Czy czynność polegająca na emisji weksli własnych i objęcia tych weksli przez inny podmiot za zapłatą (...)

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca zawarł z inną spółką umowę w sprawie zasad finansowania w związku z emisją weksli inwestycyjnych.

Na mocy niniejszej umowy Zainteresowany wyemitował 4 weksle własne, każdy na kwotę minimum 500.000,00 zł. Weksle zostały wyemitowane z dyskontem, co oznacza, że nabywca weksla zobowiązany będzie do opłacenia każdego z weksli kwotą pomniejszoną o kwotę dyskonta. Emitent zaś w dniu przedłożenia mu weksla własnego do wykupu, będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz posiadacza weksla kwoty równej wartości nominalnej weksla.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność polegająca na emisji weksli własnych i objęcia tych weksli przez inny podmiot za zapłatą sumy wekslowej, pomniejszonej o kwotę dyskonta i obowiązku emitenta wykupu weksli własnych za kwotę wykupu będącą kwotą nominalną z weksla jest objęte podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a jeżeli jest, to jaka stawka podatku od tej czynności cywilnoprawnej obowiązuje...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana czynność nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r., albowiem czynność emisji weksla nie zawiera się w zamkniętym katalogu czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy, które to taki obowiązek podatkowy powodują.

Weksel ma charakter abstrakcyjny i samodzielny obowiązek zapłaty sumy wekslowej wynika bezpośrednio z samej istoty ważnie wypełnionego weksla, jeżeli nadejdzie termin płatności weksla lub zostanie on okazany do zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:

1. następujące czynności cywilnoprawne:
   • umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
   • umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
   • umowy darowizny ? w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
   • umowy dożywocia,
   • umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności ? w części dotyczącej spłat i dopłat,
   • ustanowienie hipoteki,
   • ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
   • umowy depozytu nieprawidłowego,
   • umowy spółki,
2. zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3. orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
   
   

Podstawę prawną obrotu wekslami regulują przepisy ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 ze zm.).

Zgodnie z przepisami tej ustawy weksel jest dokumentem stanowiącym bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniędzy.

We wskazanym wyżej art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym, jeżeli dana czynność nie została wymieniona w ustawowym katalogu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem nawet, jeżeli wywołuje skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione. Jednakże należy zaznaczyć, że o zakwalifikowaniu danej umowy do umów podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje nazwa ale treść umowy.

W katalogu tym nie są wymienione czynności cywilnoprawne związane z emisją weksli jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 30 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca zawarł z inną spółką umowę w sprawie zasad finansowania w związku z emisją weksli inwestycyjnych.

Na mocy niniejszej umowy Zainteresowany wyemitował 4 weksle własne, każdy na kwotę minimum 500.000,00 zł. Weksle zostały wyemitowane z dyskontem, co oznacza że nabywca weksla zobowiązany będzie do opłacenia każdego z weksli kwotą pomniejszoną o kwotę dyskonta. Emitent zaś w dniu przedłożenia mu weksla własnego do wykupu, będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz posiadacza weksla kwoty równej wartości nominalnej weksla.

Zatem, wystawienie weksli własnych i ich objęcie przez inny podmiot oraz wykup weksli własnych przez Wnioskodawcę w opisanym we wniosku stanie faktycznym, w świetle powołanych wyżej przepisów nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Fakt ten nie musi jednak oznaczać, że opodatkowaniu nie podlegają również czynności cywilnoprawne, w związku z zawarciem których wystawiony został weksel. Jeżeli zatem nabycie weksla w zamian za określoną kwotę pieniężną lub wykup weksla własnego nosić będzie znamiona czynności określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 to wówczas będzie rodzić dla Wnioskodawcy skutki podatkowe pod warunkiem jednakże, że to na nim zgodnie z art. 4 ustawy będzie ciążył obowiązek podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.