Czy w zakresie ww. umowy, wynagrodzenie zapłacone na rzecz Świadczeniodawcy z tytułu świadczenia (...)

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku potrącenia przez Spółkę jako płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty należności włoskiemu rezydentowi z tytułu świadczenia usług, których celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony, stworzenie odpowiednich mechanizmów motywacyjnych i skutecznego zarządzania oraz zapewnianie wzrostu wartości obrotów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność w zakresie: kucia, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali, metalurgii proszków. Na potrzeby prowadzonej działalności Spółka ma zamiar zawrzeć umowy z podmiotami nie będącymi polskimi rezydentami.

Wnioskodawca w związku z bardzo szerokim spektrum prowadzonej działalności oraz chęcią zapewnienia jak najlepszego poziomu zarządzania oraz organizacji, prowadzenia i reprezentowania przedsiębiorstwa ma zamiar zawrzeć umowę z firmą mającą siedzibę we Włoszech, której przedmiotem będzie świadczenie usług, których celem będzie zapewnienie wysokiego poziomu ochrony, stworzenie odpowiednich mechanizmów motywacyjnych i skutecznego zarządzania oraz zapewnianie wzrostu wartości obrotów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Świadczeniodawca nie prowadzi działalności na terytorium Polski, natomiast Spółka będzie w posiadaniu certyfikatu rezydencji potwierdzającego, że Świadczeniodawca jest włoskim rezydentem podatkowym.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym powstaje pytanie dotyczące prawidłowego stosowania przepisów umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Włoską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku oraz odpowiednich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do płatności, której dokona Wnioskodawca z tytułu świadczenia usług, których celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony, stworzenie odpowiednich mechanizmów motywacyjnych i skutecznego zarządzania oraz zapewnianie wzrostu wartości obrotów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w zakresie ww. umowy, wynagrodzenie zapłacone na rzecz Świadczeniodawcy z tytułu świadczenia usług, których celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony, stworzenie odpowiednich mechanizmów motywacyjnych i skutecznego zarządzania oraz zapewnianie wzrostu wartości obrotów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy należy zakwalifikować do zysków przedsiębiorstwa i zgodnie z art. 7 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Włoch w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku na terenie Rzeczpospolitej Polskiej? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej jako ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W art. 21 wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie ?(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze?. Sformułowanie to uprawnia do przyjęcia, iż za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane (nazwane). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Opisane usługi obejmujące zgodnie z treścią umowy świadczenie usług, których celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony, stworzenie odpowiednich mechanizmów motywacyjnych i skutecznego zarządzania oraz zapewnianie wzrostu wartości obrotów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, zostały zakwalifikowane przez Wnioskodawcę do usług doradczych.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jeżeli polski podatnik (płatnik) dokonuje wypłat należności z tytułu świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, na rzecz nierezydenta, mającego siedzibę lub zarząd w kraju, z którym Polska zawarła umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu pierwszeństwo mają przepisy tej umowy międzynarodowej.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje umowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Włoch w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Umowa polsko-włoska nie wymienia bezpośrednio jako źródła przychodów usług doradztwa. W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko-włoskiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Jednocześnie zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego) i powołanych przepisów prawa, zdaniem Wnioskodawcy przychód z tytułu usług doradczych świadczonych przez firmę włoską nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, zgodnie z art. 7 umowy polsko-włoskiej (pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podmiotu włoskiego dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: ?ustawa o pdop?), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o pdop.

W art. 21 ustawy o pdop, wymienione zostały określone rodzaje należności, wypłacanych przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem ?u źródła? ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o pdop.

Art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o pdop, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o pdop, stanowi, iż osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. (?) Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

W myśl art. 7 ust. 7 umowy polsko-włoskiej, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w związku z bardzo szeroki spektrum prowadzonej działalności oraz chęcią zapewnienia jak najlepszego poziomu zarządzania oraz organizacji, prowadzenia i reprezentowania przedsiębiorstwa ma zamiar zawrzeć umowę z firmą mającą siedzibę we Włoszech, której przedmiotem będzie świadczenie usług, których celem będzie zapewnienie wysokiego poziomu ochrony, stworzenie odpowiednich mechanizmów motywacyjnych i skutecznego zarządzania oraz zapewnianie wzrostu wartości obrotów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Świadczeniodawca nie prowadzi działalności na terytorium Polski, natomiast Spółka będzie w posiadaniu certyfikatu rezydencji potwierdzającego, że Świadczeniodawca jest włoskim rezydentem podatkowym.

W związku z zapisami umowy polsko-włoskiej, stwierdzić należy, iż należności płacone za świadczenie usług doradczych mieszczą się w zakresie dochodów, o których mowa w art. 7 umowy polsko-włoskiej. Nie stanowią również dochodów, które zostały odrębnie uregulowane w innych niż art. 7 regulacjach tej umowy.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż wynagrodzenie która Spółka zapłaci na rzecz Świadczeniodawcy z tytułu świadczenia usług, których celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony, stworzenie odpowiednich mechanizmów motywacyjnych i skutecznego zarządzania oraz zapewnianie wzrostu wartości obrotów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy należy zakwalifikować do zysków przedsiębiorstwa i zgodnie z art. 7 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Włoch w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku na terenie Rzeczpospolitej Polskiej (pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podmiotu włoskiego dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji).

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i Nr 2 oraz Nr 4 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.