściowo na modernizację wynajmowanych budynków, zostaną również wpłacone na konta Parafii i przeznaczone na cele kultu religijnego w dacie rozliczania amortyzacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku przebudową należy od kwot wydatkowanych na powyższą modernizację budynku odprowadzić podatek dochodowy, jeżeli środki na jego przebudowę będą pochodziły bezpośrednio z prowadzonej działalności gospodarczej, całość zysku z tej działalności, powiększonego o koszty amortyzacji, jest przeznaczana na cele kultu religijnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, Parafia nie ma obowiązku zapłacić podatku dochodowego od kwot wydatkowanych na modernizację budynku przeznaczonego pod wynajem, polegającą, na jego rozbudowie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnione z podatku dochodowego są dochody kościelnych osób prawnych z pozostałej działalności w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo?wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwacje zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze. Kościelna osoba prawna w ramach pozostałej działalności wynajmuje budynki będące jej własnością, a całość wypracowanych zysków przeznacza na cele kultu religijnego przekazując je Parafii poprzez przelewy bankowe na konta nie związane z działalnością gospodarczą. W związku z wynajmem postanowiono dobudować do istniejących budynków łącznik. Wartość tej inwestycji przekroczy 3500,00 zł. Wiadomo, że wydatki na inwestycję nie są w dacie ich poniesienia zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, a dopiero poprzez odpisy amortyzacyjne. Kwoty przeznaczone przejściowo na modernizację wynajmowanych budynków, zostaną również wpłacone na konta Parafii i przeznaczone na cele kultu religijnego w dacie rozliczania amortyzacji. W tym bowiem okresie wpłaty z wyodrębnionej działalności gospodarczej będą większe niż wypracowany przez działalność gospodarczą zysk, co będzie związane z zaliczeniem do kosztów amortyzacji. Na mocy art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów. W związku z powyższym należy uznać, że kwoty wydatkowane na modernizację wynajmowanych budynków będą stanowiły dochód korzystający ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Każde inne postępowanie spowodowałoby opodatkowanie dochodów kościelnych osób prawnych nie zgodne z intencją ustawodawcy, bowiem w momencie przeznaczenia większych kwot na cele kultu religijnego niż wynikające z ewidencji dochody nie ma w ustawie mechanizmów powodujących odzyskanie zapłaconego wcześniej podatku, co spowodowałoby faktyczne opodatkowanie dochodów pomimo przeznaczenia ich na cele określone w ustawie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej dalej jako ?updop?) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 updop wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a updop, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
2. z pozostałej działalności ? w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odnowy kościołów oraz kaplic, adaptacje innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
   
   

Na podstawie art. 17 ust. 1b updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i ? bez względu na termin ? wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

W art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop, uregulowano zwolnienie bezwarunkowe dotyczące dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. W odniesieniu do tego rodzaju dochodów podatnicy nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Natomiast zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop ma charakter warunkowy co oznacza, że dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa będą wolne od podatku tylko z części przeznaczonej i wydatkowanej na cele wymienione w tym przepisie.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jako kościelna osoba prawna, wynajmuje budynek. W zakresie przychodów z najmu prowadzi działalność gospodarczą, a całość uzyskanych dochodów przeznacza na cele kultu religijnego. Obecnie część dochodu uzyskanego z wynajmu (działalność gospodarcza) zamierza przeznaczyć na rozbudowę istniejącego budynku przeznaczonego do wynajmu.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż dochód uzyskany z działalności gospodarczej, przeznaczony i wydatkowany na inne cele niż określone w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop nie jest objęty zakresem przedmiotowym zwolnienia wynikającego z treści tego przepisu. Zatem dochód Parafii uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie wynajmu, przeznaczony na rozbudowę budynku będącego przedmiotem najmu, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należy także zwrócić uwagę na fakt, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop, stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości oraz powszechności opodatkowania i tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Podsumowując, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód Parafii z tytułu wynajmu budynku. Z uzyskiwaniem przedmiotowych przychodów wiąże się obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej. Mocą art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są bowiem obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.