Czy należy przyjąć wartość nominalną akcji z dnia podpisania umowy zamiany akcji do naliczania (...)

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2010 r. Pani ? złożyła do Urzędu Skarbowego ?-? wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie podstawy opodatkowania. Pismem z dnia 17 maja 2010 r. nr (?) Naczelnik Urzędu Skarbowego ? ? ? ? działając na podstawie art. 170 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ? przekazał wniosek Pani ? do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił ? w drodze ww. rozporządzenia ? dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest ? w związku z § 6 ww. rozporządzenia ? Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Od dnia 1 lipca 2007 r. wniosek o wydanie w indywidualnej sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego składa się na formularzu ORD-IN, którego wzór określony został w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie wzoru wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz sposobu uiszczenia opłaty od wniosku (Dz. U. Nr 112, poz. 771 ze zm.).

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 oraz art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 21 lipca 2010 r., nr ILPB2/436-114/10-2/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Powyższe uzupełniono w dniu 29 lipca 2010 r. (data wpływu 30 lipca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 marca 2010 r. została zawarta umowa zamiany akcji Spółki Konsolidowanej, których właścicielem była Wnioskodawczyni, na akcje Spółki Konsolidującej. Zainteresowana wskazuje, że zawarta umowa zamiany akcji podlega przepisom ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.). Wnioskodawczyni informuje, że zarówno akcje Spółek Konsolidowanych jak i Spółki Konsolidującej nie są notowane na rynku publicznym. W związku z tym Spółka nie posiada informacji o wartości rynkowej akcji stanowiących podstawę wyliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Spółka, także nie posiada danych dotyczących cen ewentualnych transakcji mających miejsce na rynku niepublicznym.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych, stanowiącą podstawę ustalenia wysokości przedmiotowego podatku, ?określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów?.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy przyjąć wartość nominalną akcji z dnia podpisania umowy zamiany akcji do naliczania i zapłacenia podatku, czy też podatek powinien być naliczony i uiszczony na dzień wejścia akcji do obrotu publicznego (wartość rynkowa akcji wówczas będzie znana)...

Zdaniem Wnioskodawczyni, podstawą ustalenia wysokości należnego podatku powinna być wartość nominalna akcji z dnia podpisania umowy zamiany akcji. Zainteresowanej nie jest znana data wejścia akcji do obrotu publicznego, a czy ten fakt w ogóle nastąpi, to też jest pod dużym znakiem zapytania. Dla Zainteresowanej data zawarcia umowy zamiany akcji jest datą ?pewną?, a gdyby ewentualnie te akcje sprzedała dopiero wtedy będzie Jej znana cena rynkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) ? w brzmieniu obowiązującym na dzień zawarcia umowy zamiany, tj. 25 marca 2010 r. - podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Z kolei na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 2 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i przy umowie zamiany ciąży na jej stronach.

Art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy, wskazuje, że podstawę opodatkowania przy umowie zamiany praw majątkowych, w tym akcji stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, od którego przypada wyższy podatek.

Rozwinięcie powyższego przepisu stanowi art. 6 ust. 2 ww. ustawy, zgodnie z którym wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Na tle powyższego stwierdzić należy, że w odniesieniu do umowy zamiany - jako zasadę przyjęto ustalanie podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową rzeczy lub prawa majątkowego. Decydujące znaczenie ma zatem rynkowa wartość rzeczy (prawa majątkowego) w chwili zawarcia umowy, bez względu na to, kiedy rzecz została wydana. Na wysokość obliczonego na tej podstawie podatku nie mają też wpływu późniejsze zdarzenia powodujące wzrost lub obniżenie wartości rynkowej przedmiotu zamiany. Również bez znaczenia jest przewidywana w chwili zawarcia umowy zmiana wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego. Ustawodawca określił szczegółowe zasady oraz tryb postępowania w odniesieniu do ustalania wartości rynkowej rzeczy oraz prawa majątkowego. Obwiązują one nie tylko w wypadku sprzedaży, lecz także innych umów dotyczących przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych, w tym umowy zamiany.

Konsekwencje zaniechania bądź wadliwego wykonania obowiązku wynikającego z art. 6 ust. 2 ww. ustawy, zawiera art. 6 ust. 3 i 4 ww. ustawy, w myśl których jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Z kolei jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa wyżej, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

W konsekwencji, wartość przedmiotu transakcji (akcji) jest ustalana przez strony umowy zamiany. Jednakże, w przypadku, gdy wartość ta odbiega od wartości rynkowej, organ wezwie podatnika do jej zmiany.

Nadmienia się, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje uprawnienie stron umowy zamiany do kreowania jej warunków, w tym ustalenia wartości jej przedmiotów. Jednakże w przypadku jej oszacowania w sposób odbiegający od wartości rynkowej nabywanych praw majątkowych, ustawa dopuszcza ingerencję organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, przy czym organy te mogą się posiłkować wskazanymi w art. 6 ust. 4 ustawy: opinią biegłego lub przedłożoną przez podatnika wyceną rzeczoznawcy.

Przepisy podatkowe regulując, co jest podstawą opodatkowania z tytułu zamiany praw majątkowych, nie nakazują na jaką konkretnie wartość należy je wycenić. Niezależnie od faktu na jak długo ważna jest ich wycena i niezależnie od zasad urynkowienia ich wartości (organy podatkowe nie mają kompetencji w tym zakresie), podstawą opodatkowania będzie ich wartość, ale jeśli będzie ona odbiegała od wartości rynkowej - w rozumieniu przepisów podatkowych - wartość ustalona w postępowaniu podatkowym. Należy przy tym uwzględnić zasadę autonomii prawa podatkowego przejawiającą się w tym przypadku odrębną definicją wartości rynkowej.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz ww. przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stwierdzić należy, iż podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest wartość rynkowa akcji, od której przypadać będzie wyższy podatek, czyli akcji o wyższej wartości. W przypadku braku podobnych transakcji w danym czasie, podstawę opodatkowania można ustalić w oparciu o wartość wskazaną przez strony umowy, np. wartość nominalną.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 25 marca 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę zamiany akcji Spółki Konsolidowanej na akcje Spółki Konsolidującej.

Zatem, jeżeli wartość nominalna akcji z dnia umowy zamiany odpowiada ich wartości rynkowej określonej zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.