Czy koszty wynajmu, paliwa i eksploatacji wynajmowanych samochodów osobowych będą w całości stanowiły (...)

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podejmuje współpracę z firmą prowadzącą wynajem samochodów i wynajmuje od tej firmy samochody osobowe, które następnie, w ramach działalności gospodarczej, wynajmuje dalej swoim klientom. Zainteresowany nie używa przedmiotowych samochodów do własnych celów służbowych. Pracownicy Wnioskodawcy nie mają prawa do korzystania z tych samochodów. Reasumując, samochody te są wynajmowane wyłącznie w celu ich dalszego podnajmu dla klientów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty wynajmu, paliwa i eksploatacji wynajmowanych samochodów osobowych będą w całości stanowiły koszty uzyskania przychodu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu?

Zdaniem Wnioskodawcy, opierając się o interpretację indywidualną z dnia 23 listopada 2010 r. nr IPPB3/423-615/10-4/MT wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w sytuacji gdy samochody są wynajmowane przez spółkę, a jednocześnie nigdy nie były i nie będą używane przez nią do celów służbowych, zaś jedynymi użytkownikami tych samochodów od początku wynajmu są klienci spółki, Wnioskodawca ma możliwość na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczyć koszty wynajmu, paliwa i eksploatacji dotyczące przedmiotowych samochodów do kosztów uzyskania przychodu spółki na zasadach ogólnych - bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów. Wynajmowane przez spółkę Wnioskodawcy samochody są użytkowane tylko przez klientów spółki, czyli obce osoby fizyczne lub prawne poza siedzibą firmy, zatem nie jest możliwe prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu w sposób przewidziany w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest bowiem możliwe kontrolowanie przez spółkę informacji o datach i celach wyjazdów, opisach tras przejazdu, liczenie faktycznie przejechanych kilometrów itp.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. W sytuacji gdy samochód osobowy jest wynajmowany przez spółkę Wnioskodawcy, a jednocześnie nie jest przez nią używany tylko przekazany osobie trzeciej (kontrahentowi) w drodze umowy najmu, nie jest możliwe prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu i w takim wypadku należy zaliczyć wydatki związane z wynajmem i eksploatacją samochodów do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wszystkie koszty poniesione, czy to z tytułu wynajmu, czy eksploatacji samochodów osobowych, użytkowanych w opisany wyżej sposób, będą więc kosztami uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, jako poniesione w celu ich osiągnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ spółka Wnioskodawcy wynajmuje samochody i ponosi koszty eksploatacyjne w celu osiągnięcia i zachowania podstawowego źródła przychodu jakim jest dalszy najem tych pojazdów osobom trzecim (klientom spółki) a nie w celu wykorzystywania ich na własne potrzeby służbowe spółki, wydatki za wynajem, paliwo i inne opłaty dotyczące przedmiotowych samochodów należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wyrażonych w art. 22 ust. 1, bez konieczności prowadzenia dodatkowych ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.