W zakresie możliwości zaliczenia kwoty z tytułu zwrotu w podatku od towarów i usług rozliczonego (...)

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ordynacji podatkowej w zakresie możliwości zaliczenia kwoty z tytułu zwrotu w podatku od towarów i usług rozliczonego zgodnie z właściwością przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w X na poczet zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym (PIT) w Zakładzie 2. w A. (NIP xxx) oraz w Zakładzie 3. w B. (NIP yyy).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2012r. (data wpływu 25 stycznia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 stycznia 2011r. znak: IBPP1/443-1590/11/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) prowadzi działalność gospodarczą w pięciu Zakładach w Polsce. Dwa z nich znajdują się w A., dwa w C. i jeden w B. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i dla celów tego podatku posługuje się jednym nr NIP zzz. Deklaracja VAT-7D składana jest w Urzędzie Skarbowym w X., w której rozliczany jest podatek VAT ze wszystkich zakładów Spółki.

Również w jednej deklaracji ClT-8 rozliczany jest podatek dochodowy od osób prawnych, organem podatkowym właściwym dla Spółki w zakresie tego podatku jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.

Na podstawie Uchwały Zarządu nr xyz z 24 stycznia 2005r. w sprawie ustalenia struktury Spółki, ustalono, że każdy z zakładów Spółki stanowić będzie odrębną jednostkę organizacyjną Spółki. Zdecydowano również, że każdy Zakład będzie odrębnym, samodzielnym pracodawcą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy. W związku z powyższym, każdy z zakładów stał się płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (PDOF) i rozlicza ten podatek według własnego zakresu.

Poszczególne zakłady posiadają następujące nr NIP na potrzeby PDOF:

1. Zakład 1. w A. ul. M., NIP zzz; organ podatkowy w zakresie tego podatku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.
   
2. Zakład 2. w A. ul. P., NIP xxx; organ podatkowy w zakresie tego podatku ? Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.
   
3. Zakład 3. w B., NIP yyy; organ podatkowy w zakresie tego podatku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.
   
4. Zakład 4. w C., NIP ggg ; organ podatkowy w zakresie tego podatku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Y.
   
5. Zakład 5. w C., NIP hhh; organ podatkowy w zakresie tego podatku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Y.
   
   

W związku z występującymi w Spółce zwrotami podatku VAT, Wnioskodawca planuje w przyszłości składać do Naczelnika Urzędu Skarbowego w X. wnioski o zaliczenie zwrotu podatku VAT na poczet zobowiązań podatkowych w PDOF w Zakładzie 2. w A. (NIP xxx) oraz w Zakładzie 3. w B. (NIP yyy). Do tej pory wnioski o zaliczenie zwrotu podatku VAT na poczet zobowiązań podatkowych w PDOF były składane tylko w stosunku do Zakładu 1. w A. (NIP zzz).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 stycznia 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż:

oczekuje wydania interpretacji indywidualnej odnośnie art. 87 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o VAT w zakresie zaliczenia zwrotu w podatku VAT (zdarzenie przyszłe) na poczet zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych (PDOF), w sytuacji gdy płatnikami tego podatku (PDOF) są zakłady Wnioskodawcy, dla których organem podatkowym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.

Wnioskodawca nie oczekuje wydania interpretacji indywidualnej odnośnie kwestii posługiwania się własnym numerem NIP przez zakład (oddział) posiadający status płatnika.

Jednocześnie Wnioskodawca chce podkreślić, że zdanie: ?Według Wnioskodawcy zakład (oddział) z racji posiadania statusu płatnika winien posługiwać się własnym numerem identyfikacji podatkowej, natomiast jeśli nie wykonuje funkcji płatnika - dla celów rozliczeniowych z tytułu obowiązków płatniczych posługuje się NIP osoby prawnej - centrali? ma swoje odniesienie w opisie zdarzenia przyszłego cyt.: ?Zdecydowano również, że każdy zakład będzie odrębnym, samodzielnym pracodawcą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy. W związku z powyższym, każdy z zakładów stał się płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (PDOF) i rozlicza ten podatek według własnego zakresu. Poszczególne zakłady posiadają następujące nr NIP na potrzeby PDOF (...)?. W opisie zdarzenia przyszłego została podana także informacja: ?Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i dla celów tego podatku posługuje się jednym nr NIP zzz. Deklaracja VAT-7D składana jest w Urzędzie Skarbowym w X., w której rozliczany jest podatek VAT ze wszystkich Zakładów Spółki.?

Wnioskodawca rozlicza podatek VAT posługując się jednym nr NIP zzz (dla wszystkich Zakładów) a funkcja płatnika PDOF jest rozliczana dla poszczególnych nr NIP Zakładów Spółki, przy czym jeden z Zakładów (Zakład 1. w A.) dla celów PDOF wykorzystuje ten sam nr NIP, który służy do rozliczenia podatku VAT (NIP zzz). Do tej pory zwrot w podatku VAT był zaliczany na poczet zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych tylko w stosunku do Zakładu 1. w A.

Obecnie Wnioskodawca planuje złożyć (zdarzenie przyszłe) wniosek o zaliczenie zwrotu podatku VAT na poczet przyszłych zobowiązań w PDOF dotyczących dwóch innych Zakładów tj. Zakładu 2. w A. (NIP xxx) oraz Zakładu 3. w B. (NIP yyy). Jednocześnie Wnioskodawca chce podkreślić, że w zakresie zobowiązań w PDOF dla powyższych zakładów jak również dla podatku VAT właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego X.

Wnioskodawca wskazał, iż siedziba główna Spółki z o.o. to A., ul. M.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie mogła zaliczyć kwotę należną z tytułu zwrotu podatku VAT rozliczanego zgodnie z właściwością przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w X. na poczet zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym (PIT) w Zakładzie 2. w A. (NIP xxx) oraz w Zakładzie 3. w B. (NIP yyy)?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł zaliczyć kwotę należną z tytułu zwrotu podatku VAT rozliczanego zgodnie z właściwością przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w X na poczet zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym (PIT) w Zakładzie 2. w A. (NIP xxx) oraz w Zakładzie 3. w B. (NIP yyy) poprzez złożenie właściwego wniosku.

Stosownie do treści art. 2 ust 1 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji podatników i płatników osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej, zwane dalej ?NIP?.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych oraz płatnicy podatków, podmioty te również otrzymują NIP (art. 2 ust. 2 ustawy o zasadach ewidencji podatników i płatników). Według Wnioskodawcy zakład (oddział) z racji posiadania statusu płatnika winien posługiwać się własnym numerem identyfikacji podatkowej, natomiast jeśli nie wykonuje funkcji płatnika - dla celów rozliczeniowych z tytułu obowiązków płatniczych posługuje się NIP osoby prawnej - centrali.

Zakład (oddział), tylko w sytuacji posiadania statusu płatnika podatku dochodowego powinien uzyskać własny numer NIP.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (zwanej dalej ?Ordynacją podatkową?, przez zwrot podatku - rozumie się zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Art. 59 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej stanowi, iż zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku.

W myśl art. 76a § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje z dniem powstania nadpłaty - w przypadkach, o których mowa w art. 73 § 1 pkt 1-3 i 5 oraz § 2.

Z kolei art. 76a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej informuje, że zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje z dniem złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Według z art. 76b ustawy, przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku.

Zwrot podatku może zatem służyć uregulowaniu miedzy innymi:

1. zaległości podatkowych - tj. podatku niezapłaconego w terminie płatności, a także niezapłaconej w terminie płatności zaliczki na podatek,
2. bieżących zobowiązań podatkowych - tj. istniejących zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął,
3. przyszłych zobowiązań podatkowych - tj. zobowiązań, które na moment złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku, jeszcze nie powstały. Zaliczenie zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań jest dokonywane na wniosek podatnika.
   
   

Zgodnie z art. 76a § 1 w zw. z art. 76b Ordynacji podatkowej, w sprawach zaliczenia zwrotu podatku na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych organ podatkowy wydaje postanowienie, na które służy zażalenie.

Należy jednocześnie podkreślić, że zgodnie z art. 15 § 1 Ordynacji podatkowej organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Stosownie do § 2 tego artykułu, właściwość rzeczowa i miejscowa jest ustalana z uwzględnieniem również zakresu zadań i terytorialnego zasięgu działania organów podatkowych. Stosownie do art. 5 ust. 6 pkt 1 ustawy o urzędach i izbach skarbowych, do zakresu działania naczelników urzędów skarbowych należy ustalanie lub określanie i pobór podatków oraz niepodatkowych należności budżetowych, jak również innych należności, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem podatków i należności budżetowych, których ustalanie lub określanie i pobór należy do innych organów.

Właściwość rzeczowa naczelników urzędów skarbowych obejmuje m.in. podatek dochodowy od osób prawnych, podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek od towarów i usług.

W myśl art. 17 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta lub podmiotu wymienionego w art. 133 § 2.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 9 ustawy o urzędach i izbach skarbowych, właściwość miejscową naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów izb skarbowych określa się według terytorialnego zasięgu działania odpowiednio urzędu skarbowego j izby skarbowej.

W związku z powyższym, należy podkreślić, że organ podatkowy może dokonywać zaliczenia zwrotu podatku:

1. z urzędu - na poczet zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych,
2. w sytuacji braku zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych, na podstawie wniosku podatnika - na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, jedynie w zakresie podatków, których ustalanie lub określanie i pobór pozostaje w jego właściwości rzeczowej.
   
   

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy.

Termin ?zakład pracy? w rozumieniu powyższego przepisu odpowiada pojęciu ?pracodawcy? w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy, zgodnie z którym pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że zakład (oddział), jako jednostka wewnętrzna osoby prawnej jest ściśle z nią powiązany. Zakład (oddział) dzieli los prawny jednostki macierzystej, podlega tym samym co ona regułom prawnym. Takim przykładem jest np. ustalanie właściwości organu podatkowego, w sytuacji gdy przepisy prawa podatkowego ustanawiają zakład (oddział) odrębnym od jednostki macierzystej płatnikiem podatku dochodowego (PIT).

Stąd w sytuacji, gdy Spółka jest objęta właściwością naczelnika wyspecjalizowanego urzędu skarbowego (Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.), to w zakresie zobowiązań Zakładów Spółki (Zakład 2. w A. oraz Zakład 3. w B.), związanych z wykonywaniem funkcji płatnika zaliczek na podatek dochodowy, organem podatkowym jest również Naczelnik Urzędu Skarbowego w X. W świetle powyższego według Wnioskodawcy jego stanowisko zaprezentowane na wstępie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Stosownie natomiast do art. 6 ustawy Ordynacja podatkowa, podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Podatkami w rozumieniu Ordynacji podatkowej są również: zaliczki na podatki, raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność podatku w ratach, opłaty oraz niepodatkowe należności budżetowe, co wynika z art. 3 pkt 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.

Katalog czynności i zdarzeń skutkujących wygaśnięciem w całości lub w części zobowiązania podatkowego został zawarty w art. 59 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 59 § 1 pkt 4 cyt. ustawy, należy do nich m.in. zaliczenie nadpłaty lub zaliczenie zwrotu podatku.

Pojęcie nadpłaty zostało wyjaśnione w art. 72 § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.

Zwrot podatku został zdefiniowany w art. 3 pkt 7 ustawy Ordynacja podatkowa, jako zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Na mocy art. 76 § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2 (tj. z zastrzeżeniem nadpłat, których wysokość nie przekracza wysokości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym).

Nadpłaty, których wysokość nie przekracza wysokości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, podlegają z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku - na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba że podatnik wystąpi o ich zwrot (art. 76 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do zaliczania nadpłaty płatnika lub inkasenta na poczet jego zaległości podatkowych, bieżących zobowiązań podatkowych lub zobowiązań powstałych w związku z wykonywaniem obowiązków płatnika lub inkasenta (art. 76 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa).

Jak stanowi art. 76a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w sprawach zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie. W przypadku zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych przepisy art. 55 § 2 i art. 62 § 1 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika natomiast z art. 76a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje z dniem:

1. powstania nadpłaty - w przypadkach, o których mowa w art. 73 § 1 pkt 1-3 i 5 oraz § 2;
2. złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.
   
   

Zgodnie z art. 76b cyt. ustawy, przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, dzień złożenia deklaracji należy rozumieć jako dzień jej fizycznego wpływu do urzędu skarbowego.

Jak wynika z powołanych przepisów, w przypadku powstania prawa do zwrotu podatku, którego wysokość przekracza wysokość kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, organ podatkowy jest obowiązany dokonać następujących czynności:

1. zaliczyć zwrot podatku z urzędu na zaległe zobowiązania podatkowe, odsetki za zwłokę, odsetki za zwłokę określone w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżące zobowiązania podatkowe,
2. w braku zobowiązań, na które można by zaliczyć z urzędu zwrot podatku ? dokonać z urzędu zwrotu podatku albo na wniosek podatnika zaliczyć kwotę zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.
   
   

Zwrot podatku może zatem służyć uregulowaniu:

1. zaległości podatkowych - tj. podatku niezapłaconego w terminie płatności, a także niezapłaconej w terminie płatności zaliczki na podatek, w tym również zaliczki, o której mowa w art. 23a Ordynacji podatkowej, lub raty podatku (art. 51 § 1 - 2 Ordynacji podatkowej). Zaliczenie zwrotu podatku na zaległości podatkowe jest dokonywane z urzędu i dotyczy tych zaległości, o których wiadomo organowi podatkowemu.
2. bieżących zobowiązań podatkowych - tj. istniejących zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął (podatku, a także zaliczki na podatek, w tym również zaliczki, o której mowa w art. 23a Ordynacji podatkowej, lub raty podatku, których termin zapłaty jeszcze nie upłynął). Zaliczenie zwrotu podatku na bieżące zobowiązania podatkowe jest dokonywane z urzędu, przy czym może ono dotyczyć wyłącznie takich bieżących zobowiązań podatnika, o których wiadomo organowi podatkowemu.
3. przyszłych zobowiązań podatkowych - tj. zobowiązań, które na moment złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku, jeszcze nie powstały. Zaliczenie zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań jest dokonywane na wniosek podatnika, przy czym wygaśnięcie zobowiązań wskutek takiego zaliczenia zwrotu podatku nie nastąpi wcześniej niż powstanie tych zobowiązań.
   
   

Należy przy tym podkreślić, że samo zaliczenie zwrotu podatku na zobowiązania podatkowe podatnika jest czynnością materialnotechniczną. Warunkiem formalnym tego zaliczenia jest natomiast wydanie stosownego postanowienia. Zgodnie bowiem z art. 76a § 1 w zw. z art. 76b Ordynacji podatkowej, w sprawach zaliczenia zwrotu podatku na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie.

Wydając ww. postanowienie organ podatkowy stwierdza, że na dzień dokonania zaliczenia kwoty zwrotu przestaje istnieć określona zaległość lub bieżące zobowiązanie podatkowe. W przypadku złożenia przez podatnika wniosku o zaliczenie zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, przedmiotowe postanowienie jest wydawane dopiero, gdy przyszłe zobowiązania zaistnieją jako zobowiązanie podatnika do zapłacenia podatku w określonej wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (w istocie zwrot podatku jest zatem zaliczany na poczet bieżących zobowiązań podatkowych).

Należy jednocześnie podkreślić, że zgodnie z art. 15 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Stosownie do art. 15 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, właściwość rzeczowa i miejscowa jest ustalana z uwzględnieniem również zakresu zadań i terytorialnego zasięgu działania organów podatkowych, określonych na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 1996r. o urzędach i izbach skarbowych (t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 121, poz. 1267 ze zm.).

W myśl art. 17 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta lub podmiotu wymienionego w art. 133 § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może przy tym określić, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych lub poszczególnych kategorii podatników, płatników lub inkasentów w sposób odmienny niż określony w § 1, uwzględniając w szczególności posiadanie miejsca zamieszkania lub siedziby za granicą, miejsce uzyskiwania dochodów oraz miejsce położenia przedmiotu opodatkowania, o czym stanowi art. 17 § 2 cyt. ustawy.

Postanowienia w powyższym zakresie zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. Nr 165, poz. 1371 ze zm.).

Jak wskazuje treść art. 16 ustawy Ordynacja podatkowa, właściwość rzeczową organów podatkowych ustala się według przepisów określających zakres ich działania.

Stosownie do art. 5 ust. 6 pkt 1 cyt. ustawy o urzędach i izbach skarbowych, do zakresu działania naczelników urzędów skarbowych należy ustalanie lub określanie i pobór podatków oraz niepodatkowych należności budżetowych, jak również innych należności, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem podatków i należności budżetowych, których ustalanie lub określanie i pobór należy do innych organów.

Właściwość rzeczowa naczelników urzędów skarbowych obejmuje m.in. podatek dochodowy od osób prawnych, podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 9 ww. ustawy o urzędach i izbach skarbowych, właściwość miejscową naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów izb skarbowych określa się według terytorialnego zasięgu działania odpowiednio urzędu skarbowego i izby skarbowej, z uwzględnieniem ust. 9a, a także z uwzględnieniem zadań i terytorialnego zasięgu działania tych organów określonych w programach pilotażowych, o których mowa w ust. 1a i 1b. W myśl art. 5 ust. 9a ww. ustawy, terytorialny zasięg działania określonego urzędu skarbowego wyłącznie w zakresie: niektórych kategorii podatników, wykonywania niektórych zadań określonych w ust. 6 - może obejmować terytorialny zasięg działania innych urzędów skarbowych.

Zasięg działania oraz siedziby ww. organów podatkowych określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 listopada 2003r. w sprawie terytorialnego zasięgu działania oraz siedzib naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów izb skarbowych (Dz. U. Nr 209, poz. 2027 ze zm.), wydanym na podstawie art. 5 ust. 9c ustawy o urzędach i izbach skarbowych.

Mając na względzie powyższe, należy podkreślić, że organ podatkowy może dokonywać zaliczenia zwrotu podatku:

1. z urzędu - na poczet zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych,
   
2. w razie braku zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych, na wniosek podatnika - na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych,

- w zakresie podatków, których ustalanie lub określanie i pobór pozostaje w jego właściwości rzeczowej, w odniesieniu do podatników tych podatków, podlegających właściwości miejscowej tego organu.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które są zobowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy ? wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce finansowej.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 269 poz. 2681 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków (art. 2 ust. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników).

W myśl art. 4 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w sprawach określonych w art. 5 ust. 1, art. 8b i art. 8c oraz art. 9 ust. 1 właściwymi naczelnikami urzędów skarbowych są:

1) dla podatników podatku od towarów i usług, niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku - naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach podatku od towarów i usług;
3) dla pozostałych podatników:
a.

będących podatnikami podatku dochodowego - naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach tego podatku,
4) dla płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych, niebędących jednocześnie podatnikami, o których mowa w pkt 1-3 - naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę płatnika; w pozostałych przypadkach właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego jest naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście.

Natomiast stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego; zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

W myśl art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto: w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w pięciu zakładach w Polsce. Siedziba główna Spółki mieści się w A. przy ul. M. Dwa z zakładów Wnioskodawcy znajdują się w A., dwa w C. i jeden w B.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i dla celów tego podatku posługuje się jednym nr NIP zzz. Deklaracja VAT-7D składana jest w Urzędzie Skarbowym w X. w której rozliczany jest podatek VAT ze wszystkich Zakładów Spółki.

Również w jednej deklaracji ClT-8 rozliczany jest podatek dochodowy od osób prawnych, organem podatkowym właściwym dla Spółki w zakresie tego podatku jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.

Na podstawie Uchwały Zarządu nr xyz z 24 stycznia 2005r. w sprawie ustalenia struktury Spółki, ustalono, że każdy z Zakładów Spółki stanowić będzie odrębną jednostkę organizacyjną Spółki. Zdecydowano również, że każdy zakład będzie odrębnym, samodzielnym pracodawcą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy. W związku z powyższym, każdy z zakładów stał się płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (PDOF) i rozlicza ten podatek według własnego zakresu.

Poszczególne zakłady posiadają następujące nr NIP na potrzeby PDOF:

1. Zakład 1. w A. ul. M., NIP zzz; organ podatkowy w zakresie tego podatku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.
   
2. Zakład 2. w A. ul. P., NIP xxx; organ podatkowy w zakresie tego podatku ? Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.
   
3. Zakład 3. w B., NIP yyy; organ podatkowy w zakresie tego podatku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.
   
4. Zakład 4. w C., NIP ggg ; organ podatkowy w zakresie tego podatku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Y.
   
5. Zakład 5. w C., NIP hhh; organ podatkowy w zakresie tego podatku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Y.
   
   

W związku z występującymi w Spółce zwrotami podatku VAT, Wnioskodawca planuje w przyszłości składać do Naczelnika Urzędu Skarbowego w X. wnioski o zaliczenie zwrotu podatku VAT na poczet zobowiązań podatkowych w PDOF w Zakładzie 2. w A. (NIP xxx) oraz w Zakładzie 3. w B. (NIP yyy). Do tej pory wnioski o zaliczenie zwrotu podatku VAT na poczet zobowiązań podatkowych w PDOF były składane tylko w stosunku do Zakładu 1. w A. (NIP zzz).

Jak wynika z wniosku organem podatkowym właściwym miejscowo dla trzech Zakładów Wnioskodawcy tj. dwóch Zakładów w A. i jednego Zakładu w B. jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w X. Również organem właściwym rzeczowo, w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w X.

Fakt, iż Zakłady 2 i 3 mieszczące się: w A. przy ul. P. oraz w B. posługują się odrębnymi numerami NIP, z uwagi na fakt, iż każdy z tych zakładów jest odrębnym płatnikiem w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie zmienia faktu, iż oba te Zakłady stanowią część jednostki macierzystej jaką jest Spółka z o.o.

Czyli oba te zakłady stanowią element tego samego podmiotu jakim jest Sp. z o.o.

W tym miejscu należy przytoczyć wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 czerwca 2008r. Sygn. akt I SA/Ol 224/08 zgodnie z którym istotnymi elementami hipotezy normy z art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej są: istnienie nadpłaty podatku oraz istnienie zaległości podatkowej. Nie ulega wątpliwości, że chodzi o nadpłatę i zaległość podatkową tego samego podatnika. Wskazane w art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej uprawnienia podatnika do otrzymania zwrotu nadpłaty podatku, przy braku zaległości podatkowych, ma charakter osobisty. Niedopuszczalne jest, więc zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych innego podatnika.

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy prawa oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego tut. organ stoi na stanowisku, iż nie ma przeszkód by Wnioskodawca mógł wystąpić z wnioskiem do Naczelnika Urzędu Skarbowego w X. o zaliczenie kwoty zwrotu podatku w podatku od towarów i usług na poczet zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych (zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych), które wystąpiłyby w Zakładzie 2. w A. (NIP xxx) oraz w Zakładzie 3. w B. (NIP yyy).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy kwestii konieczności posługiwania się odrębnym numerem NIP przez poszczególne Zakłady Wnioskodawcy, z racji pełnienia przez te zakłady funkcji płatnika, bowiem Wnioskodawca wskazał, iż nie oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.