Certyfikat Rezydencji

Obowiązek przedstawienia certyfikatu rezydencji przez nierezydenta polskiego wynika z przepisów art. 29 ust. 2, 30a ust. 2 oraz 30 b ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. nr 80, poz. 350 ze zm.). Wskazane przepisy nie określają jednak żadnej szczegółowej formy, ani formularza, na jakim ma zostać przedstawiony certyfikat rezydencji. Przepisy ustawy wymagają jedynie, aby zaświadczenie zostało wydane przez właściwy organ administracji podatkowej. Należy więc przyjąć, że każde zaświadczenie wydane przez uprawniony organ zagranicznej administracji, które potwierdza, że dany podmiot jest rezydentem danego państwa, powinno być honorowane przez polskie urzędy skarbowe. Generalnie każde z państw posiada jednak, określane prawem, oficjalne formularze, na których wydawane są zaświadczenia potwierdzające rezydencję podatnika.

Zaznaczyć należy, że w przypadku, gdy nierezydent przedstawia polskim organom podatkowym certyfikat rezydencji, który zazwyczaj wydawany jest w języku obcym, to powinien do przedstawianego certyfikatu dołączyć jego tłumaczenie na język polski sporządzone przez tłumacza przysięgłego.

Więcej na ten temat w artykułach:

• Certyfikat rezydencji podatkowej - jako sposób uniknięcia podwójnego opodatkowania
• Ograniczony i nieograniczony obowiązek podatkowy
• Opodatkowanie przychodów osób zagranicznych osiąganych w Polsce