Czy od podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego (pomocy regionalnej), (...)

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu kosztów inwestycji przekraczających wartość określoną w zezwoleniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia nr xxx z dnia 27.12.2006 r., wydanego przez S.A., działającą w imieniu Ministra Gospodarki.

Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy (wg PKWiU), okres, na który udzielono zezwolenia (do 15.11.2017 r.) oraz następujące trzy warunki prowadzenia działalności gospodarczej w strefie:

1. poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 rozporządzenia, będących podstawą obliczenia wysokości pomocy publicznej zgodnie z § 3 rozporządzenia, o wartości przewyższającej kwotę 3.200.000 EURO (słownie: trzy miliony dwieście tysięcy euro) w terminie do dnia 31.12.2011 r., obliczonej przy zastosowaniu średniego kursu EURO ogłoszonego przez Prezesa NBP z dnia faktycznego poniesienia wydatków;
2. utworzenie na terenie strefy co najmniej 25 nowych miejsc pracy, w rozumieniu przepisów § 3 ust. 3 i ust. 6 rozporządzenia, do dnia 31.12.2008 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 25 pracowników do dnia 31.12.2008 r. do dnia 31.12.2013 r.;
3. przestrzegania regulaminu strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy.

Powyższe zezwolenie w całości uwzględnia warunki zawarte w ofercie Wnioskodawcy. W załączonym do oferty biznesplanie Wnioskodawca określił wartość inwestycji na około 3.000.000 EURO. Wnioskodawca wyraźnie zastrzegł jednak, że w przypadku pozytywnego rozwoju działalności hale produkcyjne będą systematycznie rozbudowywane.

Wnioskodawca do chwili obecnej poniósł wydatki inwestycyjne w kwocie ok. 4.278.000 EURO, a docelowo wydatki te wyniosą ok. 4.500.000 EURO. Wszystkie wydatki poczynione przez Wnioskodawcę pozostają w ścisłym związku z przedmiotem działalności określonym w zezwoleniu nr xxx z 27.12.2006 r. oraz odpowiadają wszystkim warunkom kwalifikacyjnym przewidzianym w § 3 ? 4 i § 6 rozporządzenia oraz w § 3 ? 4 i § 6 poprzedniego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 222, poz. 2252 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego (pomocy regionalnej), o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, należy wziąć minimalną wartość wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu nr xxx z dnia 27.12.2006 r. (tj. 3.200.001 EURO), czy też wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych (tj. 4.278.000 EURO, a docelowo 4.500.000 EURO), nawet jeśli kwota ta będzie przewyższała wartość określoną w zezwoleniu nr xxx z dnia 27.12.2006 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej osób prawnych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zostały określone w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, z zastrzeżeniem ust. 4 ? 6, zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Przez ?odrębne przepisy? należy rozumieć przede wszystkim przepisy rozporządzenia. W stosunku do Wnioskodawcy zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia w brzmieniu sprzed 24.02.2007 r., bowiem zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1.02.2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 26, poz. 167), które weszło w życie 24.02.2007 r., do przedsiębiorcy, który posiadał zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zmieniającego, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 ? 8.

Maksymalną procentową intensywność pomocy regionalnej określa § 4 ust. 1 ? 4 rozporządzenia.

Do kosztów inwestycji objętych pomocą publiczną zalicza się koszty związane z przedmiotem działalności określonym w zezwoleniu oraz spełniające warunki określone w § 6 ? 8 rozporządzenia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ? 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, przy czym zezwolenie powinno określać przedmiot działalności gospodarczej na terenie strefy oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Należy zauważyć, że art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych został znowelizowany ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746), która weszła w życie w dniu 4.08.2008 r. Znowelizowany art. 16 ust. 2 pkt 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych wymaga, aby zezwolenie określało maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy. Należy jednak stanowczo zaznaczyć, że udzielone Wnioskodawcy zezwolenie nr xxx z dnia 27.12.2006 r. zostało wydane przed wejściem w życie powyższej ustawy nowelizacyjnej. W konsekwencji, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy nowelizacyjnej z dnia 30.05.2008 r., wydane Wnioskodawcy zezwolenie nr xxx z dnia 27.12.2006 r. zachowuje w pełni swoją moc w dotychczasowym brzmieniu.

Zezwolenie nr xxx z dnia 27.12.2006 r. wymaga od Wnioskodawcy poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 rozporządzenia, będących podstawą obliczenia wysokości pomocy publicznej zgodnie z § 3 rozporządzenia, o wartości przewyższającej kwotę 3.200.000 EURO (słownie: trzy miliony dwieście tysięcy euro) w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r., obliczonej przy zastosowaniu średniego kursu EURO ogłoszonego przez Prezesa NBP z dnia faktycznego poniesienia wydatków.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że ani przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, ani przepisy rozporządzenia, ani przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani również zezwolenie nr xxx z dnia 27.12.2006 r. nie określają górnego limitu wydatków inwestycyjnych w strefie, który ograniczałby wartość przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego (pomocy regionalnej). Takie zastrzeżenie mogło zostać wprowadzone do treści zezwolenia przez organ zezwalający. Na taką możliwość wskazuje zwrot ?w szczególności? użyty w art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Jednakże udzielone Wnioskodawcy zezwolenie nr xxx z dnia 27.12.2006 r. wyraźnie zobowiązuje Go do poniesienia w strefie wydatków inwestycyjnych przewyższających kwotę 3.200.000 EURO, nie określając przy tym górnego limitu tych wydatków.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do podstawy obliczenia wartości zwolnienia podatkowego (pomocy regionalnej), o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, należy wziąć wartość faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków inwestycyjnych (tj. 4.278.000 EURO, a docelowo 4.500.000 EURO), nawet jeśli kwota ta będzie przewyższała minimalną wartość określoną w zezwoleniu nr xxx z dnia 27.12.2006 r. (tj. 3.200.001 EURO). Oczywiście przy założeniu, że wydatki te pozostają w ścisłym związku z przedmiotem działalności określonym w zezwoleniu nr xxx z dnia 27.12.2006 r. oraz odpowiadają wszystkim warunkom kwalifikacyjnym przewidzianym w § 3 ? 4 i § 6 rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Natomiast stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ponadto na podstawie art. 17 ust. 4 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 05 grudnia 2006 r. w sprawie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 236, poz. 1704 ze zm.), pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Na podstawie § 3 ust. 4 tegoż rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez niezależnego inwestora.

Jednocześnie § 3 ust. 7 ww. rozporządzenia stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wynosi:

1. 50 % - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko - mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko - pomorskiego;
2. 40 % - na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;
3. 30 % - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

Regulacja § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi zaś, iż maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141), w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającym rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 i rozszerzającym jego zakres w celu włączenia pomocy dla badań i rozwoju (Dz. Urz. UE L 63 z 28.02.2004, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 64), z wyłączeniem prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. W przedmiotowym zezwoleniu wskazane zostały warunki dotyczące m. in. minimalnej wielkości i terminu zatrudnienia pracowników i terminu utrzymania jego stanów oraz minimalnej wysokości i terminów poniesienia nakładów inwestycyjnych na terenie strefy. Spółka warunki te spełniła, przy czym wartość poniesionych wydatków inwestycyjnych przekroczyła kwotę określoną w zezwoleniu.

Przytoczone powyżej przepisy, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

1. musi to być koszt inwestycji,
2. musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
3. musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
5. wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty ?nowej inwestycji?, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

W tym miejscu należy podkreślić, iż zwolnienia podatkowe (m. in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (zezwolenie nr xxx z dnia 27.12.2006 r.) i dla Spółki kwota ta wynosi 3.200.000 EURO. A zatem kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniosła koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu (4.278.000 EURO, a docelowo 4.500.000 EURO) przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej, uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej.

Podsumowując, do podstawy obliczenia wysokości przysługującego zwolnienia podatkowego, Spółka winna wziąć wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych z tym jednak zastrzeżeniem, że wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych jej wspólników. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby prawne. Wniosek natomiast złożyła Spółka, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze, informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez wspólników będących osobami prawnymi możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby prawne ? wspólników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

IBPBI/2/423-772/10/PP, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-1139/09-2/MM, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-1165/09-2/ŁM, interpretacja indywidualna

IPPB3/423-367/10-4/MS, interpretacja indywidualna