Czy nieumorzona wartość zlikwidowanego budynku może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu (...)

20.12.2012

Czy nieumorzona wartość zlikwidowanego budynku może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu fizycznej likwidacji, czy też należy ją zaliczyć do kosztu wytworzenia zmodernizowanego budynku wczasowego?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu do BKIP 24 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości zlikwidowanego środka trwałego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu nieumorzonej wartości początkowej zlikwidowanego środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

W dniu 30 czerwca 2008 r. jedyny udziałowiec Spółki wniósł do Niej aport, którego przedmiotem był m.in. budynek administracji o wartości początkowej 615.190,00 zł. Od chwili wniesienia budynek był wykorzystywany przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością. Został on zaliczony do środków trwałych i amortyzowany zgodnie z art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z modernizacją budynku wczasowego posadowionego w bezpośrednim sąsiedztwie przedmiotowego budynku administracji, Spółka w dniu 31 lipca 2012 r. dokonała jego fizycznej likwidacji przez wyburzenie, a w jego miejscu i bezpośrednim otoczeniu powstały: basen, miejsca parkingowe oraz tereny zielone. Dokonana likwidacja była warunkiem do realizacji i oddania do użytkowania prowadzonej modernizacji polegającej m.in. na rozbudowie budynku hotelowego - budowie basenu hotelowego oraz zwiększeniu ilości miejsc noclegowych. Uzyskanie pozwolenia na budowę wymagało zapewnienia odpowiedniej powierzchni biologicznie czynnej (tereny zielone). Zwiększenie ilości miejsc noclegowych było powodem zwiększenia ilości miejsc parkingowych. Jedyną możliwością uzyskania tych powierzchni było wyburzenie budynku administracji. Umorzenie wartości zlikwidowanego budynku za okres jego użytkowania wyniosło 62.800,65 zł, natomiast nieumorzona podatkowo wartość na moment likwidacji wyniosła 552.389,25 zł. Wydatki związane z fizyczną likwidacją budynku administracji w związku z prowadzoną modernizacją Spółka zakwalifikowała do kosztów modernizacji.

Spółka, na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, począwszy od roku podatkowego 2010 wybrała uproszczoną formę wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, nieumorzona wartość zlikwidowanego budynku powinna być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu fizycznej likwidacji.

Zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się natomiast: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeśli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. W przypadku, gdy likwidacja środków trwałych została dokonana z tej przyczyny, że dotychczas wykorzystywany środek trwały utracił przydatność z racji zmiany rodzaju działalności, poniesiona strata nie stanowi kosztu podatkowego. Oznacza to, że w przypadku będącym przedmiotem zapytania, gdzie przyczyną likwidacji było zwiększenie możliwości osiągania przychodów z prowadzonej dotychczas działalności, wartość nieumorzona zlikwidowanego środka trwałego może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu fizycznej likwidacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. - dalej ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 updop, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z kolei zgodnie z art. 16g ust. 4 updop, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 1 pkt 6 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeśli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

Z powyższych przepisów wynika, iż, w przypadku likwidacji nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, o ile likwidacja ta nie jest związana z utratą przydatności tego środka trwałego na skutek zmiany rodzaju prowadzonej działalności, do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć niezamortyzowaną część wartości początkowej likwidowanego środka trwałego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 30 czerwca 2008 r. jedyny udziałowiec Spółki wniósł do Niej aport, którego przedmiotem był m.in. budynek administracji o wartości początkowej 615.190,00 zł. Od chwili wniesienia budynek był wykorzystywany przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością. Został on zaliczony do środków trwałych i amortyzowany zgodnie z art. 16a updodp. W związku z modernizacją budynku wczasowego posadowionego w bezpośrednim sąsiedztwie przedmiotowego budynku administracji, Spółka w dniu 31 lipca 2012 r. dokonała jego fizycznej likwidacji przez wyburzenie, a w jego miejscu i bezpośrednim otoczeniu powstały: basen, miejsca parkingowe oraz tereny zielone. Dokonana likwidacja była warunkiem do realizacji i oddania do użytkowania prowadzonej modernizacji polegającej m.in. na rozbudowie budynku hotelowego - budowie basenu hotelowego oraz zwiększeniu ilości miejsc noclegowych. Uzyskanie pozwolenia na budowę wymagało zapewnienia odpowiedniej powierzchni biologicznie czynnej (tereny zielone). Zwiększenie ilości miejsc noclegowych było powodem zwiększenia ilości miejsc parkingowych. Jedyną możliwością uzyskania tych powierzchni było wyburzenie budynku administracji.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że w przedstawionym stanie faktycznym, wykorzystywany dotychczas w działalności Spółki środek trwały (budynek administracyjny) uległ fizycznej likwidacji (przestał całkowicie istnieć), a jego likwidacja związana była z działaniami inwestycyjnymi Spółki, a nie ze zmianą rodzaju prowadzonej działalności, niezamortyzowana wartość początkowa tego środka trwałego może stanowić koszty uzyskania przychodu w dacie likwidacji środka trwałego.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Nadmienia się jednak, iż w niniejszej interpretacji tut. Organ nie oceniał przykładu liczbowego ilustrującego stanowisko Spółki w przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, iż przepis art. 14b Ordynacji podatkowej nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Zatem tut. Organ nie może potwierdzić prawidłowości przykładowego wyliczenia, bowiem zasady jego arytmetycznego wyliczenia nie podlegają urzędowej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.