W jakiej wysokości oraz w jakich terminach powinna być opłacana zaliczka na podatek dochodowy z tytułu (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. Biura ? 26 czerwca 2009r.), uzupełnionym w dniu 13 sierpnia 2009 r. oraz 19 sierpnia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy z tytułu - wypłacanego przez firmę z siedzibą w Niemczech - wynagrodzenia za pracę w Polsce:

• w części dotyczącej sposobu obliczania zaliczki - jest nieprawidłowe,
  
• w części dotyczącej obowiązku uiszczenia zaliczki - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu obliczenia i terminu wpłaty miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy z tytułu - wypłacanego przez firmę z siedzibą w Niemczech - wynagrodzenia za pracę w Polsce.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 03 sierpnia 2009r. znak: IBPB II/1/415-541/09/AŻ wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 13 sierpnia 2009r. oraz 19 sierpnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 15 kwietnia 2009r. wnioskodawca pracuje w charakterze przedstawiciela handlowego na Polskę. Zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę (w pełnym wymiarze oraz na czas nieokreślony) w firmie z siedzibą w Niemczech. Firma ta nie posiada siedziby (placówki) w Polsce, nie posiada zatem NIP, REGON oraz wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Stałym miejscem pracy wnioskodawcy jest Polska, tutaj również jest zameldowany na pobyt stały. Wnioskodawca zobowiązał się wobec swojego pracodawcy, że będzie sam wpłacać zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej wysokości oraz w jakich terminach i gdzie powinna być opłacana zaliczka na podatek dochodowy z tytułu otrzymywanego z zagranicy wynagrodzenia wypłacanego bez pośrednictwa płatnika...

Wnioskodawca uważa, iż jako osoba zameldowana oraz pracująca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlega polskiemu ustawodawstwu, stąd też zobowiązany jest do uiszczania zaliczek na podatek dochodowy (podobnie jak do opłacania składek do ZUS) w Polsce. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z informacjami, które odnalazł na stronie Ministerstwa Finansów podlega ustawie z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14 poz. 176 ze zm.), zatem powinien wpłacać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy oraz do 30 kwietnia roku następnego rozliczyć się na podstawie PIT-36. Wnioskodawca podał, iż jego miesięczne wynagrodzenie wynosi 4000 zł do 4200 zł brutto i jego zdaniem powinien stosować 18% stawkę podatku minus kwota zmniejszająca podatek w wysokości 556 zł 02 gr.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Nadto, w myśl art. 3 ust. 1a ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska ? art. 4a ww. ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003r. (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90) z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z powyższego przepisu wynika, że wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę

• wykonywanej w Polsce, a wypłacane przez pracodawcę niemieckiego z terytorium Niemiec
• osobie zamieszkałej w Polsce podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.
  
  

Do opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych -opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody osiągane w walutach obcych (...) przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, z zastrzeżeniem ust. 4. Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe zastosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, lub bank nie ogłasza kursu walut, do przeliczenia przychodu uzyskanego przez podatnika na złote, stosuje się kurs średni walut obcych ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Za przychody ze stosunku pracy ? w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy ? uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Stosownie do art. 44 ust. 3a ustawy podatkowej podatnicy uzyskujący dochody m.in. ze stosunku pracy z zagranicy, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przy czym przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27 b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika ? art. 44 ust. 3c ww. ustawy.

Wobec powyższego, otrzymując wynagrodzenie z Niemiec, jest Pan obowiązany, bez wezwania, wpłacać w ciągu roku podatkowego obliczone samodzielnie zaliczki na podatek dochodowy w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychód był uzyskany. Jeżeli wynagrodzenie otrzymywane jest w walucie obcej, to należy je przeliczyć na złote uwzględniając przy tym przepisy art. 11 ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Następnie w celu obliczenia zaliczki na podatek dochodowy od uzyskanego przychodu należy odliczyć koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
   
   

Wyliczony w ten sposób dochód należy pomniejszyć o składki zapłacone w danym miesiącu bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, a także składki potrącone w danym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika (art. 26 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 44 ust. 3a ustawy), jeżeli ? jak w opisanym stanie faktycznym ? przejął Pan na podstawie dodatkowej umowy obowiązki płatnika składek (zgodnie z art. 109 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 574/72 z dnia 21.03.1972r. (Dz. Urz. WE L 74 z dnia 27.03.1972r.) oraz o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej w danym miesiącu bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych bądź pobranej przez płatnika (w przypadku przejęcia obowiązków płatnika składek), przy czym kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się zaliczkę na podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b).

W myśl bowiem art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29 -30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot: składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.):

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym, że w przypadku

- odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Od miesięcznego dochodu należy obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy stosując 18% stawkę podatku; jak również można zastosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przy czym miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy nie potrąca się ani o całą kwotę zmniejszającą podatek - tj. 556 zł 02 gr. ani o 1/12 tej kwoty. Bowiem ustawodawca określając w treści art. 44 ust. 3a zasady obliczania zaliczki m.in. od dochodów uzyskiwanych ze stosunku pracy z zagranicy nie dał możliwości potrącenia zaliczki o kwotę zmniejszającą podatek. Ustawodawca wyraźnie wskazał, iż zaliczkę tę oblicza się od miesięcznych dochodów przy zastosowaniu najniższej stawki podatku określonej w skali (tj. 18%) lub przy zastosowaniu wyższej stawki określonej w tejże skali. Kwotę zmniejszającą podatek wnioskodawca winien zastosować w zeznaniu podatkowym (PIT-36) składanym za dany rok podatkowy, przy wyliczaniu podatku dochodowego od osób fizycznych należnego za tenże rok.

Natomiast stosownie do art. 27b ust. 1 ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135):

1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

- obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 27b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Podatnicy samodzielnie płacący w 2009 r. miesięczne zaliczki na podatek dochodowy, nie składają miesięcznych deklaracji. Natomiast po zakończeniu roku podatkowego zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy podatnicy ci składają zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym na formularzu PIT-36 w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Reasumując, wnioskodawca jest zobowiązany w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany (a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego), wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ? tj. 18% (lub wyższą stawkę podatkową). Zaliczki powinny być wpłacane na konto urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy w części dotyczącej sposobu obliczania zaliczki miesięcznej na podatek należało uznać za nieprawidłowe, zaś w pozostałej części za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.