Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki z tytułu leczenia (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Klubu, przedstawione we wniosku z dnia 01 lipca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 05 lipca 2011r.), uzupełnionym w dniach 12 i 16 września oraz 20 października 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu leczenia urazów i kontuzji doznanych przez zawodników sekcji piłki ręcznej oraz z tytułu rehabilitacji tych zawodników (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 lipca 2011r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu leczenia urazów i kontuzji doznanych przez zawodników sekcji piłki ręcznej oraz z tytułu rehabilitacji tych zawodników.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z dnia 06 września 2011r. Znak: IBPBI/2/423-810/11/MS IBPBII/1/415-644/11/AŻ oraz 07 października 2011r. Znak: IBPBI/2/423-810/11/MS wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniach 12 i 16 września oraz 20 października 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Klub) jest stowarzyszeniem, stanowiącym organizację sportową zajmującą się propagowaniem i organizowaniem sportu kwalifikowanego piłki ręcznej oraz rekreacji. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność klubów sportowych. Celem Wnioskodawcy jako stowarzyszenia, zgodnie z zapisami statutu, jest:

• rozwijanie działalności prowadzącej do utrzymania i podnoszenia sprawności fizycznej dzieci, młodzieży i dorosłych;
• krzewienie zamiłowania do systematycznego uprawiania sportu i rekreacji fizycznej;
• czynny udział w życiu społecznym swego regionu;
• planowanie i organizowanie pozalekcyjnego życia sportowego uczniów;
• uczestniczenie w imprezach sportowych organizowanych na obszarze działania samorządu terytorialnego i poza nim;
• organizowanie zajęć sportowych dla dorosłych i młodzieży, w tym uczniów, w celu wszechstronnego rozwoju ich sprawności fizycznej i umysłowej;
• organizowanie działalności sportowej z uwzględnieniem funkcji zdrowotnych.
  
  

Wnioskodawca realizuje swoje cele m.in. poprzez organizowanie sekcji sportowych, w ramach których podejmuje współpracę z zawodnikami. Podstawą przedmiotowej współpracy jest umowa zlecenie (kontrakt zawodniczy o przynależności klubowej do Klubu) zawarta pomiędzy Wnioskodawcą jako zleceniodawcą oraz zawodnikiem jako zleceniobiorcą. Na skutek podpisania rzeczonej umowy, zleceniobiorca zobowiązuje się za wynagrodzeniem określonym w tejże umowie do gry w charakterze zawodnika sekcji piłki ręcznej. Podczas treningów, czy też rozgrywanych meczów, zawodnicy nabywają przeróżnych urazów i kontuzji, wymagających leczenia i rehabilitacji. Zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne dokonywane są przez zewnętrzne podmioty wyspecjalizowane w tym zakresie (prywatne praktyki lekarskie, publiczne i niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, itp.). Nabywcą usług świadczonych przez te podmioty jest Wnioskodawca. Faktury VAT/rachunki wystawiane są bezpośrednio na rzecz Wnioskodawcy. Wydatki związane z leczeniem, rehabilitacją są w całości finansowane przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 17 października 2011r. (data wpływu do tut. Biura 20 października 2011r.) Wnioskodawca wskazał, iż umowy zlecenia (kontrakty zawodnicze o przynależności klubowej do Klubu Sportowego) zawierane pomiędzy Wnioskodawcą jako Zleceniodawcą, a zawodnikami jako Zleceniobiorcami nie zawierają zapisów, w świetle których Zleceniodawca (Wnioskodawca) zobowiązywałby się do ponoszenia wydatków związanych z leczeniem oraz rehabilitacją zawodników na skutek doznania przez nich urazów i/lub kontuzji podczas rozgrywanych meczów i treningów. W dniu 2 czerwca 2008r. Zarząd Klubu Sportowego podjął bowiem uchwałę regulującą tą kwestię. Postanowiono wówczas, iż wszelkie wydatki związane z leczeniem urazów oraz kontuzji doznanych przez zawodników sekcji piłki ręcznej podczas treningów oraz meczów, a także koszty rehabilitacji tychże zawodników w związku z przedmiotowymi urazami i kontuzjami, ponoszone będą w całości przez Klub. Co więcej, rzeczona uchwała posiada moc obowiązującą niezależnie od istnienia, czy też nieistnienia zapisu w tym zakresie w treści umów zawieranych z zawodnikami. Wobec podjęcia przedmiotowej uchwały, Klub Sportowy stał na stanowisku, iż wprowadzenie stosownych zapisów do umów zlecenia/kontraktów zawodniczych jest zbyteczne.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki z tytułu leczenia urazów i kontuzji doznanych przez zawodników sekcji piłki ręcznej oraz z tytułu rehabilitacji tychże zawodników, stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki z tytułu leczenia urazów i kontuzji doznanych przez zawodników sekcji piłki ręcznej oraz z tytułu rehabilitacji tychże zawodników, stanowią jego koszt uzyskania przychodu. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ponoszone przez wnioskodawcę koszty z tytułu leczenia i rehabilitacji nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy. Wydatki te są bezsprzecznie ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, leczenie i rehabilitacja ma bowiem umożliwić zawodnikom udział w treningach oraz rozgrywanych meczach. Tym samym wydatki te winny zostać zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu. Jest to bowiem koszt ogólny działalności Wnioskodawcy. Za zakwalifikowaniem tychże wydatków do kosztów uzyskania przychodów przemawia dodatkowo fakt, iż zawodnicy doznają kontuzji i urazów podczas rozgrywanych meczów oraz w trakcie treningów, a zatem w chwili, kiedy to realizują obowiązki wynikające z umowy jaka łączy ich z Wnioskodawcą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm. określanej w dalszej części skrótem ?ustawa o pdop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o pdop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Wyrażenie ?w celu osiągnięcia przychodu? zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ustawy o pdop oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie ?w celu? należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot ?celowości?, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zatem, o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Klub jest stowarzyszeniem, stanowiącym organizację sportową zajmującą się propagowaniem i organizowaniem sportu kwalifikowanego piłki ręcznej oraz rekreacji. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność klubów sportowych. Wnioskodawca realizuje swoje cele m.in. poprzez organizowanie sekcji sportowych, w ramach których podejmuje współpracę z zawodnikami. Podstawą przedmiotowej współpracy jest umowa zlecenie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą jako zleceniodawcą oraz zawodnikiem jako zleceniobiorcą. Na skutek podpisania umowy, zleceniobiorca zobowiązuje się za wynagrodzeniem określonym w tejże umowie do gry w charakterze zawodnika sekcji piłki ręcznej. Podczas treningów, czy też rozgrywanych meczy, zawodnicy doznają urazów i kontuzji, wymagających leczenia i rehabilitacji. Zarząd Klubu podjął uchwałę, w której zobowiązał się do ponoszenia wydatków związanych z leczeniem urazów oraz kontuzji doznanych przez nich podczas rozgrywanych meczów oraz treningów. Zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne dokonywane są przez zewnętrzne podmioty wyspecjalizowane w tym zakresie (prywatne praktyki lekarskie, publiczne i niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, itp.). Nabywcą usług świadczonych przez te podmioty jest Wnioskodawca.

W przedmiotowej sprawie wydatki ponoszone przez Klub na rzecz zawodników sekcji piłki ręcznej, z którymi Klub podejmuje współpracę na podstawie zawieranych umów zleceń, w postaci świadczeń medyczno-rehabilitacyjnych będą miały pośredni wpływ na uzyskiwanie przez Klub przychodów. Wykupienie powyższych świadczeń dla zawodników niewątpliwie będzie miało wpływ na poprawę ich stanu zdrowia, co przełoży się na efektywność rozgrywanych meczów. Wydatki te, nie zostały jednocześnie wyłączne z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o pdop. Zatem, zdaniem tut. Organu, przedmiotowe wydatki stanowią dla Klubu koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Stanowisko Klubu należy zatem uznać za prawidłowe.

Do uzupełnienia wniosku Klub dołączył kserokopię protokołu z posiedzenia Zarządu wraz z uchwałą oraz listą obecności. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Organ podatkowy nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań Nr 2 i 3 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.