Czy rokiem podatkowym będzie okres od 01 stycznia 2008 r. do 06 lutego 2008 r.?

UZASADNIENIE

W dniu 05 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 22.01.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie roku podatkowego w związku z uchyleniem likwidacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 07.02.2008 r. wspólnicy Spółki z o.o. w likwidacji podjęli uchwałę o cofnięciu likwidacji. Do dnia wypełnienia wniosku Spółka nie otrzymała postanowienia Sądu o cofnięciu likwidacji. Rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rokiem podatkowym będzie okres od 01 stycznia 2008 r. do 06 lutego 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 3 ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe zamyka się na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej.

Tym samym, rokiem podatkowym będzie okres od 01 stycznia 2008 r. do 06 lutego 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady określania roku podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostały szczegółowo uregulowane w treści art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 8 ust. 1 tej ustawy, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Wyjątek od tej zasady został zawarty w art. 8 ust. 6 ww. ustawy. Stosownie do treści tegoż przepisu, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Cytowany wyżej przepis zawiera odesłanie do przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Art. 12 ust. 2 pkt 2 tejże ustawy stanowi, iż księgi rachunkowe zamyka się na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży i zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie.

W tym miejscu wskazać należy, iż ustawa o rachunkowości nie definiuje dokładnie pojęcia zakończenia likwidacji. Zatem pod tą definicją należałoby przyjąć, iż jest to każda forma zakończenia, zarówno zlikwidowanie przedsiębiorstwa, jak również inne formy, o których mowa w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Zgodnie z art. 282 § 1 tej ustawy, likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Natomiast w myśl art. 273 ww. ustawy, do dnia złożenia wniosku o wykreślenie spółki z rejestru jednomyślna uchwała wszystkich wspólników o dalszym istnieniu spółki może zapobiec jej rozwiązaniu, chyba że z żądaniem rozwiązania wystąpił niebędący wspólnikiem członek organu spółki lub organ, o którym mowa w art. 271 pkt 2, albo w przypadkach określonych w art. 21.

Na podstawie art. 278 ww. ustawy, w przypadku uchylenia likwidacji, likwidatorzy powinni tę okoliczność zgłosić do sądu rejestrowego.

Uchylenie likwidacji następuje zatem z dniem podjęcia stosownej uchwały, a nie wpisania jej do rejestru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 07.02.2008 r. wspólnicy Spółki z o.o. w likwidacji podjęli uchwałę o cofnięciu likwidacji. Jednakże Sąd nie wydał jeszcze postanowienia o cofnięciu likwidacji. Spółka wskazała również, iż rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

W związku z powyższym, zakończenie procesu likwidacji zgodnie z ustawą o rachunkowości kończy pewien etap, w konsekwencji czego Spółka jest zobowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień zakończenia likwidacji (w wyniku uchylenia procesu likwidacji), zgodnie z cytowanym wyżej art. 12 ust. 2 ustawy o rachunkowości.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż podjęcie uchwały o uchyleniu likwidacji spowoduje, iż rokiem podatkowym dla Spółki będzie okres od 01 stycznia 2008 r. do 07 lutego 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.