Zwolnienie od opodatkowania dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2010 r. (data wpływu 5 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2010 r. (data wpływu 9 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania dostawy nieruchomości ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania dostawy nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 lipca 2010 r. (data wpływu 9 lipca 2010 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe i własne stanowisko oraz dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pozyskiwania i obrotu kruszywami. Spółka zamierza nabyć na podstawie umowy sprzedaży prawo własności nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości:

• prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę nr 128/9 oraz działkę nr 129/3, o łącznej powierzchni 4,84 ha, położonej w miejscowości X, gmina X, powiat Y, dla której Sąd Rejonowy w Y Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (?),

• niezabudowaną nieruchomość, stanowiącą działkę nr 128/7 o powierzchni 2 ha, położoną w miejscowości X, gmina X, powiat Y, dla której Sąd Rejonowy w Y Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (?),

• niezabudowaną nieruchomość, stanowiącą działkę nr 128/11 o powierzchni 3 ha, położoną w miejscowości X, gmina X, powiat Y, dla której Sąd Rejonowy w Y Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (?),

• niezabudowaną nieruchomość, stanowiącą działkę nr 128/6 o powierzchni 1,48 ha, położoną w miejscowości X, gmina X, powiat Y dla której Sąd Rejonowy w Y Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (?).
  
  

Na nieruchomościach tych zbywca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na powierzchniowej eksploatacji granitu. Brak jest budowli trwale związanych z gruntem.

Brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości będących przedmiotem planowanej transakcji. Przystąpiono do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy X działki nr 128/9 i 128/11 przeznaczone są w całości pod uprawy polowe. Działka nr 128/7 przeznaczona jest zgodnie ze studium w części na uprawy polowe, w części zaś ma stanowić rezerwę terenu pod autostradę lub drogę ekspresową, działka nr 129/3 przeznaczona ma być w części pod powierzchniową eksploatację surowców, częściowo zaś pod uprawy polowe.

Zgodnie z zapisami w ewidencji gruntów działki nr 128/11, 128/6, 128/7 w całości stanowią grunty rolne, działka nr 128/9 stanowi nieużytki, zaś działka nr 129/3 o pow. 4,24 ha stanowi w części grunty orne (0,41 ha), użytki kopalne (0,64 ha), nieużytki (3,11 ha) oraz tereny przemysłowe (0,08 ha).

Nie wydano w stosunku do żadnej z opisanych powyżej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy. Nie zachodzą żadne okoliczności, które wyłączałyby prawo Zainteresowanego do obniżenia podatku należnego o naliczony w zakresie, w jakim planowana transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obie strony planowanej transakcji są czynnymi płatnikami podatku VAT.

Ze złożonego w dniu 9 lipca 2010 r. uzupełnienia do wniosku wynika, iż

1. W dacie sprzedaży brak będzie obowiązującego dla przedmiotowego terenu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zostaną też wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla którejkolwiek z działek.
2. Przedmiotem nabycia będą działki nr 129/3, 128/9, 128/11, 128/6 i 128/7.
3. Z uwagi na wszczęcie procedury zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego w momencie sprzedaży działek nr 129/3, 128/9, 128/11 będą one w studium przeznaczone pod powierzchniową eksploatację surowców, zaś działka nr 128/7 będzie w części pod powierzchniową eksploatację surowców, w części zaś pod rezerwę terenu pod autostradę lub drogę ekspresową.
4. Działka nr 128/6 w momencie sprzedaży będzie przeznaczona w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego pod drogę gminną lokalną i będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
5. Część działki nr 128/7, która stanowić będzie rezerwę pod autostradę lub drogę ekspresową będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa nieruchomości, jakie zamierza nabyć Spółka, będzie objęta zwolnieniem przedmiotowym od podatku od towarów i usług określonym w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług w części, w jakiej dotyczy działek i części działek przeznaczonych w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy X na uprawy polowe i eksploatację surowców...

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na wyżej postawione pytanie jest twierdząca.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. W opinii Spółki o przeznaczeniu terenu w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego przesądzają zapisy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy X. Waloru takiego nie mają zaś dane z ewidencji gruntów, jako wskazujące na aktualny sposób użytkowania nieruchomości, nie zaś na jego przeznaczenie (tak też WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 24 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Rz 711/09). Ponieważ ustawa podatkowa wiąże zwolnienie przedmiotowe z pojęciem terenu przyjąć należy, iż dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług rozdzielić należy przedmiot dostawy stosownie do jego przeznaczenia i to niezależnie od tego czy stanowi on całość, czy też część nieruchomości w rozumieniu przepisu art. 46 Kodeksu cywilnego, gdyż zwolnienie przedmiotowe dotyczy terenu, a nie nieruchomości. Nie ma też znaczenia czy teren niezabudowany stanowiący przedmiot dostawy jest odrębną działką geodezyjną, czy też stanowi część istniejącej działki, skoro przepisy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dopuszczają wprowadzenie różnego przeznaczenia dla części tej samej działki geodezyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Z powyższego wynika, iż zarówno sprzedaż gruntu, jak również prawa użytkowania wieczystego, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy ? wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi (7%, 3% i 0%) lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przytoczonego przepisu jednoznacznie wynika, że kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

W oparciu o art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W świetle art. 9 ust. 1 wskazanej ustawy, polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu (art. 9 ust. 4 i ust. 5 tej ustawy).

Natomiast, ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust.1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m. in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu danego terenu w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyduje przeznaczenie określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku ww. dokumentacji - przeznaczenie terenu może wynikać z ewidencji gruntów i budynków.

Należy jednak wskazać, iż kwalifikowanie przeznaczenia gruntów w oparciu o dokumentację dotyczącą kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej nie leży w kompetencji organów podatkowych - art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ponadto, z przepisu § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.) wynika, iż zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Zwolnienie to obejmuje także zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów przeznaczonych na cele rolnicze (co zostało potwierdzone przez ustawodawcę w cyt. wyżej § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia). Z powyższego ponad wszelką wątpliwość wynika, że elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza nabyć na podstawie umowy sprzedaży prawo własności nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości:

• prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę nr 128/9 oraz działkę nr 129/3, o łącznej powierzchni 4,84 ha, położonej w miejscowości X, gmina X, powiat Y, dla której Sąd Rejonowy w Y Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (?),

• niezabudowaną nieruchomość, stanowiącą działkę nr 128/7 o powierzchni 2 ha, położoną w miejscowości X, gmina X, powiat Y, dla której Sąd Rejonowy w Y Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (?),

• niezabudowaną nieruchomość, stanowiącą działkę nr 128/11 o powierzchni 3 ha, położoną w miejscowości X, gmina X, powiat Y, dla której Sąd Rejonowy w Y Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (?),

• niezabudowaną nieruchomość, stanowiącą działkę nr 128/6 o powierzchni 1,48 ha, położoną w miejscowości X, gmina X, powiat Y dla której Sąd Rejonowy w Y Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (?).
  
  

Na nieruchomościach tych zbywca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na powierzchniowej eksploatacji granitu. Brak jest budowli trwale związanych z gruntem.

Brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości będących przedmiotem planowanej transakcji. Przystąpiono do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy X działki nr 128/9 i 128/11 przeznaczone są w całości pod uprawy polowe. Działka nr 128/7 przeznaczona jest zgodnie ze studium w części na uprawy polowe, w części zaś ma stanowić rezerwę terenu pod autostradę lub drogę ekspresową, działka nr 129/3 przeznaczona ma być w części pod powierzchniową eksploatację surowców, częściowo zaś pod uprawy polowe.

Zgodnie z zapisami w ewidencji gruntów działki nr 128/11, 128/6, 128/7 w całości stanowią grunty rolne, działka nr 128/9 stanowi nieużytki, zaś działka nr 129/3 o pow. 4,24 ha stanowi w części grunty orne (0,41 ha), użytki kopalne (0,64 ha), nieużytki (3,11 ha) oraz tereny przemysłowe (0,08 ha). Nie wydano w stosunku do żadnej z opisanych powyżej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy.

Ponadto, w dacie sprzedaży brak będzie obowiązującego dla przedmiotowego terenu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zostaną też wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla którejkolwiek z działek.

Uwzględniając zatem powołane wyżej przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż dostawa prawa użytkowania wieczystego działek nr 129/3 i nr 128/9 oraz prawa własności działki nr 128/11 i części działki nr 128/7 (przeznaczonej pod powierzchniową eksploatację surowców) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Warunkiem jest jednak, iż przeznaczenie pod powierzchniową eksploatację surowców nie oznacza przeznaczenia pod zabudowę.

Reasumując, dostawa ww. nieruchomości (tj. prawa użytkowania wieczystego działek nr 129/3 i nr 128/9 oraz prawa własności działki nr 128/11 i części działki nr 128/7) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, pod warunkiem, że z obowiązującego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie będzie wynikać ich budowlany charakter lub przeznaczenie pod zabudowę.

Tut. Organ informuje, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o opisane zdarzenie przyszłe i traci ona swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego. Dotyczy to w szczególności sytuacji gdy przed realizacją transakcji uchwalony zostanie przez Gminę plan zagospodarowania przestrzennego lub wydana zostanie decyzja o warunkach zabudowy.

Nadmienić należy ponadto, iż w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest nabywca towarów, interpretacja nie ma mocy wiążącej dla sprzedawcy, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie zwolnienia od opodatkowania dostawy nieruchomości. Natomiast kwestia dotycząca prawa do odliczenia podatku została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 22 lipca 2010 r. nr ILPP1/443-501/10-5/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP1/443-501/10-5/NS, interpretacja indywidualna