Zakup bezimiennej polisy, a opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.odpowiedzialność (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010r. (data wpływu do tut. Biura ? 25 czerwca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia przez Spółkę umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów spółki i pracowników jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia przez Spółkę umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów spółki i pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, będący Spółką w dniu 10 czerwca 2010r. zawarł umowę ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki, na okres od 10 czerwca 2010r. do 09 września 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż składka wyniosła 21.900 zł.

Osobami ubezpieczonymi są:

• członkowie organów Spółki,
• pracownicy Spółki:

1. podczas wykonywania zarządczych lub nadzorczych uprawnień w Spółce,
2. w związku z roszczeniem, w którym podnoszony jest zarzut naruszenia praw pracowniczych, lub
3. gdy pracownik Spółki wskazany jest jako współpozwany razem z członkiem organu Spółki w związku z roszczeniem, w którym podnoszony jest w stosunku do danego pracownika Spółki zarzut rzekomego uczestnictwa lub pomocy przy popełnianiu nieprawidłowego działania.
   
   

Wnioskodawca wskazał, iż termin osoba ubezpieczona nie obejmuje któregokolwiek z rewidentów, syndyków, zarządców, likwidatorów, administratorów i innych tego rodzaju osób zatrudnionych przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy składka zapłacona za opisaną wyżej polisę nr (?) z dnia 10 czerwca 2010r. stanowi przychód dla osoby pełniącej funkcje w organach Spółki i pracowników, którzy są objęci tym ubezpieczeniem...

Zdaniem wnioskodawcy, uiszczona składka w kwocie 21.900 zł nie może być uznana za przychód członków organów Spółki ani dla pracowników. Wnioskodawca stwierdził, iż ochrona ubezpieczeniowa nie obejmuje konkretnych z imienia i nazwiska osób. Dotyczy ona członków organów Spółki obecnych jak i przyszłych, ale również pracowników Spółki podczas wykonywania zarządczych lub nadzorczych uprawnień w Spółce lub w związku z roszczeniem, w którym podnoszony jest zarzut naruszenia praw pracowniczych, lub gdy pracownik Spółki wskazany jest jako współpozwany razem z członkiem organu Spółki w związku z roszczeniem, w którym podnoszony jest w stosunku do danego pracownika Spółki zarzut rzekomego uczestnictwa lub pomocy przy popełnianiu nieprawidłowego działania. Spółka stwierdziła, iż różny jest zakres odpowiedzialności danych osób jako ubezpieczonych, ponieważ różny jest ich zakres obowiązków i kompetencji; w konsekwencji inne jest prawdopodobieństwo spowodowania przez ubezpieczonych zdarzenia objętego ubezpieczeniem. Zdaniem Spółki w dniu wypłaty składki nie da się określić beneficjentów świadczenia, albowiem skład osób będących ubezpieczonymi, jak i ich ilość w trakcie obowiązywania polisy są zmienne. Wnioskodawca stwierdził, iż w przypadku pracowników objętych ubezpieczeniem nie da się określić jakich konkretnie i ilu pracowników ubezpieczenie dotyczy. Dlatego nie można ustalić przychodu przypadającego na jednego ubezpieczonego w drodze operacji matematycznej poprzez podzielenie składki na ilość ubezpieczonych. Wnioskodawca twierdzi, iż przeczy to również istocie zindywidualizowania przychodu, tj. zasadzie opodatkowania przychodów otrzymanych lub pozostawionych do dyspozycji podatnika. Wnioskodawca powołał wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 maja 2010r. III SA/Wa 2039/09 i z dnia 26 lutego 2009r. III SA/Wa 2019/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w prawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

(t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 14 ? 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 13 ust. 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z treści wniosku wynika, iż wnioskodawca zawarł umowę ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki. Osobami ubezpieczonymi są członkowie organów Spółki, pracownicy podczas wykonywania zarządczych lub nadzorczych uprawnień w Spółce lub w związku z roszczeniem, w którym podnoszony jest zarzut praw pracowniczych lub gdy pracownik Spółki wskazany jest jako współpozwany razem z członkiem organu Spółki w związku z rzekomym uczestnictwem lub pomocą przy popełnianiu nieprawidłowego działania. Ubezpieczony nie jest imiennie wskazany. Z powyższego wynika, iż polisa nie będzie wskazywać imiennie osób objętych ubezpieczeniem (ubezpieczonych), będzie wskazywać jedynie ogólnie osoby ubezpieczone objęte ubezpieczeniem w okresie ubezpieczeniowym, przy czym wysokość składki ubezpieczeniowej nie będzie uzależniona od liczby ubezpieczonych osób.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem koniecznym do uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód, jest jego otrzymanie lub postawienie do dyspozycji podatnika.

Dla celów podatkowych natomiast nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wobec tego w przypadku, gdy osoby ubezpieczone nie zostaną z góry określone w umowie (załączniku do umowy, aneksie lub innym dokumencie) w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, jako osób ubezpieczonych od odpowiedzialności cywilnej, lecz są identyfikowane dopiero w chwili zajścia wypadku ubezpieczeniowego lub w chwili spełnienia świadczenia przez ubezpieczyciela, nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, ponieważ brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez Spółkę.

Zatem, jeżeli przedmiotowym ubezpieczeniem będą objęci wszyscy obecni i przyszli (każdorazowi) członkowie organów Spółki, a także obecni i przyszli pracownicy (inni niż członkowie zarządu, rady nadzorczej) podczas wykonywania zarządczych lub nadzorczych uprawnień w Spółce, lub też w związku z roszczeniem, w którym podnoszony jest zarzut naruszenia praw pracowniczych oraz pracownicy (jako współpozwani razem z członkiem organu Spółki) w związku z roszczeniem, w którym podnoszony jest w stosunku do danego pracownika zarzut rzekomego uczestnictwa lub pomocy przy popełnianiu nieprawidłowego działania i ubezpieczony nie będzie imiennie wskazany w umowie, to w takiej sytuacji, należy zgodzić się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że po stronie tych osób nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza bowiem, że ubezpieczonym od odpowiedzialności cywilnej jest nieograniczony krąg osób. Tym samym, w tej sytuacji, nie jest możliwym zidentyfikowanie na dzień zapłacenia składki kręgu osób objętych ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej. O ile bowiem skład organów stanowiących Spółki byłby możliwy do ustalenia w dniu zapłacenia składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy pracowników, niemożliwej do zidentyfikowania na ten dzień, uniemożliwia przypisanie konkretnej osobie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skoro na moment zapłaty składki nie można jej przypisać konkretnej osobie, to i w momencie wypłacenia ewentualnego odszkodowania nie powstanie przychód u osoby, która spowodowała szkodę.

W konsekwencji, wnioskodawca, jako płatnik, nie będzie zobowiązany do pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych i przekazania go na konto właściwego urzędu skarbowego.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego należy stwierdzić, że powołane wyroki dotyczą konkretnych sprawy podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast wyroki te nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotowa interpretację, gdyż wyroki sądowe nie są źródłami prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-00 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.