Dostawa budynku będzie podlegała zwolnieniu od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

27.10.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2014 r. (data wpływu 9 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 29 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) oraz pismem z 15 października 2014 r. (data wpływu 17 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 września 2014 r. IBPP1/443-703/14/DK oraz pismem z 15 października 2014 r. (data wpływu 17 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 października 2014 r. IBPP1/443-703/14/DK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2002 roku Wnioskodawca zakupił nieruchomość, na której postawił ruchomy punkt gastronomiczny. Nie przysługiwało mu odliczenie podatku naliczonego z tytułu zakupu. Wnioskodawca prowadzi w nim działalność gospodarczą w zakresie gastronomii. Gruntu i punktu gastronomicznego Wnioskodawca nie wprowadzał do ewidencji środków trwałych. Nie zaliczał do kosztów uzyskania przychodów wartości amortyzacji punktu gastronomicznego, nie dokonywał żadnych ulepszeń ani modernizacji lokalu. W bieżące koszty działalności zaliczał jedynie opłaty eksploatacyjne tj. prąd, woda, ścieki, śmieci. Obecnie Wnioskodawca chciałby sprzedać zabudowaną lokalem nieruchomość.

W uzupełnieniu wniosku z 29 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), Wnioskodawca podaje, że:

1.Jest czynnym podatnikiem VAT od 1993 roku z tytułu prowadzenia usług gastronomicznych, w tym sprzedaży alkoholu.

2.Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie usług gastronomicznych od 1993 roku.

3.W odpowiedzi na pytanie tut. organu ?Czy dostawa na rzecz Wnioskodawcy nieruchomości o której mowa we wniosku, była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (choćby korzystającą ze zwolnienia), czy też nie była czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem??, Wnioskodawca odpowiedział, że dostawa nieruchomości nie była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

4.Nabycie nieruchomości nie było udokumentowane fakturą VAT (akt notarialny).

5.Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość nabył w 2002 roku w celu wykorzystywania jej dla celów działalności gospodarczej.

6.Na pytanie tut. organu ?Co wchodziło w skład nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w 2002 r. (ile działek, jakie budynki, budowle)??, Wnioskodawca odpowiedział, że w skład nieruchomości wchodził grunt zabudowany przez niego pawilonem handlowym.

7.Na pytanie tut. organu: ?Jak należy rozumieć stwierdzenie Wnioskodawcy, że na nieruchomości zakupionej w 2002 r., postawił ?ruchomy punkt gastronomiczny?? Czy użyte przez Wnioskodawcę stwierdzenie ?postawił? oznacza, że Wnioskodawca zrealizował inwestycję polegającą na budowie obiektu budowlanego, a ?ruchomy punkt gastronomiczny? oznacza budynek, budowlę lub ich część w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) ? jeżeli tak, to jakie jest jego oznaczenie PKOB.

Czy ten budynek/budowla jest trwale z gruntem związany?
Kiedy dokładnie ten budynek/budowla został wybudowany i oddany do użytkowania?

Należy również wyjaśnić co oznacza, że przedmiotowy punkt gastronomiczny jest ?ruchomy???,

Wnioskodawca odpowiedział, że od 1994 dzierżawił od gminy grunt, sam zabudował go pawilonem (PKOB 1230, PKWiU ex 41.00.20.0 - budynki niemieszkalne). Budynek jest bez fundamentów zakotwiczony na słupach betonowych. Budynek został wybudowany w 1994 roku i wtedy został oddany do użytkowania. Wnioskodawca nazwał go ?ruchomy? ponieważ nie posiada fundamentów i można go rozebrać i przenieść w inne miejsce.

8.Punkt gastronomiczny od początku służył działalności gospodarczej - usługi gastronomiczne.

9.Budynek został wybudowany sposobem gospodarczym, wydatki nie były dokumentowane fakturami VAT z których przysługiwałoby Wnioskodawcy odliczenie podatku naliczonego.

10.Przedmiotem sprzedaży będzie jedna geodezyjnie wydzielona działka zabudowana opisanym budynkiem, jeden obiekt wybudowany przez Wnioskodawcę w 1994 roku.

11.Na pytanie tut organu ?Czy, a jeśli tak to kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie każdego z obiektów, dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), tj. kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej,

oraz jaka konkretnie czynność stanowiła to pierwsze zasiedlenie??

Wnioskodawca odpowiedział, że pierwsze zasiedlenie nastąpiło w 1994 roku, czyli po wybudowaniu, nie dokonywał ulepszenia budynku. Wnioskodawca w budynku prowadził działalność gospodarczą - usługi gastronomiczne (łącznie ze sprzedażą alkoholu).

12.Na pytanie tut organu ?Na czym to pierwsze zasiedlenie polegało, kto, komu, kiedy i na podstawie jakiej umowy wydał poszczególne budynki/budowle lub ich części??, Wnioskodawca odpowiedział, że od gminy dzierżawił grunt, a działalność prowadził samodzielnie w wybudowanym budynku.

13.Przez cały okres posiadania ww. nieruchomości Wnioskodawca prowadził w niej działalność gospodarczą gastronomiczną opodatkowaną podatkiem VAT.

14.Działka oraz budynek nie były przedmiotem najmu, dzierżawy.

15.Na pytanie tut. organu ?Czy obiekty budowlane wchodzące w skład przedmiotowej nieruchomości były/są przedmiotem najmu, dzierżawy i w jakim okresie (proszę o wskazanie daty zawarcia pierwszej umowy w stosunku do każdego obiektu budowlanego ? czy od daty jej zawarcia upłynęło więcej niż 2 lata).?, Wnioskodawca odpowiedział, ze obiekty budowlane wchodzące w skład przedmiotowej nieruchomości nigdy nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

W uzupełnieniu wniosku z 15 października 2014 r. (data wpływu 17 października 2014 r.), Wnioskodawca podaje, że:

1.Na pytanie tut. organu ?Czy obiekt znajdujący się na działce jest trwale związany z gruntem czy też nie jest trwale związany z gruntem??, Wnioskodawca odpowiedział: Od 1994 roku dzierżawił od gminy grunt, sam zabudował go pawilonem (PKOB 1230, PKWiU ex 41.00.20.0 - budynki niemieszkalne). Budynek jest bez fundamentów zakotwiczony na słupach betonowych, za pomocą tych słupów jest związany z gruntem.

Przedmiotem dzierżawy od gminy była wyłącznie działka.
Przedmiotem dostawy w 2002 roku był sam grunt.
Na pytanie tut. organu ?Czyją własność w momencie dostawy przedmiotowej nieruchomości w roku 2002 r., stanowił przedmiotowy punkt gastronomiczny? Czy obiekt ten w momencie dostawy na rzecz Wnioskodawcy, stanowił odrębny od działki przedmiot własności??, Wnioskodawca odpowiedział, że w momencie dostawy nieruchomości, punkt gastronomiczny był własnością Wnioskodawcy.
Gmina nigdy nie była właścicielem punktu gastronomicznego.
Pomiędzy Wnioskodawcą, a gminą nie było żadnych rozliczeń z tytułu poniesienia jakichkolwiek nakładów.
Gmina nigdy nie wydała, do użytku innemu podmiotowi punktu gastronomicznego Wnioskodawcy.

3.Na pytanie tut. organu ?Jakie w momencie sprzedaży, będzie dokładne przeznaczenie działki na której zlokalizowany jest ww.

obiekt, wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy lub, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, z decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu??, Wnioskodawca odpowiedział: Obecnie nie ma aktualnego planu przestrzennego zagospodarowania gminy, Wnioskodawca nie starał się nigdy o wydanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ze sprzedaży zabudowanej nieruchomości wykorzystywanej dla celów działalności gospodarczej, niewprowadzonej do ewidencji środków trwałych, na której nie dokonano ulepszeń ani modernizacji, przy zakupie której nie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego VAT, Wnioskodawca ma zapłacić podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ta korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a (lit. a i b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że ze sprzedaży opisanej nieruchomości wraz z punktem gastronomicznym nie ma obowiązku podatkowego w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ?ustawą?, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
obiekt małej architektury.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć, taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W myśl PKOB przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Wnioskodawca podał we wniosku, że przedmiotem sprzedaży będzie budynek niemieszkalny ? pawilon gastronomiczny, związany z gruntem za pomocą betonowych słupów. Klasyfikacja obiektu zgodnie z PKOB to 1230 - Budynki handlowo-usługowe.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowy obiekt budowlany jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem sprzedaż ww. obiektu wraz z gruntem, na którym jest posadowiony będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE

L Nr 347, s. 1 ze zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT w myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT , obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, od dnia 1 stycznia

2014 r., dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy o VAT, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a cyt. ustawy.

Natomiast definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, iż zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych i od 1993 roku jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca od 1994 r. dzierżawił od gminy działkę, na której wybudował sposobem gospodarczym pawilon (rok budowy ? 1994 , PKOB 1230 - budynki niemieszkalne). Przedmiotem dzierżawy od gminy była wyłącznie działka.

Budynek nie posiada fundamentów, natomiast jest zakotwiczony na słupach betonowych i za ich pomocą jest związany z gruntem.

Wydatki związane z budową tego obiektu nie były dokumentowane fakturami VAT z których przysługiwałoby Wnioskodawcy odliczenie podatku naliczonego.

W 2002 roku Wnioskodawca zakupił ww. nieruchomość, w celu wykorzystywania jej dla celów działalności gospodarczej. Przedmiotem dostawy był sam grunt, natomiast punkt gastronomiczny pozostawał własnością Wnioskodawcy.

Gmina nigdy nie była właścicielem punktu gastronomicznego, a pomiędzy Wnioskodawcą, a gminą nie było żadnych rozliczeń z tytułu poniesienia jakichkolwiek nakładów.

Gmina nigdy nie wydała, do użytku innemu podmiotowi punktu gastronomicznego Wnioskodawcy.

Dostawa nieruchomości przez Gminę na rzecz Wnioskodawcy nie była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a nabycie nieruchomości nie było udokumentowane fakturą VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego z tytułu zakupu.

Wnioskodawca chciałby sprzedać zabudowaną lokalem nieruchomość.

Wnioskodawca nie wprowadzał gruntu i punktu gastronomicznego do ewidencji środków trwałych, nie dokonywał żadnych ulepszeń ani modernizacji lokalu.

Przez cały okres posiadania ww. nieruchomości Wnioskodawca prowadził w niej działalność gospodarczą gastronomiczną opodatkowaną podatkiem VAT.

Działka oraz budynek nie były przez Wnioskodawcę wynajmowane ani wydzierżawione.

Przedmiotem sprzedaży będzie jedna geodezyjnie wydzielona działka zabudowana opisanym budynkiem.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do działalność gospodarczej wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W świetle powyższego do dostawy przedmiotowej nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione przepisy prawa, w celu ustalenia czy przyszła dostawa ww. nieruchomości może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy zauważyć, że pomimo twierdzenia Wnioskodawcy, że pierwsze zasiedlenie ww. budynku nastąpiło w 1994 r. czyli po wybudowaniu, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż planowana sprzedaż budynku gastronomicznego będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy wobec tego budynku dotychczas nie nastąpiło oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (przedmiotem dostawy w 2002 r. był wyłącznie grunt, budynek wchodzący w skład przedmiotowej nieruchomości, wybudowany przez Wnioskodawcę i stanowiący od początku jego własność, nigdy nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy). A zatem dostawa ww. budynku nie będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy gdyż zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Z uwagi jednakże na fakt, iż w stosunku do budynku (wydatków poniesionych na budowę) nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie, dostawa przedmiotowego budynku będzie podlegała zwolnieniu od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem zbycie gruntu na którym zlokalizowany jest budynek gastronomiczny również korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 29 ust. 8 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W oparciu o przedstawione w opisie sprawy informacje i klasyfikację PKOB, niniejszą interpretację indywidualną wydano przy założeniu, że pawilon gastronomiczny jest budynkiem trwale z gruntem zwiazanym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.