Opodatkowania prawidłową stawką podatku VAT udzielanych przez Wnioskodawcę sublicencji dokumentowanych (...)

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie
w zakresie opodatkowania prawidłową stawką podatku VAT udzielanych przez Wnioskodawcę sublicencji dokumentowanych fakturą VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 października 2011r. (data wpływu 7 października 2011r. (data wpływu 31 marca 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1116/11/LSz z dnia 27 września 2011r.

W dniu 10 października 2011 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-1116/11/LSz, uznając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania prawidłową stawką podatku VAT udzielanych przez Wnioskodawcę sublicencji dokumentowanych fakturą VAT jest nieprawidłowe.

W interpretacji stwierdzono, że w sytuacji gdy czynność podlegająca opodatkowaniu została faktycznie wykonana (nabywca uzyskał dostęp do usługi), przed dniem zmiany stawki, tj. przed dniem 1 stycznia 2011 r., mimo, że obowiązek podatkowy dla tej czynności powstał po dniu zmiany stawki podatku, należy dla tej czynności zastosować stawkę podatku obowiązującą w dniu 31 grudnia 2010r., natomiast odnośnie usługi wykonywanej po dniu 31 grudnia 2010r., należy zastosować stawkę obowiązującą od dnia 1 stycznia 2011r., tj. w wysokości 23% podatku VAT.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z 10 października 2011 r. znak: IBPP1/443-1116/11/LSz złożył skargę z 28 grudnia 2011 r. (data wpływu 3 stycznia 2012 r.), w której wniósł o uchylenie w całości przedmiotowej interpretacji indywidualnej oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 18 września 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 294/12 (data wpływu prawomocnego orzeczenia do tut. organu 23 czerwca 2014 r.) uwzględnił skargę Wnioskodawcy i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z 10 października 2012 r. znak: IBPP1/443-1116/11/LSz.

Powyższy wyrok został zaskarżony skargą kasacyjną Ministra Finansów do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z 9 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 763/13 oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów stwierdzając, że ?Skarga kasacyjna jest pozbawiona usprawiedliwionych podstaw i z tego względu podlega oddaleniu?.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, że ??istotą sporu jest rozumienie przedstawionej we wniosku opodatkowanej czynności nabycia licencji z prawem do sublicencji i związana z tym interpretacja przepisów art. 41 ust. 14a, 14c, 14d u.p.t.u. W stanie faktycznym wskazano takie istotne cechy stanu faktycznego jak: potwierdzenie dostawy obustronnie podpisanym protokołem w dniu 30.12.2010 r., określenie jednej, całkowitej należności za udzieloną licencję, uznanie za wykonanie usługi dostawy oprogramowania wraz z udzieleniem licencji, nieoznaczony czas eksploatacji licencji?.

Natomiast WSA w Gliwcach wskazał w wyroku z 18 września 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 294/12, że ??rozstrzygnięcia tej kwestii należy upatrywać w zestawieniu treści art. 8 ust. 1 pkt 1 i art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług. Pierwszy z nich definiuje pojęcie usługi i zgodnie z nim Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

Drugi z nich z kolei stanowi, że W przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania (?)?.

Biorąc powyższe pod uwagę NSA w wyroku orzekł, że ?Sąd I instancji trafnie wskazał, że zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. dostarczenie i udzielenie licencji na oprogramowanie jest uważane dla potrzeb tej ustawy za świadczenie usług, gdyż stanowi przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych. Samo pojęcie wartości niematerialnych i prawnych jest powszechnie używane w ustawach podatkowych, choć w tych ustawach nie posiada definicji legalnej?.

Dlatego NSA powołując się na przepisy art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2013 r., poz. 330) zdefiniował wartości niematerialne i prawne a w oparciu o przepisy ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631) wskazał istotę licencji.

Końcowo Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że ?Całkowicie trafnie sąd I instancji zauważył, że: ?Przeniesienie praw jest czynnością jednorazową. Czym innym jest okres, przez jaki uprawnienie do korzystania z tych praw ma trwać i nie można utożsamiać go z momentem ich przeniesienia." Tym samym słusznie uznał, że odmowa zastosowania przez Ministra Finansów art. 41 ust. 14 a u.p.t.u. stanowiła naruszenie prawa materialnego.

Niezależnie od tego, że datą wykonania usługi udzielenia licencji (czy sublicencji) jest dzień, w którym doszło do jednorazowej co do zasady czynności przeniesienia tych praw, to w opisanym we wniosku o interpretację stanie faktycznym brak było podstaw do zastosowania przepisów art. 41 ust. 14b, 14c czy 14 d u.p.t.u., bowiem zastosowanie tych przepisów wymaga w pierwszej kolejności istnienia możliwości przyporządkowania poszczególnych płatności składających się na całość wynagrodzenia (lub poszczególnych części wynagrodzenia określonego w jednej wielkości) do poszczególnych części świadczenia będącego przedmiotem czynności opodatkowanej przyporządkowanych do poszczególnych okresów. Stan faktyczny przedstawiony w sprawie nie pozwala dostrzec takich sytuacji?.

Podobne stwierdzenia zawarł także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wydanym orzeczeniu z 18 września 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 294/12, w którym stwierdził, że ?Przeniesienie praw jest czynnością jednorazową. Czym innym jest okres, przez jaki uprawnienie do korzystania z tych praw ma trwać i nie można utożsamiać go z momentem ich przeniesienia. W tej sytuacji odmowa zastosowania art. 41 ust. 14 a ustawy o podatku od towarów i usług jest naruszeniem prawa materialnego. Jest nim również zastosowanie (oczywiście w warunkach indywidualnej interpretacji przepisów prawa) art. 41 ust. 14b, 14c i 14d ustawy o podatku od towarów i usług. Trafnie wskazała strona skarżąca, że art. 41 ust. 14b ma zastosowanie do czynności, dla których w związku z ich wykonywaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Przy czym, w nawiązaniu do tego, co powyżej, pojęcie wykonywania (tryb niedokonany) należy odnieść do okresu, przez jaki podmiot, na który przeniesiono prawa do wartości niematerialnych i prawnych, może z nich korzystać zgodnie z warunkami umowy. Jeśli w tym okresie ustalono następujące po sobie terminy płatności, to zgodnie z brzmieniem ust. 14b czynności te uznaje się, na potrzeby ust 14a, za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust 14c. Nie są to zatem sytuacje tożsame, dlatego czynności, o jakich mowa w ust. 14b - na potrzeby ust. 14a - uznano za wykonane z upływem okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia?.

Reasumując NSA w wyroku stwierdził, że ?Mając na względzie wszystkie przytoczone okoliczności skarga kasacyjna jako pozbawiona uzasadnionych podstaw, podlegała oddaleniu??.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, rozliczającym się za okresy kwartalne.

Spółka w dniu 18 listopada 2010 roku zawarła umowę z dostawcą X, której przedmiotem jest ?(...) nabycie licencji na poszczególne moduły Oprogramowania Aplikacyjnego, z prawem do sublicencji na rzecz Klienta wskazanego (?)?. Zgodnie z umową nabycie licencji z prawem do sublicencji następuje z chwilą zapłaty przez Zamawiającego wynagrodzenia na rzecz Wykonawcy - Spółka X. Z kolei zapłata nastąpić ma na podstawie faktury VAT wystawionej w terminie do 7 dni od dnia podpisania umowy.

Termin płatności wynosi 30 dni od dnia wystawienia faktury. Podpisanie ww. umowy związane było z realizacją kontraktu dla Szpitala Y, który oczekiwał na dostawę przedmiotowego oprogramowania - zgodnie z podpisaną umową. Dostawa została potwierdzona obustronnie podpisanym protokołem datowanym na 30 grudnia 2010r. - co potwierdza, że Wnioskodawca uzyskał dostęp do przedmiotu umowy w 2010 roku. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT z datą sprzedaży 30 grudnia 2010r. i stawką podatku od towarów i usług obowiązującą w 2010r., tj. 22%. Termin płatności przedmiotowej faktury ustalono na dzień 14 stycznia 2011r.

W uzupełnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca podał, że dokonuje jedynie sprzedaży sublicencji na rzecz podmiotów będących podatnikami, posiadającymi siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę w zakresie przedmiotu interpretacji dokumentuje całą należność za udzieloną sublicencję (jeżeli zatem traktować sprzedaż sublicencji jako świadczenie usług to jest to cała należność za świadczone usługi). Zgodnie z postanowieniem umowy za wykonanie usługi uznaje się dostawę oprogramowania wraz z udzieleniem sublicencji. Zgodnie z umową czas eksploatacji licencji jest nieoznaczony.

Przed wystawieniem faktury sprzedaży, Szpital Y nie dokonywał żadnych płatności na rzecz Wnioskodawcy z tytułu udzielenia przedmiotowej sublicencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo określił stawkę podatku w wysokości 22% na fakturze dokumentującej udzielenie sublicencji?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo Wnioskodawca określił stawkę podatku w wysokości 22%, gdyż zgodnie z artykułem 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygniecie wniosku strony w wyniku orzeczenia sądowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011 r. podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1337 ze zm.) obowiązującego do dnia 30 marca 2011r., faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
   
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
   
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako ?FAKTURA VAT?;
   
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
   
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
   
9. stawki podatku;
   
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
    
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi polegające na udzielaniu sublicencji na oprogramowanie. Spółka w dniu 18 listopada 2010 roku zawarła umowę z dostawcą X, której przedmiotem jest ?(...) nabycie licencji na poszczególne moduły Oprogramowania Aplikacyjnego, z prawem do sublicencji na rzecz Klienta wskazanego (?)?. Zgodnie z umową nabycie licencji z prawem do sublicencji następuje z chwilą zapłaty przez Zamawiającego wynagrodzenia na rzecz Wykonawcy - Spółka X. Z kolei zapłata nastąpić ma na podstawie faktury VAT wystawionej w terminie do 7 dni od dnia podpisania umowy.

Termin płatności wynosi 30 dni od dnia wystawienia faktury. Podpisanie ww. umowy związane było z realizacją kontraktu dla Szpitala Y, który oczekiwał na dostawę przedmiotowego oprogramowania - zgodnie z podpisaną umową. Dostawa została potwierdzona obustronnie podpisanym protokołem datowanym na 30 grudnia 2010 r. - co potwierdza, że Wnioskodawca uzyskał dostęp do przedmiotu umowy w 2010 r. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT z datą sprzedaży 30 grudnia 2010 r. i stawką podatku od towarów i usług obowiązującą w 2010 r., tj. 22%. Termin płatności przedmiotowej faktury ustalono na dzień 14 stycznia 2011r.

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę w zakresie przedmiotu interpretacji dokumentuje całą należność za udzieloną sublicencję. Zgodnie z postanowieniem umowy za wykonanie usługi uznaje się dostawę oprogramowania wraz z udzieleniem sublicencji. Zgodnie z umową czas eksploatacji licencji jest nieoznaczony. Przed wystawieniem faktury sprzedaży, Szpital Y nie dokonywał żadnych płatności na rzecz Wnioskodawcy z tytułu udzielenia przedmiotowej sublicencji.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest stawka podatku VAT na usługę polegającą na udzielaniu sublicencji na oprogramowanie.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 14a ustawy o VAT, w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Stosownie do art. 41 ust. 14b ustawy o VAT, czynności, dla których w związku z ich wykonywaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się, na potrzeby ust. 14a, za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust. 14c.

Ponadto w myśl art. 41 ust. 14c ustawy o VAT, w przypadku gdy okres, do którego odnosi się rozliczenie lub płatność, obejmuje dzień zmiany stawki podatku, czynność uznaje się za wykonaną:

1. w dniu poprzedzającym dzień zmiany stawki podatku - w zakresie jej części wykonywanej do dnia poprzedzającego dzień zmiany stawki podatku;
2. z upływem tego okresu - w zakresie jej części wykonywanej od dnia zmiany stawki podatku.
3. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 14d ustawy o VAT w przypadku, gdy nie jest możliwe określenie faktycznego wykonania części czynności w okresie, o którym mowa w ust. 14c, dla określenia tej części, uznaje się, że czynność wykonywana jest w tym okresie proporcjonalnie.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 14e ustawy o VAT, w przypadku czynności, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, dla których wystawiono, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 106 ust. 8 pkt 1, fakturę, a po wystawieniu tej faktury uległa zmianie stawka podatku w odniesieniu do okresów rozliczeniowych objętych wystawioną fakturą, może być stosowana stawka podatku obowiązująca przed dniem zmiany stawki podatku, pod warunkiem że w pierwszej fakturze wystawianej po dniu zmiany stawki podatku, nie później jednak niż w ciągu 6 miesięcy od dnia zmiany stawki podatku, uwzględniona zostanie korekta rozliczenia objętego fakturą wystawioną przed dniem zmiany stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 14f ustawy o VAT, zmiana stawki podatku w odniesieniu do czynności, która zostanie wykonana w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, w związku z którą otrzymano całość lub część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, i której otrzymanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, nie powoduje zmiany wysokości opodatkowania całości lub części należności, otrzymanej przed dniem zmiany stawki podatku.

Naczelny Sąd Administracyjny w ww. orzeczeniu z 9 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 763/13 podobnie jak WSA w Gliwicach w wyroku sygn. akt III SA/Gl 294/12 orzekł, że ??Sąd I instancji trafnie wskazał, że zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. dostarczenie i udzielenie licencji na oprogramowanie jest uważane dla potrzeb tej ustawy za świadczenie usług, gdyż stanowi przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych. Samo pojęcie wartości niematerialnych i prawnych jest powszechnie używane w ustawach podatkowych, choć w tych ustawach nie posiada definicji legalnej. Jednak bez wątpienia jego rozumienie jest oparte na definicji legalnej zawartej w art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2013 r., poz. 330), zgodnie z którą przez wartości niematerialne i prawne rozumie się prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności:

1. autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje,
2. prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych,
3. know-how.
   
   

Z kolei istota licencji uregulowana jest w przepisach ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631). W odniesieniu do licencji do oprogramowania komputerowego oznacza to prawo do wykorzystywania tego oprogramowania, przy czym dopuszczalne jest udzielenie licencji na czas nieoznaczony (art. 68 prawa autorskiego).

Zatem skoro nabycie licencji (prawa do korzystania z oprogramowania) stanowi w świetle wyżej wskazanych przepisów nabycie prawa do wartości niematerialnych i prawnych, a więc przeniesienie tego prawa przez ich dostawcę, polegające na oddaniu oprogramowania do dyspozycji odbiorcy z prawem jego wykorzystywania, tym samym wtedy dochodzi do świadczenia usługi. Nabywca licencji zyskuje z chwilą przeniesienia tego prawa możliwość ich wykorzystywania w granicach przedmiotowych określonych umową??.

WSA w Gliwicach orzekł w wyroku, że ?Jeśli zatem w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym mamy do czynienia z usługą przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych, a tak należy przyjąć, to należy uznać, że momentem wykonania tej usługi, dla potrzeb określenia właściwej stawki podatku, jest moment, w którym następuje przeniesienia tych praw, co nastąpiło 30 grudnia 2010 r. w sposób opisany przez stronę skarżącą, od tego momentu jej kontrahent mógł z tych praw korzystać. Przeniesienie praw jest czynnością jednorazową. Czym innym jest okres, przez jaki uprawnienie do korzystania z tych praw ma trwać i nie można utożsamiać go z momentem ich przeniesienia. W tej sytuacji odmowa zastosowania art. 41 ust. 14 a ustawy o podatku od towarów i usług jest naruszeniem prawa materialnego.

Powyższe stanowisko zajęte przez WSA w Gliwicach zostało podtrzymane wydanym w niniejszej sprawie wyrokiem NSA sygn. akt I FSK 763/13, w którym Sąd stwierdził, że ?Całkowicie trafnie sąd I instancji zauważył, że: ?Przeniesienie praw jest czynnością jednorazową. Czym innym jest okres, przez jaki uprawnienie do korzystania z tych praw ma trwać i nie można utożsamiać go z momentem ich przeniesienia?. Tym samym słusznie uznał, że odmowa zastosowania przez Ministra Finansów art. 41 ust. 14 a u.p.t.u. stanowiła naruszenie prawa materialnego?.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, przytoczone wyżej przepisy oraz rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 kwietnia 2014 r. oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 18 września 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 294/12 stwierdzić należy, że w odniesieniu do usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz Szpitala Y polegającej na udzieleniu sublicencji na oprogramowanie, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. przepis art. 41 ust. 14a ustawy o VAT, bowiem przeniesienie prawa do korzystania z oprogramowania zostało w przedmiotowej sprawie dokonane przed zmianą stawki podatku, tj. w dniu 30 grudnia 2010 r. co spowodowało, że z tym dniem kontrahent uzyskał dostęp do przedmiotu umowy.

Zatem odniesieniu do ww. usługi udzielenia sublicencji na dostawę oprogramowania dokonanego przez Wnioskodawcę na rzecz Szpitala Y przed 1 stycznia 2011 r., zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT 22%, tj. w wysokości obowiązującej do 31 grudnia 2010 r. zgodnie z art. 41 ust. 1 w uwzględnieniem przepisu art. 41 ust. 14a ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prawidłowo Wnioskodawca określił stawkę podatku w wysokości 22%, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.